- Οι σημερινοί φωσκολόμυες είναι μια μικρογραφία του D.optatum
Σίδνεϊ, Αυστραλία
Λίγα ζώα είναι τόσο χαριτωμένα όσο ο φωσκολόμυς (ή γούμπατ), το μαρσιποφόρο ζωάκι της Αυστραλίας με το χαρακτηριστικό νυσταλέο βλέμμα. Οι πρώτοι κάτοικοι της ηπείρου, όμως, πιθανότατα δεν θα είχαν καμία όρεξη να πάρουν αγκαλιά το Diprotodon optatum, έναν φωσκολόμυ που είχε μέγεθος αυτοκινήτου και ζύγιζε τρεις τόνους.Το γιγάντιο μαρσιποφόρο εμφανίστηκε στην Αυστραλία πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια και εξαφανίστηκε πριν από πενήντα χιλιάδες χρόνια, λίγο πριν ή λίγο μετά την άφιξη των πρώτων ανθρώπων στην Ωκεανία.
Το προϊστορικό είδος ήταν γνωστό, ωστόσο το πρώτο πλήρες απολίθωμά του ήρθε στο φως μόλις την περασμένη εβδομάδα σε ένα χωράφι του Κουίνσλαντ (στην ένθετη αριστερά, η πιθανή του εμφάνιση).
Συγγενείς των σημερινών γούμπατ (σήμερα υπάρχουν τρία είδη που ζουν αποκλειστικά στην Αυστραλία), το D.optatum ζούσε ανάμεσα σε άλλους γίγαντες της προϊστορικής, αυστραλιανής «μεγαπανίδας»: γιγάντιοι, δεντρόβιοι κροκόδειλοι και τεράστια, σαρκοφάγα καγκουρό.
Το ενδιαφέρον είναι ότι το νέο απολίθωμα χρονολογήθηκε με ακρίβεια στα 50.000 χρόνια, όταν όλα αυτά τα υπερμεγέθη ζώα εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς (το ίδιο συνέβη με τη μεγαπανίδα της Αμερικής πριν από 10.000 χρόνια).
Η αύξηση του σωματικού μεγέθους ήταν πιθανώς μια προσαρμογή στις συνθήκες της τελευταίας εποχής των παγετώνων (100.000 έως 10.000 χρόνια πριν), δεδομένου ότι τα ογκώδη ζώα συγκρατούν καλύτερα τη θερμότητα.Παραμένει άγνωστο αν η μεγαπανίδα εξαφανίστηκε λόγω της κλιματικής μεταβολής όταν οι πάγοι άρχισαν να λιώνουν, ή λόγω της άφιξης των πρώτων ανθρώπων.
«Η χρονολόγηση ήταν ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια στην προσπάθειά μας να ξεδιαλύνουμε τι συνέβη» αναφέρει στο Γαλλικό Πρακτορείο η καθηγήτρια Σου Χαντ, μέλος της ερευνητικής ομάδας που έφερε το εύρημα στο φως.
Η χρονολόγηση του δείγματος, εξηγεί, ίσως βοηθήσει στο να δοθεί μια απάντηση στο ερώτημα του αν ο γιγάντιος φωσκολόμυς χάθηκε πριν φτάσουν οι άνθρωποι.
