Μια νέα μελέτη ανατρέπει τις μέχρι σήμερα θεωρείες για την
παραγωγική επιστημονική ηλικία. Ο Νεύτωνας θεωρούσε ότι η πιο
παραγωγικής ηλικία του ήταν γύρω στα 23, ο Άϊνστάϊν έλεγε ότι «όποιος
δεν έκανε τη μεγάλη συνεισφορά του στην επιστήμη ως τα 30 δεν πρόκειται
να την κάνει ποτέ».
Όμως στις μέρες μας οι ανακαλύψεις που χαρίζουν τα Νόμπελ φαίνεται ότι γίνονται πολύ μετά τα 40.
Οι Μπέντζαμιν Τζόουνς και Μπρους Γουάινμπεργκ, οικονομολόγοι των
πανεπιστημίων Northwestern και του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάϊο,
στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανέλυσαν τα δεδομένα όλων των βραβευμένων με
Νόμπελ επί περισσότερο από ένα αιώνα.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματά τους, τα οποία δημοσιεύθηκαν στην
επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences», αν και
παλαιότερα οι «νεαρές» μεγαλοφυΐες αφθονούσαν, σήμερα οι όροι έχουν
αντιστραφεί. Στην σύγχρονη εποχή, υποστηρίζουν, οι πιθανότητες
επιστήμονα κάτω των 30 να κάνει μια πολύ σημαντική ανακέλυψη είναι
σχεδόν μηδαμινές. Το ίδιο «περίπου 0%» επεκτείνεται και στο μεγαλύτερο
μέρος τις τέταρτης δεκαετίας με τον δείκτη για την πλέον παραγωγική
«επιστημονική ηλικία» - τουλάχιστον για τη Φυσική – να ανεβαίνει στα 48
χρόνια.
Όταν ο Νεύτων ανέπτυξε τη θεωρία της βαρύτητας ήταν μόλις 23 ετών, ο
Αϊνστάιν δημοσίευσε τη μετέπειτα βραβευμένη με Νομπέλ μελέτη του για το
φωτοηλεκτρικό φαινόμενο στα 26, ο Πολ Ντιράκ πρόβλεψε την ύπαρξη της
αντιύλης στα 26 και έθεσε τις αρχές της Κβαντομηχανικής στα 28 ενώ η
Μαρία Κιουρί κόντευε τα 30 όταν, μαζί με τον σύζυγό της Πιερ, ανακάλυψε
τα ραδιενεργά στοιχεία ράδιο και πολώνιο.
Οι δύο οικονομολόγοι για να διερευνήσουν τη σχέση της ηλικίας με την
επιστημονική δημιουργηκότητα, ανέλυσαν στοιχεία που αφορούσαν του 525
επιστήμονες που κατέκτησαν Νόμπελ Φυσικής, Χημείας και Ιατρικής από το
1901 έως το 2008. Με μέτρο τον μέσο όρο ηλικίας κατά τον οποίο οι
νομπελίστες παρήγαγαν το έργο που τους χάρισε το βραβείο, συνέκριναν πως
το ηλικιακό «απόγειο» της επιστημονικής δημιουργηκότητας μεταβαλλόταν
ανά τομέα με την πάροδο του χρόνου.
Όπως διαπίστωσαν, τα μεγάλα επιστημονικά επιτεύγματα πριν την
ηλικία των 30 ήταν δεδομένα σε όλους τους τομείς ως το 1905. Την
περίοδο εκείνη περίπου τα δύο τρίτα των επιστημόνων είχαν παρουσιάσει
τις εργασίες που τους χάρισαν το βραβείοπρίν κλείσουν τα 40, ενώ περίπου
το 20% τις είχε παρουσιάσει πριν τα 30. Στις επόμενες δεκαετίες όμως η
«χρυσή» ηλικιακή βαθμίδα άρχισε να ανεβαίνει όλο και περισσότερο.
«Η ηλικία κατά την οποία οι επιστήμονες έκαναν μια σημαντική
συνεισφορά αυξάνεται με τον χρόνο» εξήγησε ο Μπρους Γουάινμπεργκ. Για
παράδειγμα, το μεγαλύτερο ποσοστό των φυσικών που έκαναν τη σημαντική
τους ανακάλυψη πριν από τα 30 παρατηρήθηκε το 1923 και έφθανε το 31%.
Αντίστοιχα το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών που παρουσίασαν την καλύτερη
δουλειά τους πριν τα 40 εμφανίστηκε το 1934 φθάνοντας το 78%. Από εκεί
και πέρα και τα δυο αυτά ποσοστά άρχισαν να μειώνονται συνεχώς.
