Επίτιμου Γενικού Διευθυντή Λογιστηρίου του Κράτους
Εφημερίδα ΚΟΣΜΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ
Τόσο κατά την αρχαιότητα όσο και κατά τον μεσαίωνα, άνθιζε το δουλεμπόριο και υπήρχαν σε διάφορα λιμάνια οργανωμένες αγορές
πωλήσεως και αγοράς δούλων. Οι προς πώληση δούλοι προέρχονταν είτε από αιχμαλωσία είτε από πειρατεία. Στη ρωμαϊκή εποχή οι δούλοι προέρχονταν από τις σλαβικές χώρες και γι’ αυτό η λέξη σκλάβος, παραλλαγή της λέξεως σλάβος, αντικατέστησε στις Ευρωπαϊκές γλώσσες την έννοια δούλος.
Τη δουλεμπορία ασκούσαν κατά τους υστερομεσαιωνικούς αιώνες στη Μεσόγειο οι πειρατές, συνήθως Άραβες και μεγάλα δουλοπάζαρα ήταν η Τύνιδα και το Μαρόκο.
Όμως, μια νέα ορμητική ανάπτυξη του δουλεμπορίου εμφανίσθηκε στην Αμερική με τη διάδοση των καλλιεργειών, όπου στην αρχή οι ιθαγενείς μετατράπηκαν σε δούλους και, αργότερα μεταφέρθηκαν εκεί και πουλήθηκαν οι μαύροι της Αφρικής. Έτσι, το 1501 και για τρείς και περισσότερο αιώνες οι πρώτοι Αφρικανοί ρίχθηκαν κατά εκατομμύρια στις φυτείες.
Στην Αμερική για 250 χρόνια (1500 – 1750) άπειρος αριθμός νέγρων της Δυτικής ακτής της Αφρικής μεταφέρθηκαν σωρηδόν στο Νέο Κόσμο και τους πουλούσαν ως δούλους, απόγονοι δε αυτών είναι οι σημερινοί νέγροι της Βόρειας Αμερικής. Κατά τους νεώτερους χρόνους με τη διάδοση των δημοκρατικών και ανθρωπιστικών ιδεών η δουλεία ως θεσμός καταργήθηκε στην Ευρώπη από τη Συντεχνία, αλλά υπάρχει ακόμη στην Αφρική και σε καθυστερημένες χώρες της Ανατολής και της Ασίας. Παρ’ όλα αυτά διατηρήθηκε ένα είδος οικιακής και πατριαρχικής δουλείας!!
Προς το τέλος του 18ου αιώνα ανδρώθηκε το κίνημα κατά της δουλείας και ιδίως μετά την απόσπαση των αμερικάνικων αποικιών από την Αγγλία και από τότε άρχισε να κατηγορείται το εμπόριο των μαύρων, το οποίο καταργήθηκε από τη Μεγάλη Βρετανία το 1807 και το 1808 από τις Η.Π.Α.
Με τη Συνθήκη της Βιέννης του 1809, καταργήθηκε μερικώς το δουλεμπόριο. Όμως, η ολοκληρωτική κατάργηση του δουλεμπορίου συνάντησε μεγάλες αντιδράσεις και μόνο μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου στις Η.Π.Α. (1865) απαγορεύθηκε. Το 1890, με τη Συνθήκη των Βρυξελλών κωδικοποιήθηκαν τα διεθνή θέσμια και διακηρύχθηκε η ανάγκη της παντελούς ελλείψεως του δουλεμπορίου και τελικά το 1926 με τη Σύμβαση της Γενεύης, που επικυρώθηκε από 38 χώρες, θεσπίστηκε η άμεση και ολοκληρωτική κατάργηση της δουλείας.
Η δουλεία των φτωχών
Παρ’ όλα αυτά και σήμερα υπάρχει ημι-εθελουσία δουλεία των φτωχών, οπότε ζουν οι «ελεύθεροι» άνθρωποι στο δρόμο μπροστά στα μάτια εκείνων που διαθέτουν πισίνες και φορούν σινιέ ρούχα.
Εκατομμύρια άνθρωποι ζουν εθισμένοι στον πόνο ή ραχατεύοντας απαθώς μπροστά στην τηλεόραση!!
Δεν υπάρχει δουλεία όταν στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποιήσεως 358 οικογένειες καλύπτουν το 45% του παγκόσμιου πλούτου και οι πολυεθνικές εταιρείες πραγματοποιούν κέρδη 3 ½ τρισεκατομμυρίων δολαρίων;
Συνεπώς, η σημερινή δουλεία είναι πλέον συγκεκαλυμμένη με το μανδύα της δημοκρατίας, η οποία κάτω από το πλέγμα οικονομικοπολιτικών σχέσεων, προασπίζει τα συμφέροντα μιας μικρής μειοψηφίας, της τάξεως των πλουσίων.
Αυτή είναι μια σοβαρή κρίση της σημερινής δημοκρατίας που υποσκάπτει τα θεμέλια της κοινωνίας, κλονίζει την πίστη στον άνθρωπο και τον πνευματικό πολιτισμό και ίσως οδηγήσει σε ανατροπές με ανυπολόγιστες συνέπειες!!!
http://elpidablog.blogspot.com/
