Κάποιοι δεν έκαιγαν αλλά καίγονταν
Νικηφόρος Βρεττάκος, ΑυτοπυρπόλησηΣτον φοιτητή που αυτοπυρπολήθηκε στη Γένοβα το 1970
Ντύθηκες γαμπρός
φωταγωγήθηκες σαν έθνος.
Έγινες ένα θέαμα ψυχής
ξεδιπλωμένης στον ορίζοντα.
Είσαι η φωτεινή
περίληψη του δράματος μας,
τα χέρια μας προς την Ανατολή
και τα χέρια μας προς τη Δύση.
Είσαι στην ίδια λαμπάδα τη μια
τ’ αναστάσιμο φως
κι ο επιτάφιος θρήνος μας.
συλλογή: “η θέα του κόσμου”
Μνήμη ενός γενναίου παλικαριού
γράφει ο Κώστας ΣπηλιωτόπουλοςΜΕ ΧΡΥΣΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Ο Κώστας Γεωργάκης πέρασε με χρυσά γράμματα στην ιστορία του αγώνα κατά της χούντας των συνταγματαρχών, όταν, στις 19 Σεπτεμβρίου του 1970, θυσίασε τα 22 του χρόνια, αυτοπυρπολούμενος, ώρα 3 τη νύχτα, στην κεντρική πλατεία Ματεότι της Γένοβα, μπροστά από τα σκαλοπάτια του Μεγάρου των Δόγηδων, σε μια σπαρακτική κίνηση διεκδίκησης της ελευθερίας και απόδοσης φόρου τιμής σε μια πατρίδα σκλαβωμένη, όπως ανέφερε, στη δική του τοποθέτηση, ο ερευνητής και συγγραφέας του εξαιρετικά ενδιαφέροντος βιβλίου “Το Μεγάλο Ναι – Υπόθεση Κώστα Γεωργάκη”, Κώστας Παπούτσης.
Άλλωστε, τόσο τα λόγια όσο και τα γραπτά του Κ. Γεωργάκη, φοιτητή στη Σχολή Μηχανικών της Γένοβα, με ενεργό συμμετοχή στον αντιδικτατορικό αγώνα (μέσω άρθρων και συνεντεύξεών του, που τον είχαν καταστήσει στόχο των πληροφοριοδοτών και πρακτόρων της χούντας) δεν άφηναν την παραμικρή αμφιβολία για το κίνητρο της ακραίας αυτοκαταστροφικής ενέργειάς του, που πέτυχε απόλυτα τον επιδιωκόμενο στόχο, αφού ξεσήκωσε τη διεθνή κοινή γνώμη, ιδιαίτερα δε την ιταλική, κατά της ξενόφερτης δικτατορίας, που είχε τολμήσει να ασελγήσει επί της Δημοκρατίας, στον τόπο που τη γέννησε.
Ο εύψυχος Κώστας Γεωργάκης, που το όνομά του χαράχτηκε στο “Πάνθεον όλων των αήττητων εξορίστων της ανθρωπότητας”, στο νεκροταφείο Σταλιένο της Γένοβα και που ο ανδριάντας του στήθηκε στη γενέτειρά του, την Κέρκυρα, φιλοτεχνημένος αφιλοκερδώς από το γλύπτη Δημ. Κορρέ, έφυγε από τη ζωή αυτή εννιά ώρες αφότου κραύγασε μπροστά στους έκπληκτους περαστικούς “Ζήτω η ελεύθερη Ελλάδα” και “Το έκανα για την Ελλάδα μου” κι έχοντας προηγουμένως αφήσει και τη γραπτή παρακαταθήκη του, μέσα από επιστολές του, γραμμένες την ίδια εκείνη τραγική ημέρα, στις οποίες διακήρυττε, μεταξύ άλλων:
«Εγώ δεν μπορώ να κάνω αλλιώς παρά να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν ένα ελεύθερο άτομο…», αλλά και προέβλεπε, με σιγουριά: «Η γη μας, που γέννησε την ελευθερία, θα εκμηδενίσει την τυραννία!».
ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΗΝΕΣ ΑΤΑΦΟΣ
Αξίζει να σημειωθεί ότι η σορός του Κ. Γεωργάκη μεταφέρθηκε από φίλους και συμφοιτητές του στο νεκροταφείο της ιταλικής πόλης, όπου έμεινε άταφη για τέσσερις μήνες, σε μια παράγκα, ώσπου μεταφέρθηκε κρυφά στην Κέρκυρα, με το πλοίο “Αστυπάλαια”, στις 18/1/71.
Κατά την εκδήλωση της Δευτέρας (στην οποία έχουν ήδη αναφερθεί ιταλικές εφημερίδες), μετά από το χαιρετισμό του δημάρχου Πατρέων, Ανδρ. Φούρα, θα τελεστούν τα εγκαίνια έκθεσης φωτογραφικού και έντυπου υλικού από τη ζωή και τη θυσία του Κ. Γεωργάκη. Η έκθεση θα διαρκέσει ως την Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου (ώρες λειτουργίας: 09.00 – 14.00 και 18.00 – 21.00).
Μάλιστα, όπως αποκάλυψε χθες ο κ. Παπούτσης, που αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στην έρευνα για τον ηρωικό αυτόχειρα, συναντώντας την ολόθυμη βοήθεια και υποστήριξη της οικογένειας του φοιτητή, μόλις χθες περιήλθε στα χέρια του και το αυθεντικό βίντεο από την κηδεία του Κώστα Γεωργάκη, που θα αποτελέσει επίσης μέρος του υλικού.
Στην εκδήλωση, τέλος, θα γίνει η παρουσίαση του προαναφερθέντος βιβλίου του Κ. Παπούτση, ενώ θα προβληθεί και το βίντεο – ντοκουμέντο “Μια θυσία για την ελευθερία”, με μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων και εμπλεκομένων στην υπόθεση Γεωργάκη, του Κων. Παπούτση και του φωτορεπόρτερ που είχε καλύψει το τραγικό γεγονός, Τζιόρτζιο Μπέργκαμι, ο οποίος και θα είναι παρών.
[Α. ΦΟΥΡΑΣ]
“Έχουμε χρέος στον Γ. Σαμούρη”
Τη σαφή δέσμευση, ότι, κατά τη διάρκεια της παρούσας δημοτικής του θητείας, «η Πάτρα θα αποδώσει και στο δικό της παιδί, τον Γιώργο Σαμούρη, την τιμή που του οφείλει», έδωσε, μιλώντας στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου, ο δήμαρχος Πατρέων, Ανδρ. Φούρας.
Ειδικότερα, ο κ. Φούρας, αφού χαρακτήρισε την πράξη του Κώστα Γεωργάκη ως μία από τις συγκλονιστικότερες στιγμές της 7χρονης δικτατορίας, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στον Πατρινό φοιτητή Γιώργο Σαμούρη, που πυροβολήθηκε θανάσιμα, κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Πολυτεχνείου, το Νοέμβριο του ’73, διαβεβαιώνοντας ότι η πόλη θα πράξει το καθήκον της.
www.simerini.gr
http://www.24grammata.com
