Γιώργος
Δελαστίκ
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα: 4/08/2011
|
Σαν ύαινες
ετοιμάζονται να κατασπαράξουν την Κύπρο οι ηγετικές χώρες της ΕΕ, με
πρώτες τη Γερμανία και τη Βρετανία, ενώ οι τράπεζές τους, όπως και άλλες
μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, είναι ήδη σε στάση εφόρμησης για να λεηλατήσουν
τις πλουσιότατες καταθέσεις του κυπριακού τραπεζικού τομέα. Το μέσον με το
οποίο επιχειρούν να κατακρεουργήσουν εθνικά και οικονομικά την Κυπριακή
Δημοκρατία είναι ο εξαναγκασμός της Λευκωσίας να υπαχθεί σε καθεστώς
Μνημονίου υποτέλειας προς την ΕΕ και το ΔΝΤ, ακολουθώντας το επονείδιστο
παράδειγμα της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας.
|
|
Στην
περίπτωση της Κύπρου, το επαίσχυντο καθεστώς Μνημονίου δεν θα επιφέρει μόνο
τον οικονομικό εξανδραποδισμό του κυπριακού λαού, αλλά και το οριστικό τέλος
της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη διεθνή νομιμοποίηση της τουρκικής κατοχής
στο μισό νησί.
Για την
επίτευξη του στόχου αυτού, εξυφαίνεται εσωτερική και διεθνής πολιτική
συνωμοσία, που αποσκοπεί στην προώθηση στην προεδρία της Κυπριακής
Δημοκρατίας του άκρως ενδοτικού αρχηγού του δεξιού ΔΗΣΥ Νίκου Αναστασιάδη,
φανατικού υποστηρικτή ακόμη και του Σχεδίου Ανάν!
Ενορχηστρωμένη
επίθεση
Απολύτως
κανένας οικονομικός λόγος δεν υφίσταται αντικειμενικά για την υπαγωγή της
Κύπρου σε καθεστώς Μνημονίου.
Το δημόσιο
χρέος της χώρας ανήλθε το 2010 σε μόλις 60,8% του ΑΕΠ, όταν, π.χ., το δημόσιο
χρέος της ίδιας της Γερμανίας ανήλθε στο... 83,2%, της Γαλλίας στο 81,7% και
της Βρετανίας στο 80%! Μόνο πέντε από τις δεκαεφτά χώρες της Ευρωζώνης έχουν
δημόσιο χρέος μικρότερο από εκείνο της Κύπρου.
Όσο για το
έλλειμμα του προϋπολογισμού κατά το 2010, στην Κύπρο ανήλθε στο 5,3% του ΑΕΠ.
Δεν πρόκειται για άριστη επίδοση, αλλά και πάλι είναι καλύτερη της Γαλλίας
(7%), της Ισπανίας (9,2%) ή της Ολλανδίας (5,4%), για να μην κάνουμε, φυσικά,
λόγο για τις «μπατιρημένες» Ελλάδα (10,5%), Πορτογαλία (9,1%) και Ιρλανδία
(32,4%)!
Άλλωστε,
από τις δεκαεφτά χώρες της Ευρωζώνης μόνο οι... τρεις (Λουξεμβούργο, Εσθονία,
Φινλανδία) είχαν έλλειμμα μικρότερο του 3% που ορίζει το Μάαστριχτ. Οι
υπόλοιπες δεκατέσσερις χώρες είχαν πάνω από το επιτρεπτό όριο, όπως και τα
είκοσι δύο από τα είκοσι εφτά συνολικά κράτη της ΕΕ!
Κανένα
οικονομικό στοιχείο δεν δικαιολογεί, λοιπόν, την υπαγωγή της Κύπρου σε
καθεστώς Μνημονίου. Αν, μάλιστα, συνυπολογιστεί το γεγονός ότι η κυπριακή
οικονομία αποτελεί μόλις το... 0,2% της οικονομίας της Ευρωζώνης και ότι οι
κρατικές χρηματοδοτικές ανάγκες της ανέρχονται μόλις σε 2 δις ευρώ το χρόνο,
που καλύπτονται με άνεση σχεδόν αποκλειστικά από τον κυπριακό τραπεζικό
τομέα, ο οποίος έχει κύκλο εργασιών γύρω στα 100 δις ευρώ, είναι προφανές ότι
μόνο πολιτικοί λόγοι και κίνητρα βρίσκονται πίσω από την ενορχηστρωμένη
επιχείρηση να συρθεί η Κύπρος σε καθεστώς Μνημονίου.
Άρχισαν οι
Γερμανοί
Την
ιστορία με το Μνημόνιο την ξεκίνησαν –ποιοι άλλοι;– οι Γερμανοί. Δύο μόλις
24ωρα μετά την έκρηξη στη ναυτική βάση της Λεμεσού, που κατέστρεψε τη
μεγαλύτερη από τις τρεις μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στο νησί, η
οποία κάλυπτε τις μισές ανάγκες σε ηλεκτρικό ρεύμα της Κυπριακής Δημοκρατίας,
η μεγαλύτερη ημερήσια οικονομική εφημερίδα της Γερμανίας, η Handelsblatt,
κυκλοφορούσε με τον απροσδόκητο τίτλο «Έκρηξη καθιστά την Κύπρο τέταρτη χώρα
υποψήφια βοήθειας» από την ΕΕ και το ΔΝΤ.
Το
πρόσχημα για τον ισχυρισμό αυτό ήταν η έκθεση του κυπριακού τραπεζικού τομέα
σε κρατικά ομόλογα της Ελλάδας και συνολικά τα δάνεια των κυπριακών τραπεζών
σε Έλληνες πελάτες.
Η θέση
αυτή άρχισε να αναπαράγεται στο γερμανικό Τύπο. «Αυτό άρχισε να δίνει τροφή
σε υποθέσεις ότι η Κύπρος θα μπορούσε να είναι η τέταρτη χώρα που θα ζητήσει
την οικονομική βοήθεια της ΕΕ» έγραφε, π.χ., το Σάββατο η Frankfurter
Allgemeine.
Η
επιχείρηση αυτή στηρίζεται και από δηλώσεις, θέσεις και πράξεις Κυπρίων.
Σοβαρότερη είναι εκείνη του κεντρικού τραπεζίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας
Αθανάσιου Ορφανίδη, συμβούλου κατά το παρελθόν της αμερικανικής κεντρικής
τράπεζας Fed και νυν διοικητή της Τράπεζας Κύπρου.
Ευρισκόμενος
σε πλήρη πολιτικοοικονομική διάσταση με τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας
Δημήτρη Χριστόφια, ο Αθ. Ορφανίδης έστειλε –την παραμονή της λήψης απόφασης
για το ελληνικό χρέος από την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης– επιστολή
προς τον Κύπριο πρόεδρο και προς όλα τα κυπριακά πολιτικά κόμματα, με την
οποία επιτίθεται κατά της οικονομικής πολιτικής της κυπριακής κυβέρνησης,
απαιτώντας περισσότερη λιτότητα και θέτοντας για πρώτη φορά θέμα υπαγωγής της
Κύπρου υπό καθεστώς Μνημονίου.
«Προκειμένου
να αποφευχθούν τα χειρότερα, όπως, μεταξύ άλλων, η ένταξη της Κύπρου στο
μηχανισμό στήριξης, με ό,τι συνεπάγεται για την οικονομία αλλά και για το
εθνικό θέμα, απαιτούνται αμέσως περισσότερα και δραστικότερα μέτρα...»
ανέφερε, μεταξύ άλλων, στην επιστολή του ο κεντρικός τραπεζίτης της Κύπρου.
ΗΠΑ -
Αγγλία κλιμακώνουν
Οι
αποφάσεις της Ευρωζώνης μπορεί να μετέτρεψαν την Ελλάδα σε αθλιέστατο
προτεκτοράτο του Ράιχ, προσωρινά, όμως, υποτίθεται πως έλυσαν το πρόβλημα
ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών – άρα απομακρύνθηκε ο κίνδυνος για το
κυπριακό τραπεζικό σύστημα από μια χρεοκοπία της Ελλάδας.
Αυτό ήταν
ισχυρό πλήγμα για τα σχέδια υπαγωγής της Κύπρου υπό καθεστώς Μνημονίου. Τότε
ανέλαβαν δράση οι αμερικανικοί οίκοι αξιολόγησης και οι κερδοσκόποι στη
δευτερογενή αγορά ομολόγων.
Η διαβόητη
Moody’s υποβάθμισε κατά δύο βαθμίδες την πιστοληπτική αξιοπιστία της Κύπρου
(από Α2 σε Βαα1), τοποθετώντας τρία βήματα από την κατηγορία των «σκουπιδιών»
τα κυπριακά κρατικά ομόλογα με αρνητικές προοπτικές.
Ψάχνοντας
να βρει προσχήματα για την απόφαση αυτή, η Moody’s ανέφερε το... «αυξανόμενο
τεταμένο εσωτερικό πολιτικό κλίμα»! Πλήρως εναρμονισμένο με τις εκτιμήσεις
αυτές, το ΔΗΚΟ απέσυρε την ίδια ημέρα από την κυβέρνηση τους δύο υπουργούς
του που είχαν απομείνει σε αυτή, υπό την ισχυρότατη πίεση της βάσης του. Η
πολιτική κρίση, άλλωστε, είχε αρχίσει με την παραίτηση του κορυφαίου υπουργού
του ΔΗΚΟ, του υπουργού Εξωτερικών Μάρκου Κυπριανού. Οι διαφορές ΑΚΕΛ - ΔΗΚΟ
έχουν να κάνουν κυρίως με το χειρισμό του Κυπριακού, αλλά τώρα περιπλέκονται
σε ένα απερίγραπτο κουβάρι.
Με το που
«χτύπησε» την Κύπρο η αμερικανική Moody’s, άρχισε αμέσως να κλιμακώνεται και
η πίεση του βρετανικού Τύπου κατά της Λευκωσίας.
Οι
Βρετανοί φέρνουν καταιγίδα
«Η Κύπρος
αντιμετωπίζει τριπλό κύμα αναταραχής», ήταν τίτλος ανάλυσης τωνFinancial
Times του Λονδίνου την περασμένη Πέμπτη. Αποκαλυπτικός ο τρόπος που αναφερόταν
η βρετανική εφημερίδα στην τουρκική κατοχή: «Η κυβέρνηση του νησιού, η οποία
είναι γνωστή από παλιά για τη στρατιωτική της ψυχρότητα με το τουρκικό μισό
της χώρας»! Δεν υπάρχει κατοχή, απλώς μια «στρατιωτική αποξένωση» με το
«τουρκικό μισό της χώρας»!
Την
επόμενη ημέρα, Παρασκευή, ο τίτλος ήταν πιο επιθετικός: «Βαθαίνει η κρίση της
Κύπρου, καθώς διαλύθηκε το Υπουργικό Συμβούλιο». Όχι μόνο αυτό. Στην πρώτη
κιόλας φράση της ανάλυσης εμφανιζόταν η εκτίμηση ότι «αυξάνονται οι φόβοι πως
θα υποχρεωθεί να αναζητήσει διάσωση από την ΕΕ»...
Νέα
ανάλυση των Financial Times το Σάββατο. Τώρα το Μνημόνιο
είχε περάσει στον υπότιτλο: «Σύννεφα καταιγίδας μαζεύονται πάνω από την Κύπρο
– Εγείρονται φόβοι ότι το νησί προορίζεται να γίνει η επόμενη κηδεμονευόμενη
χώρα που διασώζεται»!
Λονδίνο
κατά Χριστόφια
Άμεσος
στόχος των Βρετανών πλέον η απομάκρυνση από την εξουσία του προέδρου
Χριστόφια, καθώς το Λονδίνο μάλλον σωστά εκτιμά ότι ο Δ. Χριστόφιας δεν θα
συναινέσει στην υπαγωγή της Κύπρου υπό καθεστώς Μνημονίου, όπου θα είναι πια
αδύνατη η αντίσταση της Λευκωσίας στην επιβολή σχεδίων λύσεων του Κυπριακού
τύπου Σχεδίου Ανάν. Δεν τους αρκεί πλέον η υποχωρητικότητα του Δ. Χριστόφια
στις διαπραγματεύσεις...
«Υπάρχει
ένα αυξανόμενο αίσθημα ότι ο πρόεδρος, ο οποίος μιλά άπταιστα ρωσικά ως
αποτέλεσμα των σπουδών του στη Σοβιετική Ένωση, είναι ακατάλληλος να
χειριστεί μια τραπεζική και χρηματοοικονομική κρίση και απρόθυμος να
αντιμετωπίσει τα ισχυρά συνδικάτα, ακόμη και για συγκρατημένες περικοπές
επιδομάτων», υπογράμμιζε δηκτικά η βρετανική εφημερίδα, προσπαθώντας να
συγκαλύψει με οικονομικό φύλλο συκής τις πολιτικές επιδιώξεις του δολοπλόκου
Λονδίνου, που τόσο έχουν στοιχίσει στην Κύπρο...
================================================================================================
|
|
Αδύναμη
διπλωματία απέναντι στις ορέξεις του Ερντογάν
|
Μιχάλης
Ιγνατίου
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα: 4/08/2011
|
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο Πρόεδρος της Κύπρου έχουν περίεργες |
αντιλήψεις
για τις σχέσεις με την Τουρκία και γενικά για τον τρόπο αντιμετώπισης των
προκλήσεων του Ταγίπ Ερντογάν. Προσωπικά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο
νεοσουλτάνος της Τουρκίας, μεθυσμένος από την εκλογική του νίκη και την
επιτυχία της «εκκαθάρισης» των στρατηγών, νιώθει πως ο κ. Παπανδρέου και ο κ.
Χριστόφιας δεν αποτελούν ούτε καν «πρόγευμα» για τις ορέξεις του. Είναι δύο
ακίνδυνοι άνθρωποι, που αντιμετωπίζουν τον πρωθυπουργό της Τουρκίας με τρόμο.
Και αυτό τους αναγκάζει να μην τον ενοχλούν ακόμη και για τα αυτονόητα.
Ο κ.
Παπανδρέου συνεχίζει να απαιτεί από την ομάδα που ανέλαβε τις διερευνητικές
επαφές με την Τουρκία να επιτύχει πρόοδο, και μάλιστα σε μία στιγμή κατά την
οποία η Άγκυρα απαιτεί «συμβιβασμό» που θα κοστίσει ακριβά στην Ελλάδα.
Οι προτάσεις της Τουρκίας απειλούν την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία
της Ελλάδας και με αυτό το δεδομένο ο πρωθυπουργός έπρεπε να είχε τερματίσει
τις συνομιλίες που οδηγούν σε απώλεια ελληνικών νησιών. Αντίθετα,
επιθυμεί πρόοδο για να μπορέσει, στη νέα συνάντηση κορυφής με τον κ.
Ερντογάν, που αναμένεται να πραγματοποιηθεί μέχρι τον Οκτώβριο στην Άγκυρα,
να ανακοινώσει τα μαντάτα. Η τρομακτική οικονομική κρίση και η δραματική
μείωση της δημοτικότητας του ίδιου και του νέου ΠΑΣΟΚ απαγορεύουν κάθε
διαπραγμάτευση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Από τη
δική του πλευρά, ο κ. Χριστόφιας, που έχει απωλέσει πλήρως την εμπιστοσύνη
των Ελληνοκυπρίων, προχώρησε σε εντατικοποίηση των διαπραγματεύσεων με τον
κατοχικό ηγέτη Ντερβίς Έρογλου, στοχεύοντας σε διευθέτηση του Κυπριακού πριν
από την ανάληψη της ευρωπαϊκής προεδρίας από την Κυπριακή Δημοκρατία. Η
επιμονή του προκαλεί τεράστια ζημία στην εθνική υπόθεση της Κύπρου, κάτι που
από μόνο του καθιστά επικίνδυνη τη διαδικασία των συνομιλιών. Ο Κύπριος
πρόεδρος δεν έχει την υποστήριξη του λαού σε αυτού του είδους τη
διαπραγμάτευση και δεν πρέπει να έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι στο νέο
δημοψήφισμα οι Ελληνοκύπριοι θα απορρίψουν τις «θανατηφόρες» προτάσεις του
για εκ περιτροπής προεδρία, για παραμονή των εποίκων και για την απώλεια των
περιουσιών μεγάλου ποσοστού προσφύγων. Είναι προτάσεις απαράδεκτες, που
οδηγούν σε τουρκοποίηση του νησιού.
Ο κ.
Παπανδρέου και ο κ. Χριστόφιας έχουν «κοινό» πολιτικό βίο. Εξελέγησαν
από τον ελληνικό και τον κυπριακό λαό αντίστοιχα, για να υλοποιήσουν
υποσχέσεις που έδωσαν και οι οποίες ήσαν εντελώς διαφορετικές από αυτές που
τελικά υλοποιούν καθημερινά εις βάρος των ανθρώπων που τους εμπιστεύτηκαν.
Και δεν αναφέρομαι μόνο στην οικονομική κρίση των δύο χωρών, οι οποίες με τις
αποφάσεις τους οδηγήθηκαν στο χείλος του γκρεμού. Η αναφορά μου βασικά
γίνεται για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται τα εθνικά θέματα. Ο
κ. Παπανδρέου κάθεται και ακούει κάθε βλακώδη πρόταση των Αμερικανών και
μάλιστα την επιβάλλει. Και ο κ. Χριστόφιας, αν και προερχόμενος από το
αντι-ιμπεριλιαστικό ΑΚΕΛ, συνεχίζει να έχει τυφλή εμπιστοσύνη στους
Βρετανούς, που αποτελούν λαίλαπα για την Κύπρο.
Θα ανέμενε
κανείς ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος της Κύπρου θα γνώριζαν πως
τα συμφέροντα των χωρών τους δεν συναντώνται πουθενά με τα αυτά των ΗΠΑ και
της Βρετανίας. Η επιμονή τους να ταυτίζονται με τους Αμερικανούς και
τους Βρετανούς προκαλεί δικαιολογημένα μεγάλη ανησυχία...
|
