Γράφει ο Σπυρίδωνας ΚαραχάλιοςΘεόδωρος Κολοκοτρώνης:
"Έλληνες ό,τι κάμομε θα το κάμομε ,..μονάχοι!!!
Το ανέκδοτο με τις υποτιθέμενες δανειακές ανάγκες της χώρας και η ανοχή στον εκβιασμό που μας ασκείται από πολιτικάντηδες και ξένους «συμμάχους» έχουν καταστεί πλέον ληξιπρόθεσμα. Πρέπει να προβούμε άμεσα στη στάση της χρονικής πίστωσης που χρησιμοποιούν για να μας σφαγιάσουν ως έθνος. Στάση όμοια μ’ αυτή της αποπληρωμής του απεχθούς και κατασκευασμένου χρέους που αρνούνται να κάνουν οι δοσίλογοι πολιτικάντηδες του κατοχικού νεοταξικού καθεστώτος. Να αντιδράσουμε με Επαναστατικό και Εθνικοκοινωνικό κριτήριο. Κριτήριο αμιγώς ελληνοκεντρικό. Διότι για μια φορά ακόμη ο Ελληνισμός είναι μονάχος ενάντια στον Νεοταξισμό.
Έχουμε στραφεί πολλές φορές στην αναζήτηση φίλων εκτός συνόρων μέσα στη μακραίωνη ιστορία μας και το αποτέλεσμα ήταν πάντα το ίδιο. Όπως στην περίπτωση της εθνικής παλιγγενεσίας του 1821 όταν η βοήθεια τάχα των ίδιων πάντα «συμμάχων» ανταλλάχτηκε με την φυλάκιση πατριωτών αγωνιστών και την μετατροπή της χώρας σε προτεκτοράτο μέσα από την έλευση της ελεγχόμενης από τότε έως σήμερα κομματοκρατίας αδιαλείπτως. Το ίδιο συνέβη στην μικρασιατική καταστροφή και το διχασμό, στο συμμοριτοπόλεμο, στην κυπριακή τραγωδία. Πάντοτε και σε κάθε δύσκολη περίσταση.
Όσες φορές λοιπόν χρειάστηκε η στήριξη του ξένου παράγοντα, οι αντιπαροχές ήταν αίμα, δάκρυ, φτώχια και σακάτεμα της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας. Φυσικά όλα αυτά δεν συνέβαιναν τυχαία. Τουναντίον, κάθε τραγωδία και κάθε δύσκολη περίσταση σχεδιαζόταν με τρόπο τέτοιο ώστε να δεθούμε πιο στενά στο άρμα των αιώνιων και υπερεθνικών δυναστών της ανθρωπότητας. Ποτέ δεν σχεδιαζόταν η λύση κατόπιν του οιουδήποτε προβλήματος. Αυτό που ανέκαθεν σχεδιαζόταν από τους διαβόητους «συμμάχους» και συνεχίζεται ακόμη να σχεδιάζεται είναι η σύνδεση του προβλήματος με τις «φιλικές» διεκδικήσεις που έρχονταν κατόπιν να μας προσφέρουν οι «συμμαχικοί» δυνάστες είτε με τις λόγχες είτε με τις δίκες των ηρώων είτε με την ξενοκρατία, βοηθούντος του αιώνιου ελληνόφωνου πολιτικάντη.
Κι όμως τη λύση για τη λευτεριά μας, την εθνική ολοκλήρωση και την αυτοδιαχείριση των εθνικών μας υποθέσεων την είχε δώσει με τον πιο καθαρό τρόπο ο Στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Λύση που πρότεινε ο Γέρος του Μοριά με το παράδειγμα της δικής του υπερήφανης ελληνικής συμπεριφοράς στις πιο δύσκολες για το Γένος μας στιγμές. Είχε πει λοιπόν ο στρατηγός: «Έλληνες ό,τι κάμομε θα το κάμομε μονάχοι». Είχε μετρήσει πολύ καλά τη γνώμη του. Και κυρίως είχε μετρήσει πολύ καλά τις συμπεριφορές των υποτιθέμενων συμμάχων. Από τη στάση της Ιεράς Συμμαχίας, της ευρωπαϊκής ένωσης δηλαδή του Εικοσιένα, τα δάνεια του Αγώνα που πάλι ανταλλάσσονταν με κυριαρχικά δικαιώματα και ξένες εξουσίες, τις συκοφαντίες σε βάρος των στρατιωτικών έως τις δολοφονίες εθνικών ηγετών, τις εμφύλιες διαμάχες και τις πολιτικές διώξεις των Πατριωτών με τις εντολές των ξένων.
Η περίπτωση της απελευθερώσεως των Ελλήνων και του σχηματισμού του ελεύθερου ελληνικού κράτους στους ηρωικούς χρόνους του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη διαθέτει το πλεονέκτημα των ανατριχιαστικών αλλά και απαραίτητων συγκρίσεων. Θα δούμε τότε την φάρσα που σκαρώνει η ιστορία δια χειρός του ιδίου «συμμαχικού» φυράματος με την χρησιμότητα των κοτζαμπάσηδων και των επιγόνων τους. Αλλά θα πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτό συμβαίνει γιατί πολύ απλά δώσαμε το μελάνι της γραφής και επιτρέψαμε την ασέλγεια στο ελληνικό αίμα, αφήνοντας την συγγραφή της δικής μας ιστορίας σε ξένα χέρια. Τα ξένα χέρια όμως είναι μαχαίρια λέει ο θυμόσοφος μα και ευκολόπιστος λαός μας.
Ο Γέρος του Μοριά έδωσε τα πάντα στην Πατρίδα. Έδωσε την αγωνία του, το αίμα του, τη σωματική και ψυχική του ταλαιπωρία με τη φυλάκισή του και κυρίως τη ζωή τού παιδιού του στον καιρό ενός ακόμη διχασμού από χέρια ελληνικά που βρίσκονταν σε αλλογενή δούλεψη. Είδε το κράτος για το οποίο μάτωσε να τον δικάζει τοποθετώντας μάλιστα το γνωστό και απεχθές μέσο της ξένης επιτροπείας. Έζησε το ξεπούλημα των νικών στο πολεμικό πεδίο από τους πολιτικάντηδες του καιρού του, όμοιων σαν σήμερα δοσίλογων και άκαπνων, που σκορπούσαν τα πάντα για τα δανεικά γρόσια και την διατήρηση της επικυριαρχίας άλλοτε του Τούρκου σουλτάνου και άλλοτε των αιώνιων τοκογλύφων που θέλανε το ίδιο πράγμα. Τον Έλληνα παραδομένο και την Νέα Τάξη Πραγμάτων εγκατεστημένη.
Δεν θα κάτσουμε λοιπόν με τα χέρια σταυρωμένα να μας πάρουν την Πατρίδα μας και να μας εξοντώσουν οι ίδιοι πάλι άνθρωποι. Πάλι οι αιώνιοι τοκογλύφοι, οι Τούρκοι, λοιπές ψευτοδυνάμεις και οι πολιτικάντηδες. Ο Φρουρός της Ελλάδος και συνάμα καρδιακός σύμμαχος της Ράτσας μας είναι μονάχα ο Έλληνας. Το γεννοβόλημα της Γης του Φωτός και των Ηρώων. Εμείς πονάμε την Πατρίδα και τα παιδιά μας και εμείς θα την αναστήσουμε καλύτερη και μεγαλύτερη από πρώτα δικαιώνοντας τις θυσίες των Εθνομαρτύρων μας.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
