Όχι ότι δεν ήταν αναμενόμενη, δεδομένης της πρόσφατης αλλά και παλαιότερης εμφανούς αδυναμίας του πολιτικού προσωπικού να διαχειριστεί αποτελεσματικά κρίσεις, πολλώ δε μάλλον κρίσεις του τρέχοντος μεγέθους, έντασης και πολυπλοκότητας. Αλλά σε κάθε περίπτωση ο καλόπιστος παρατηρητής θα μπορούσε να ελπίζει σε μια ουσιώδη μεταστροφή πριν την κορύφωση του ελληνικού δράματος.
Ουδέν. Και το χειρότερο είναι πως όπως διαφαίνεται και από το περιεχόμενο του κειμένου, η αντίληψη των τριών Υπουργών και κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ για τα πράγματα και τις εξελίξεις δεν έχει μετακινηθεί ούτε κατ' ελάχιστο από τις ίδιες καταστροφικές ιδέες. Απλώς, δείχνουν την πρόθεσή τους να συμπεριληφθούν με την "άλλη πλευρά", την υγιή.
Κεντρικό συμπέρασμα για τον βαριεστημένο αναγνώστη που δεν ενδιαφέρεται για τα παρακάτω: Δυστυχώς, για άλλη μια φορά τα πολιτικά στελέχη τοποθετούν το προσωπικό τους συμφέρον - το οποίο στην παρούσα φάση εντοπίζεται στην πολιτική "διάσωσή" τους για την "επόμενη μέρα" - υψηλότερα από το συμφέρον της χώρας.
Το άρθρο είναι κατάπτυστο, ως προϊόν τυχοδιωκτικής "αυτοκριτικής" με έντονες δόσεις αβάσιμης - ελλείψη απτών έργων - αποστασιοποίησης από τα κεντρικά προβλήματα, ενδεικτικό της προσπάθειας ένδυσης "προβιάς αρνιού" από τους "λύκους" της άσωτης και καταστροφικής ψηφοθηρικής συναλλαγής μεταξύ πολιτικών, συνδικαλιστών και κομματοκρατούμενου κράτους. Και ακριβώς είναι κατάπτυστο, γιατί δανείζεται ή προωθεί θέσεις όλων όσων εκλιπαρούσαν τόσα χρόνια για το αυτονόητο, και τις δανείζεται όχι για να τύχουν εφαρμογής αλλά για να χρησιμοποιηθούν ως έξοδος πολιτικής διαφυγής των αρθρογράφων-Υπουργών.
Ως πολιτική θέση, ως πρόταση άρνησης δηλαδή, της μέχρι τώρα καθεστωτικής παρουσίας του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος και των "συνοδοιπόρων" του στην οικονομική και δημόσια ζωή της χώρας, το περιεχόμενο του άρθρου θα είχε κάποια αξία μόνο στην περίπτωση που υιοθετούνταν εγκαίρως και αποτελούσε αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση για τη συμμετοχή των τριών σε θέσεις εξουσίας άρα και συνευθύνης. Τώρα πλέον, θυμίζει φτηνή δικαιολογία μετερχόμενη τις πιο τετριμμένες αρχές της επιχειρηματολογίας του ενόχου που προσπαθεί να περιορίσει την έκταση και το βάρος της ενοχής. "Ευθύνες για αυτή την κατάσταση έχουμε όλοι!", σημειώνουν στο άρθρο τους οι τρεις Υπουργοί. Όλοι, ποιοι; Όλοι οι πολιτικοί; Όλοι οι πολίτες; Όλοι οι ασκήσαντες εξουσία; Δυστυχώς για τους αρθρογράφους, δεν φταίμε όλοι. Και πολιτικοί υπήρχαν που διαφοροποιήθηκαν από τα κακώς κείμενα και πολίτες και κοινωνικές ομάδες υπήρξαν που εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους για τις αποφάσεις που λαμβάνονταν ή επιβάλλονταν από συγκεκριμένες ομάδες και κόμματα υπήρξαν που άσκησαν κριτική στην "σοβιετικού τύπου" δόμηση της ελληνικής οικονομίας.
Στην παρούσα φάση, το καράβι βυθίζεται. Η αναγνώριση πως η "άλλη πλευρά" είχε δίκιο και προκειμένου να μην καταλογιστούν ευθύνες, επιχειρείται "εισπήδηση" από την "λάθος" στη "σωστή" όχθη. Ουδέν προσθέτει διότι δεν ομιλούμε περί ανανηψάντων σχολιαστών αλλά περί Υπουργών εν ενεργεία, περί πολιτικών με πολλάκις επκπεφρασμένη άποψη λόγοις και έργοις αντιδιαμετρικά κείμενη με όσα οψίμως παραδέχονται.
Αγαπητή Κυρία και αγαπητοί Κύριοι Υπουργοί-αρθρογράφοι, ο "Τιτανικός" προσέκρουσε και οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο. Οι πολίτες ή μάλλον η (μειοψηφική) μερίδα των πολιτών των οποίων επικαλείσθε τις απόψεις στο άρθρο σας, έχουν και γνώση και θέσεις και μάλιστα πολύ καιρό πριν εσείς τις ανακαλύψετε. Προφανώς και με τη δική σας ενεργή συμμετοχή, οι απόψεις αυτές κατέστησαν μειοψηφία και επεκράτησαν οι καταστάσεις που σήμερα περιγράφετε.
Οι ενεργοί και ειλικρινείς πολίτες το μόνο που θα μπορούσαν να ανεχθούν από τους τρεις συνυπευθύνους για το ναυάγιο θα ήταν η αλήθεια αφενός και αφετέρου συγκεκριμένες πολιτικές πρωτοβουλίες που θα βοηθούσαν πραγματικά και ουσιαστικά.
Ποια είναι η αλήθεια;
- Γιατί ακόμη δεν έχουν απολυθεί - όχι τιθέμενοι εν εφεδρεία, αλλά απολυθεί - οι δημόσιοι υπάλληλοι που δεν χρειάζονται; Γιατί δεν έχουν απολυθεί κατά άμεση προτεραιότητα όσοι διορίστηκαν με νόμους που επέτρεπαν τη μονιμοποίηση συνεργατών βουλευτών; Γιατί δεν έχουν απολυθεί όσοι διορίσθηκαν εκτός διαδικασιών ΑΣΕΠ και γιατί δεν έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες ενοποίησης και κατάργησης οργανισμών του Δημοσίου; Αν πράγματι επιθυμείτε την εξυγίανση του δημόσιου τομέα, ιδού κυρία και κύριοι Υπουργοί, θέστε το ως προϋπόθεση όχι προς εμάς. Προς τον κ. Πρωθυπουργό. Όχι με λόγια, με έργα.
- Γιατί δεν προχωρείτε σε κατά περίπτωση πωλήσεις ή κλείσιμο των ΔΕΚΟ άμεσα;Γιατί δεν εξηγείτε πόσα περισσότερα θα εισπράξει το κράτος από φόρους των επιχειρήσεων που θα λειτουργήσουν όταν αυτό το κράτος πάψει να υποκρίνεται τον επιχειρηματία (και τον προαγωγό συνδικαλιστών) και γιατί δεν εξηγείτε πόσα χάνει το κράτος όταν καλείται να χρηματοδοτήσει αυτές τις ΔΕΚΟ με τον ιδρώτα παλιότερα και το αίμα σήμερα των φορολογουμένων; Γιατί δεν απομονώνετε τα "σύμβολα" του συνδικαλισμού και εν τέλει γιατί δεν βλέπουμε να συλλαμβάνονται όσοι εμποδίζουν τη λειτουργία των επιχειρήσεων, όσοι κλείνουν δρόμους, όσοι αυθαίρετα εκβιάζουν την κοινωνία; Γιατί επιτέλους δεν εφαρμόζονται οι νόμοι για όλους, αλλά η μεταχείριση εξαρτάται από την κομματική θέση που κατέχει ο κάθε ηγέτης ή ηγετίσκος, τύραννος της καθημερινότητάς μας;
- Γιατί δεν έχετε συνδράμει - και δυστυχώς αυτό περιλαμβάνει και τον κ. Ραγκούση παρά τις εικαζόμενες περί αντιθέτου τελικώς πομφόλυγες - σε ειλικρινές, άμεσο και πλήρες άνοιγμα όλων των επαγγελμάτων; Γιατί ενώ γράφετε πολύ νόστιμα πράγματα στο διαδίκτυο και οι τρεις, στην πράξη κάνετε ό,τι μπορείτε για να παραμείνουν κλειστά και προστατευμένα λίγο έως πολύ τα επαγγέλματα συγκεκριμένων ομάδων;
- δεν είδαμε την Υπουργό Παιδείας που με τόση θέρμη υποστηρίζει "διαρθρωτικές αλλαγές" στο εν λόγω άρθρο να κλείνει εκείνον τον οργανισμό που απέτυχε να εφοδιάσει με βιβλία τα σχολειά. Κάθε δικαιολογία είναι περιττή. Δεν στείλαμε βιβλία, το κατάστημα κλείνει. Μπορεί να συνέβη για χίλιους δυο λόγους. Βάσιμους ή αβάσιμους. Αντικειμενικούς ή υποκειμενικούς. Το κατάστημα που απέτυχε να εξυπηρετήσει τον πελάτη-μαθητή κλείνει και οι εργαζόμενοι απολύονται. Δεν έκλεισε; Απλώς ανεχόμαστε άλλη μια περίπτωση αδυναμίας ανάληψης πολιτικού κόστους.
- δεν είδαμε τον Υπουργό Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Λοβέρδο να κλείνει και να απολύει υπευθύνους υποκαταστημάτων ασφαλιστικών οργανισμών που εξακολουθούν να μην εξυπηρετούν τον πολίτη και να τον διατηρούν σε καθεστώς ταλαιπωρίας. Και γιατί έπρεπε να περάσουν τόσες μέρες για να υπογράψει την υγειονομική εγκύκλιο σχετικά με τα απορρίμματα στους δρόμους; Γνωρίζω και αναγνωρίζω τις διαδικασίες. Με αφήνουν αδιάφορο. Αποτυχία στην εξυπηρέτηση, αποτυχία στην άμεση προστασία της δημόσια υγείας, κλείσιμο και απόλυση. Διαφορετικά; Άλλη μια περίπτωση αδυναμίας ανάληψης πολιτικού κόστους. Κατά τα λοιπά, γράφουμε άρθρα βαρύγδουπα.
- δεν είδαμε τον Υπουργό Μεταφορών κ. Ραγκούση να ανοίγει άμεσα και χωρίς προϋποθέσεις τα επαγγέλματα του τομέα του. Αντίθετα, ανεχόμαστε κάθε λογής μελλοντικό βουλευτή και νυν αρχι-συνδικαλιστή να απειλεί, να κλείνει δρόμους, να διαφεντεύει μέρος της ζωής μας. Για κάθε ημέρα που οι πόλεις δεν έχουν ταξί, δηλαδή για κάθε ημέρα που οι αδειοδοτούμενοι από το κράτος ελεύθεροι επαγγελματίες-ιδιοκτήτες αρνούνται να εκτελέσουν το έργο που έχουν αναλάβει, θα έπρεπε να εκδίδονται αντίστοιχες άδειες για την εξυπηρέτηση των πολιτών και να ακυρώνονται άμεσα όλων όσων δεν επιθυμούν ή αρνούνται να εξασκήσουν πλέον το επάγγελμα, το οποίο βεβαίως δεν είναι υποχρεωτικό. Επίσης, δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις για να μάθουμε ποια και πόσα μέσα μεταφοράς θα λειτουργήσουν. Απολύστε όποιον συμμετάσχει σε παράνομη απεργία ή όποιον προτρέπει άλλους να απεργήσουν παράνομα. Ορίστε προσωπικό ασφαλείας και λειτουργήστε τα μέσα μεταφοράς. Άλλη μια περίπτωση "κλεισίματος του ματιού" και δεύτερης σκέψης μήπως το πολιτικό κόστος είναι βαρύ.
Αγαπητοί Υπουργοί μου, αρθρογραφούντες και μη.
Όλοι εμείς που πραγματικά ονειρευόμαστε και επιδιώκουμε ένα σύγχρονο κράτος, μια ελεύθερη οικονομία, μια πραγματικά ευρωπαϊκή Ελλάδα, είμαστε μειοψηφία. Εσείς, φροντίσατε να μας καταστήσετε έτσι και το γνωρίζουμε. Δεν έχουμε πολιτική έκφραση, δεν είμαστε "αγανακτισμένοι", "συνδικαλισμένοι" και γενικώς πληρώνουμε φόρους, ανεχόμαστε τον κάθε αγράμματο κομματικό εγκάθετο που μας τον φορτώσατε στην πλάτη για να τον τρέφει το Δημόσιο με χρήματα δικά μας, ανεχόμαστε τον κάθε συνδικαλιστή να μας κλείνει το δρόμο, να μας κόβει το ρεύμα, να μας κλείνει το λιμάνι - πολλές φορές μαζί με εσάς - για να πάρει αυτός και η συντεχνία του κι άλλα επιδόματα κι άλλες παροχές κι άλλα προνόμια εις βάρος μας. Ανεχόμαστε τον κάθε ένα από εσάς να τρέφει τριγύρω του ορδές γραμματέων, συμβούλων, οδηγών, ασφάλειας, αυτοκινήτων, κτιρίων με δικά μας έξοδα. Ανεχόμαστε τα βουλευτικά προνόμια της ασυλίας, της εύκολης σύνταξης, των διοριζομένων συγγενών. Ανεχόμαστε τα ρουσφέτια σας, ορατά και μη, την εξουσία σας -ως κράτος - να μοιράζετε από άδειες ταξί μέχρι άδειες πρακτορείων προπό. Να ορίζετε πως και ποιος μπορεί και αν μπορεί να ανοίξει μια επιχείρηση. Γενικώς ανεχόμαστε.
Επειδή λοιπόν είμαστε μειοψηφία και ανεχόμαστε, από εμάς δεν έχετε να κερδίσετε κάτι σε πολιτικό όφελος.
Από την άλλη, μας κοροϊδεύετε για μια ακόμη φορά. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αν πράγματι επιθυμούσατε μια άλλη Ελλάδα, θα είχατε προ πολλού είτε παράγει το ανάλογο έργο ή θα ήσασταν εκτός Κυβέρνησης. Τι ωφελεί η - για μια ακόμη φορά - αναγνώριση του λάθους και η δημόσια αυτομαστίγωση;
Αν πάλι πραγματικά έχετε τις στοχεύσεις που περιγράφετε, ουδείς σας εμποδίζει. Είπαμε, πείτε την αλήθεια και δείξτε έργο. Αύριο κιόλας:
- Απολύστε έστω και έναν υπεράριθμο υπάλληλο, κι ας τον ξαναπροσλάβει ο διάδοχός σας.
- Απολύστε έστω και έναν υπάλληλο που απεργεί παρανόμως ή απεργεί απειλώντας τη δημόσια υγεία ή στερεί τους πολίτες από στοιχειώδη αγαθά ή ελευθερίες και ας σας αντικαταστήσουν.
- Κλείστε έστω και έναν οργανισμό που μας είναι άχρηστος ή δεν μας εξυπηρετεί, δόξα τω Θεω και στα τρία Υπουργεία οι Οργανισμοί που εποπτεύετε είναι υπέραρκετοί και δε θα πάθουμε και τίποτα αν κλείσει ένας, και ας τον ξανανοίξει ο επόμενος
- Αναλάβετε έστω και για μια φορά την ευθύνη να λειτουργήσετε σύντομα και αποτελεσματικά εις όφελος του πολίτη και ας σας κατηγορήσουν γι' αυτό. Ας πληρώσει ένας διευθυντής, προϊστάμενος ή υπεύθυνος του Δημοσίου τα "σπασμένα" μιας κατάληψης ή μιας καταστροφής.
- Απελευθερώστε πλήρως ένα επάγγελμα της αρμοδιότητάς σας και αφήστε να το ξανανοίξει κάποιος άλλος.
- Προτείνετε τη διαγραφή έστω και ενός συναδέλφου σας στο κόμμα που να μεθοδεύει ή να υποσκάπτει την πορεία που περιγράφετε στο άρθρο σας και στη συνέχεια μην ανεχθείτε την πολιτική συνύπαρξη στον ίδιο χώρο με αυτόν.
- Και τέλος, αν τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά - που είναι σοβαρότερα - προτείνετε την ποινικοποίηση της υπέρβασης του ψηφισθέντος Προϋπολογισμού. Κάντε το αδίκημα απαράγραπτο και βαρύτατα κολάσιμο από τον Υπουργό μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο.
http://tyxaios.blogspot.com/
