Το μεγαλύτερο πρόβλημα για μένα δεν είναι η απώλεια της ακοής μου, αλλά η απώλεια ακοής της Δημοκρατίας μας. Όταν μια κυβέρνηση οργιάζει, στέλνει πάνοπλους αστυνομικούς (τους οποίους έχει «ντοπάρει») εναντίον αμάχων, εναντίον του ίδιου του λαού που...τον έχει ψηφίσει και υποτίθεται πρέπει να τον υπηρετεί, τότε έχουμε το πολίτευμά μας να εισέρχεται σε επικίνδυνα μονοπάτια.
Εγώ έχω χρέος απέναντι στις νέες γενιές να τους παραδώσω μια Ελλάδα καλύτερη. Μπόρεσα να προσφέρω την ακοή μου. Ισως να χρειαστεί κάποτε να προσφέρω και τη ζωή μου για αυτά τα παιδιά. Θα το κάνω. Και θα το ξανακάνω. Εμείς οι Ελληνες αυτοί είμαστε. Ολίγον τρελλοί αλλά πάντα αξιοπρεπείς και και με το κεφάλι ψηλά. Εξάλλου αυτόν τον κόσμο τον πήγαν μπροστά κάτι «ωραίοι τρελλοί» σαν εμάς.
Προσπαθούν να μας πείσουν πως ήμαστε ένας λαός «άχρηστος», «παχύδερμος»
και χωρίς ηθική.
Μην τους ακούτε. Πιστέψτε στον συνάνθρωπό σας.
Αρχίστε να ξαναγελάτε. Πιάστε το χέρι του διπλανού σας. Μιλήστε με τον γείτονά σας.
Περιφρονήστε τους εκπροσώπους της βίας και της καταστολής. Σκεφτείτε πως εσείς τους πληρώνετε, εσείς είστε τα αφεντικά τους και με ειρηνικό τρόπο δείξτε τους ποιος είναι ο αφέντης σε τούτη τη δύσμοιρη ταλαιπωρημένη από Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες, γη.
Θα κλείσω για να μη σας κουράζω με κάτι που είπε ο Μαχάντμα
Γκάντι:
«Στην αρχή θα μας χλευάσουν. Μετά θα μας συκοφαντήσουν. Μετά θα μας χτυπήσουν. Θα μας πυροβολήσουν. Και στο τέλος θα χάσουν»…
