Ο
λεγόμενος δεξιός τύπος, οι δημοσιογράφοι που κινούνται στο ευρύτερο
φάσμα της δεξιάς, και πολλοί ΝΔτες περίμεναν(;) απ’ τον Σαμαρά και το
κόμμα της ΝΔ να
είναι
καταγγελτικό και καταδικαστικό στα όσα στραβά κι ανάποδα γίνονταν απ’ την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αλλά
είναι
καταγγελτικό και καταδικαστικό στα όσα στραβά κι ανάποδα γίνονταν απ’ την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αλλά
και απ’ την σημερινή «νόθα» κυβέρνηση «Πασοκδήμου».
Αναρωτιέμαι γιατί αναρωτιούνται;
Η ΝΔ ούτε θέλει ούτε μπορεί.
Το πως σχολιάζουν οι ΝΔτες στα δεξιά ιστολόγια και τι γράφουν είναι δηλωτικό του τι συμβαίνει.
Για
να κάνεις ισχυρή, έντιμη και αποτελεσματική αντιπολίτευση πρέπει να
έχεις πρότερο «έντιμο» βίο. «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω».
Αυτό
δεν χρειάζεται να το σκεφτεί κάποιος γιατί η πολιτική δράση των
κυβερνήσεων Μητσοτάκη και Καραμανλή είναι σχετικά πρόσφατες και δεν
έχουν την «έξωθεν καλή μαρτυρία».
Για να αντιπολιτευτείς πρέπει να έχεις άλλη πολιτική πρόταση.
Αν
κάποιος παρακολουθήσει τα όσα δηλώνουν οι υπεύθυνοι της ΝΔ για το τι
πρέπει να γίνει αντιλαμβάνονται εύκολα (όσο κι αν προσπαθούν να το
κρύψουν) ότι ΠΑΣΟΚ, Πασοκδήμος και ΝΔ λένε επί της ουσίας τα ίδια.
Πως
θα εναντιωθείς όταν συμφωνείς στην ουσία με τις ακολουθούμενες
πολιτικές; Φτάνει η λεκτική διαφοροποίηση; Φτάνει το να λες ότι θέλεις
ένα άλλο «απροσδιόριστο» μίγμα πολιτικής όταν σε όλες τις βασικές
επιλογές συμφωνείς;
Οι
ψευτοαντιμνημονιακοί παληκαρισμοί Σαμαρά το μόνο που κάνουν είναι να
τον εκθέτουν, αναγκάζοντάς τον κάθε φορά σε πολιτική κολοτούμπα, κάτι
που εξοργίζει του ΝΔτες.
Μπορεί η ΝΔ να συγκρουστεί με όσους την στήριζαν (τραπεζίτες, μεγαλοεργολάβοι, ΣΕΒ κτλ) και πιθανά θα την στηρίξουν;
Η
πρόσφατη κόντρα ανάμεσα στον Κρανιδιώτη και τους «γόνους» αποκαλύπτει
το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στην ηγεσία της ΝΔ και των ΝΔτων. Ο
Κρανιδιώτης ξέρει τι λέει γι’ αυτό δέχτηκε την σκληρή επίθεση απ’ του
νεοφιλελεύθερους «γόνους».
Η
ομάδα των νεοφιλελεύθερων της ΝΔ αν και ισχνή μειοψηφία κατόρθωσαν επί
Μητσοτάκη και Καραμανλή να έχουν την πρωτοκαθεδρία στο κόμμα και τον
πρώτο λόγο στις κυβερνήσεις.
Φυσικά
οι ΝΔτες όντες στην μέγιστή τους πλειοψηφία λαϊκοί δεξιοί και κεντρώοι
ανέχτηκαν την καταστρεπτική νεοφιλελεύθερη ομάδα θέλοντας το κόμμα
ενωμένο, ισχυρό και προπάντων στην κυβέρνηση.
Όσο
υπήρχε η πιθανότητα η ΝΔ να κερδίσει με αυτοδυναμία τις εκλογές αυτά
τα προβλήματα θάβονταν κάτω απ’ το «χαλί». Σήμερα με δεδομένο ότι η ΝΔ
δεν πρόκειται να αποκτήσει αυτοδυναμία και ανεξέλεγκτη εξουσία, τα
μαχαίρια βγήκαν απ’ τα θηκάρια και ούτε οι απειλές Σαμαρά για διαγραφή
θα είναι αποτρεπτικές, για ενδεχόμενα νέα επεισόδια, στο «σίριαλ» του
εσωκομματικού «πολέμου».
Η
προσπάθεια για «ντοπάρισμα» των πολιτών με μια σκληρή αντιπολίτευση
και παροχολογία δεν πρόκειται να αποδώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα της
αυτοδυναμίας και γι’ αυτό δεν γίνονται.
Πιστεύουν
στη ΝΔ ότι μια πιο «λάιτ» αντιπολίτευση χωρίς παροχολογία θα την
καταστήσει αξιόπιστη. Ξεχνούν όμως εύκολα κάτι που δεν ξεχνούν οι
πολίτες. Το πρόσφατο παρελθόν.
Το
ισχυρό «ιδεολόγημα» της ΝΔ ότι ανήκουμε στη δύση, της αφαιρεί κάθε
δυνατότητα αντιπολίτευσης σε όσους δρουν πολιτικά υπέρ της παραμονής μας
στο ευρώ, την ευρωζώνη και την ΕΕ.
Η
Ελλάδα δεν ανήκει στην δύση, είναι ανάμεσα στους δυτικούς και την
ανατολή. Εκεί ήταν ανέκαθεν. Ανήκει στο ορθόδοξο τόξο που αρχίζει απ’
την Κύπρο και φτάνει μέχρι την Ρωσία. Είναι στη ζώνη που χωρίζει τους
καθολικούς απ’ τους μουσουλμάνους.
Η
Ελλάδα εδώ και χιλιετίες έπαιρνε από τους άλλους πολιτισμούς ότι καλό
είχαν να προσφέρουν και το μετουσίωνε σε Ελληνικό κάνοντάς του τις
απαιτούμενες μετατροπές. Ο δόγμα ότι ανήκουμε στη δύση μας κατάστρεψε.
Το
Ελληνικό πατριωτικό κίνημα που υπάρχει σε όλα σχεδόν τα κόμματα αν
μπορέσει να βρει ενιαία εκπροσώπηση θα επανατοποθετήσει την χώρα μας
στην σωστή πολιτισμική και γεωστρατηγική της θέση. Αυτό δεν μπορεί να το
κάνει ούτε η δηλωμένη υπέρ της δύσης ΝΔ ούτε το μεταλλαγμένο σημερινό
ΠΑΣΟΚ. Δυστυχώς η ευρωλαγνεία αφαίρεσε κάθε ψήγμα πατριωτισμού απ’ αυτά
τα κόμματα.
Οι
διαλυτικές εξελίξεις στην ΕΕ ίσως να προλάβουν το εξελισσόμενο
υπερκομματικό πατριωτικό κίνημα και έτσι η Ελλάδα να επανέλθει στον
φυσικό της χώρο ανάμεσα στην δύση και την ανατολή χωρίς εσωτερικές
αναταράξεις.