Η μαζική εξαφάνιση ειδών στην Πέρμια περίοδο διήρκεσε μόλις 20.000 χρόνια
Η υπόθεση ότι η Πέρμια Εξαφάνιση οφείλεται σε ηφαιστειακές εκρήξεις θα πρέπει να επανεξεταστεί υπό το φως των νέων ευρημάτων
Ουάσινγκτον
Η
σφοδρότερη μαζική εξαφάνιση ειδών πάνω στη Γη ήταν και η μικρότερης
διάρκειας λένε τώρα οι επιστήμονες. Το εύρημά τους, βασισμένο σε
χρονολόγηση δειγμάτων από το καλύτερα διατηρημένο ορυχείο ασβεστολίθου
στην Κίνα, αναμένεται να ρίξει φως και στα αίτια της καταστροφής που
παραμένουν άγνωστα. Μπορεί η εξαφάνιση των δεινόσαυρων να είναι η πιο διάσημη, αλλά δεν είναι η σφοδρότερη. Αυτό τον τίτλο τον κατέχει εκείνη που έλαβε χώρα στα τέλη της Περμίου, 252,2 εκατομμύρια χρόνια πριν, και κόστισε τη ζωή στο 90% των ειδών που κατοικούσαν τότε στον πλανήτη.
Ηφαίστεια ή αστεροειδής;
Τα αίτια αυτής της εξαφάνισης που έχει ονομαστεί «Πέρμια Εξαφάνιση» αλλά και «Μεγάλο Θανατικό» (Great Dying), δεν είναι γνωστά: οι επιστήμονες ερίζουν μεταξύ μιας σειράς γιγαντιαίων ηφαιστειακών εκρήξεων και μιας ταχύτατης μείωσης τους οξυγόνου στους ωκεανούς, ενώ λιγότερο πιθανή θεωρείται η σύγκρουση με αστεροειδή.
Ένα παράθυρο που μπορεί να ρίξει φως στα αίτια της Πέρμιας Εξαφάνισης άνοιξαν αμερικανοί ερευνητές του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ). Όπως επισημαίνουν σε άρθρο τους στην επιθεώρηση Science, η Πέρμια εξαφάνιση δεν διήρκεσε παρά 20.000 χρόνια (διάστημα σχεδόν αμελητέο στη γεωλογική ιστορία). Επιπροσθέτως συνοδεύτηκε από γιγαντιαία αύξηση συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, το οποίο πιθανόν να πυροδότησε τον θάνατο των ειδών τόσο σε στεριά όσο και σε θάλασσα.
«Μίλησαν» τα λατομεία
Οι αμερικανοί ερευνητές, σε συνεργασία με κινέζους συναδέλφους τους, χρονολόγησαν δείγματα από την περιοχή Meishan της Κίνας και ειδικότερα από λατομεία ασβεστολίθου τα οποία θεωρούνται το καλύτερο παγκοσμίως σημείο όπου υπάρχουν απολιθώματα από την Πέρμιο αλλά και το όριό της με την Τριαδική. Για τη χρονολόγηση αξιοποιήθηκαν τα ίχνη ουρανίου που εντοπίστηκαν σε 300 δείγματα ζιρκονίου που ελήφθησαν από την περιοχή.
Η διαπίστωση ότι οι βράχοι πάνω και κάτω από το στρώμα που αντιστοιχεί στην Πέρμια Εξαφάνιση δεν διαφέρουν παρά κατά 20.000 χρόνια, δίνει τώρα στους επιστήμονες ένα νέο πλαίσιο στο οποίο θα πρέπει να επανεξετάσουν τις θεωρίες τους. Παραδείγματος χάριν, θα πρέπει να επανεξεταστεί αν οι μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις στη Σιβηρία, στις οποίες πολλοί ερευνητές αποδίδουν την μοιραία εξαφάνιση, έλαβαν χώρα σε αυτό το χρονικό πλαίσιο.
Διοξείδιο του άνθρακα όσο και σήμερα!
Μια άλλη παρατήρηση που προκαλεί ανησυχία στους επιστήμονες αφορά στις συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα κατά την Πέρμια Εξαφάνιση. Χωρίς να είναι σε θέση να υποδείξουν την προέλευσή τους, οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι αντιστοιχούν σε αυτές που εισρέουν σήμερα στην ατμόσφαιρα από τις δικές μας ενέργειες. Μόνη διαφορά ότι αυτές διήρκεσαν 10.000 χρόνια.
http://www.tovima.gr
