Αικατερίνη (Ρόζα) ΜπότσαρηΉταν τόσο όμορφη που το πραγματικό της όνομα ξεχάστηκε, αφού η αριστοκρατία στο παλάτι του Όθωνα την ονόμασε Ρόζα, δηλαδή τριαντάφυλλο.
Ένα τέτοιο τριαντάφυλλο έκοψε μια μέρα ο βασιλιάς Όθωνας και σε ένα περίπατό του στον Βασιλικό Κήπο τής το πρόσφερε ως ένδειξη θαυμασμού και αβρότητας. Ήταν η μοιραία κίνηση! Τη σκηνή την είδε η βασίλισσα Αμαλία και από ζήλια, έδιωξε την πεντάμορφη ελληνοπούλα από το παλάτι...
Ένα τέτοιο τριαντάφυλλο έκοψε μια μέρα ο βασιλιάς Όθωνας και σε ένα περίπατό του στον Βασιλικό Κήπο τής το πρόσφερε ως ένδειξη θαυμασμού και αβρότητας. Ήταν η μοιραία κίνηση! Τη σκηνή την είδε η βασίλισσα Αμαλία και από ζήλια, έδιωξε την πεντάμορφη ελληνοπούλα από το παλάτι...
Στα πόδια της Αικατερίνης – Ρόζας Μπότσαρη, έπεσαν πρίγκιπες και ευγενείς, την λάτρεψαν βασιλείς και αξιωματούχοι. Οι εστεμμένοι της Ευρώπης κατέθεταν χρυσάφι και κοσμήματα για ένα της βλέμμα. Ήταν τόσο όμορφη ώστε την ονόμασαν Ρόζα, από το λευκορόδινο τριαντάφυλλο του οποίου -η υπέροχη επιδερμίδα και τα χείλη της-, είχαν το χρώμα. Ως Κυρία επί των Τιμών της βασίλισσας Αμαλίας, επισκέφτηκε τα λαμπρότερα παλάτια της Ευρώπης και έγινε το ίνδαλμα της εποχής της.
Η καλλονή της και το ηρωικό όνομα του πατέρα της, στάθηκαν οι δύο πόλοι που σημάδεψαν τη ζωή της Αικατερίνης-Ρόζας Μπότσαρη (1818 - 1875). Ωστόσο δεν υπέκυψε σε ερωτικές πολιορκίες και επίδοξους εραστές. Στάθηκε βράχος ηθικής, τιμώντας την βαριά κληρονομιά που της άφησε η καταγωγή της και το όνομα του πατέρα της.
Είχε δύσκολα παιδικά χρόνια, στιγματισμένα από την ορφάνια και την ανέχεια, στη σκιά ενός πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ. Γεννήθηκε λίγο πριν την έναρξη της επανάστασης στα Ιωάννινα. Όταν έγιναν γνωστά τα σχέδια των Ελλήνων για τον απελευθερωτικό αγώνα, και ο Μάρκος Μπότσαρης έφυγε για να ενώσει τις δυνάμεις του με αυτές των άλλων οπλαρχηγών, οι Τούρκοι αιχμαλώτισαν και απήγαγαν τα γυναικόπαιδα των Ιωαννίνων.
Μεταξύ των ομήρων ήταν και η Αικατερίνη, η οποία αποχωρίστηκε από τους άλλους και έζησε την αιχμάλωτη ζωή της από το ένα στο άλλο χαρέμι των σατράπηδων. Η ζωή της κινδύνεψε πολλές φορές, αλλά για καλή της τύχη δέχτηκε την μέριμνα των οθωμανικών δεσποινών, και μάλιστα μια από αυτές θέλησε να την υιοθετήσει. Απελευθερώθηκε κατόπιν ανταλλαγής ή εξαγοράς των ομήρων από την οικογένεια Μπότσαρη, και ξαναβρήκε τους συγγενείς της.
Μετά την επανάσταση ήρθε στην ελεύθερη Ελλάδα και διετέλεσε κυρία επί των Τιμών δίπλα στους πρώτους βασιλείς της Ελλάδας. Η ίδια η Αμαλία, την προσκάλεσε στο παλάτι και τής έδωσε τον επίζηλο τίτλο. Εκτός από ομορφιά, διέθετε και εξυπνάδα και τόσο ταχύτατη αντίληψη, ώστε μετά από ελάχιστο χρονικό διάστημα παραμονής στα ανάκτορα, δεν διέφερε στους τρόπους και στην εκμάθηση του πρωτοκόλλου από τις μεγάλες κυρίες της Βαυαρικής αυλής.
Ως Κυρία επί των Τιμών συνόδευε πάντοτε την βασίλισσα Αμαλία στα ταξίδια της σε όλες τις ξένες αυλές.
Σε ένα από αυτά της τα ταξίδια η Αμαλία, την πήρε μαζί της για να την γνωρίσει στην βασίλισσα Θηρεσία, την μητέρα του Όθωνα. Μόλις η Θηρεσία είδε την ωραία ελληνοπούλα, τόση εντύπωση της έκανε η ομορφιά της, που αμέσως κάλεσε στην αυλή της τον ζωγράφο Γιόζεφ Στίλερ το 1841, για να απαθανατίσει την υπέροχη κόρη του Μάρκου Μπότσαρη.
Το πορτραίτο βρίσκεται στην «Πινακοθήκη της Ομορφιάς» ('Gallery of Beauties') του Λουδοβίκου Α΄της Βαυαρίας. Υπάρχει δε και μιά παρανόηση, καθώς η εικονιζόμενη Αικατερίνη συγχέεται κατά λάθος με τη βασίλισσα Αμαλία, μόνο και μόνο επειδή φοράει την χαρακτηριστική φορεσιά της "Αμαλίας" !
Μπορείτε να δείτε όλα τα πορτραίτα της Γκαλερί των Ωραίων εδώ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Gallery_of_Beauties
με την Ρόζα Μπότσαρη 22η κατά σειράν, αλλά και τη Λόλα Μοντέζ 30η, για την οποία έχει γραφτεί ειδικό άρθρο στο παρόν ιστολόγιο:
http://melitilexeis.blogspot.com/2008/10/blog-post.html
και εδώ:
http://melitilexeis.blogspot.com/2009/06/blog-post_15.html
Η Αικατερίνη - Ρόζα Μπότσαρη, τιμήθηκε επίσης από τον βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκο Α΄ με τον χρυσό σταυρό του λαιμού.
Δυστυχώς όμως, οι πολύ ωραίες γυναίκες, έχει διδάξει η ιστορία πως είναι και εξαιρετικά άτυχες. Το 1844 παντρεύτηκε τον φαναριώτικης καταγωγής Γεώργιο Καρατζά, στρατιωτικό.
Ο Καρατζάς όμως ήταν άνδρας αυστηρός και αυταρχικός και η πανέμορφη κοπέλα, - το ρόδο όπως την αποκαλούσαν, - άρχισε να μαραίνεται εξ’ αιτίας της αταίριαστης κοινής της ζωής με έναν τέτοιο σύντροφο από τον οποίο απέκτησε τέσσερα παιδιά.
Ο αταίριαστος αυτός γάμος της, η απώλεια των δύο από τα παιδιά της, καθώς και άλλων αγαπημένων προσώπων, δυστυχώς την οδήγησαν σε πρόωρο θάνατο. Το ρόδο έγειρε το κεφάλι του και πέθανε στην Αθήνα, το 1875. Η πολυλατρεμένη από εστεμμένους και κοινούς θνητούς, η ένδοξη Σουλιωτοπούλα δεν υπήρχε πια.
Πολλά περισσότερα μπορεί να διαβάσει κανείς στη μυθιστορηματική βιογραφία που κυκλοφορεί:
Το μυθιστόρημα
«Αικατερίνη-Ρόζα Μπότσαρη: Στη σκιά του ονόματος»(Εκδοτικός Οίκος: ΠΑΠΥΡΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ)
είναι η ιστορία μιας γυναίκας, που σεβόμενη πάντα την καταγωγή της, υπηρέτησε αδιαμαρτύρητα τα κοινωνικά «πρέπει» και παρέβλεψε τις προσωπικές της αναζητήσεις με τη δύναμη και την αξιοπρέπεια που αντλούσε από το όνομα του πατέρα της.
Η συγγραφέας του βιβλίου Κατερίνα Αγραφιώτη, γοητευμένη από τη σύντομη και δραματική ζωή της Αικατερίνης-Ρόζας Μπότσαρη, θυγατέρας του αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης Μάρκου Μπότσαρη, έγραψε με πολύ προσωπικό τόνο μια συγκινητική μυθιστορηματική βιογραφία.
Είχε δύσκολα παιδικά χρόνια, στιγματισμένα από την ορφάνια και την ανέχεια, στη σκιά ενός πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ. Γεννήθηκε λίγο πριν την έναρξη της επανάστασης στα Ιωάννινα. Όταν έγιναν γνωστά τα σχέδια των Ελλήνων για τον απελευθερωτικό αγώνα, και ο Μάρκος Μπότσαρης έφυγε για να ενώσει τις δυνάμεις του με αυτές των άλλων οπλαρχηγών, οι Τούρκοι αιχμαλώτισαν και απήγαγαν τα γυναικόπαιδα των Ιωαννίνων.
Μεταξύ των ομήρων ήταν και η Αικατερίνη, η οποία αποχωρίστηκε από τους άλλους και έζησε την αιχμάλωτη ζωή της από το ένα στο άλλο χαρέμι των σατράπηδων. Η ζωή της κινδύνεψε πολλές φορές, αλλά για καλή της τύχη δέχτηκε την μέριμνα των οθωμανικών δεσποινών, και μάλιστα μια από αυτές θέλησε να την υιοθετήσει. Απελευθερώθηκε κατόπιν ανταλλαγής ή εξαγοράς των ομήρων από την οικογένεια Μπότσαρη, και ξαναβρήκε τους συγγενείς της.
Μετά την επανάσταση ήρθε στην ελεύθερη Ελλάδα και διετέλεσε κυρία επί των Τιμών δίπλα στους πρώτους βασιλείς της Ελλάδας. Η ίδια η Αμαλία, την προσκάλεσε στο παλάτι και τής έδωσε τον επίζηλο τίτλο. Εκτός από ομορφιά, διέθετε και εξυπνάδα και τόσο ταχύτατη αντίληψη, ώστε μετά από ελάχιστο χρονικό διάστημα παραμονής στα ανάκτορα, δεν διέφερε στους τρόπους και στην εκμάθηση του πρωτοκόλλου από τις μεγάλες κυρίες της Βαυαρικής αυλής.
Ως Κυρία επί των Τιμών συνόδευε πάντοτε την βασίλισσα Αμαλία στα ταξίδια της σε όλες τις ξένες αυλές.
Σε ένα από αυτά της τα ταξίδια η Αμαλία, την πήρε μαζί της για να την γνωρίσει στην βασίλισσα Θηρεσία, την μητέρα του Όθωνα. Μόλις η Θηρεσία είδε την ωραία ελληνοπούλα, τόση εντύπωση της έκανε η ομορφιά της, που αμέσως κάλεσε στην αυλή της τον ζωγράφο Γιόζεφ Στίλερ το 1841, για να απαθανατίσει την υπέροχη κόρη του Μάρκου Μπότσαρη.
Το πορτραίτο βρίσκεται στην «Πινακοθήκη της Ομορφιάς» ('Gallery of Beauties') του Λουδοβίκου Α΄της Βαυαρίας. Υπάρχει δε και μιά παρανόηση, καθώς η εικονιζόμενη Αικατερίνη συγχέεται κατά λάθος με τη βασίλισσα Αμαλία, μόνο και μόνο επειδή φοράει την χαρακτηριστική φορεσιά της "Αμαλίας" !
Μπορείτε να δείτε όλα τα πορτραίτα της Γκαλερί των Ωραίων εδώ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Gallery_of_Beauties
με την Ρόζα Μπότσαρη 22η κατά σειράν, αλλά και τη Λόλα Μοντέζ 30η, για την οποία έχει γραφτεί ειδικό άρθρο στο παρόν ιστολόγιο:
http://melitilexeis.blogspot.com/2008/10/blog-post.html
και εδώ:
http://melitilexeis.blogspot.com/2009/06/blog-post_15.html
Η Αικατερίνη - Ρόζα Μπότσαρη, τιμήθηκε επίσης από τον βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκο Α΄ με τον χρυσό σταυρό του λαιμού.
Θηρεσία, Σαρλότ Λουΐζα της Σαξονίας.
Μητέρα του Όθωνα.
Το πιο εκπληκτικό απ' όλα είναι ότι το 1856, καλλιεργήθηκε μια ποικιλία τριαντάφυλλου το οποίο πήρε το όνομα Ρόζα Μπότσαρη προς τιμήν τής πανέμορφης αυτής γυναίκας. Ποτέ άλλοτε δεν είχε συμβεί κάτι παρόμοιο!
Η ποικιλία λευκορόδινου τριαντάφυλλου
'Botzaris' rose που καλλιεργήθηκε το 1856
Η ποικιλία λευκορόδινου τριαντάφυλλου'Botzaris' rose που καλλιεργήθηκε το 1856
Δυστυχώς όμως, οι πολύ ωραίες γυναίκες, έχει διδάξει η ιστορία πως είναι και εξαιρετικά άτυχες. Το 1844 παντρεύτηκε τον φαναριώτικης καταγωγής Γεώργιο Καρατζά, στρατιωτικό.
Ο Καρατζάς όμως ήταν άνδρας αυστηρός και αυταρχικός και η πανέμορφη κοπέλα, - το ρόδο όπως την αποκαλούσαν, - άρχισε να μαραίνεται εξ’ αιτίας της αταίριαστης κοινής της ζωής με έναν τέτοιο σύντροφο από τον οποίο απέκτησε τέσσερα παιδιά.
Ο αταίριαστος αυτός γάμος της, η απώλεια των δύο από τα παιδιά της, καθώς και άλλων αγαπημένων προσώπων, δυστυχώς την οδήγησαν σε πρόωρο θάνατο. Το ρόδο έγειρε το κεφάλι του και πέθανε στην Αθήνα, το 1875. Η πολυλατρεμένη από εστεμμένους και κοινούς θνητούς, η ένδοξη Σουλιωτοπούλα δεν υπήρχε πια.
Πολλά περισσότερα μπορεί να διαβάσει κανείς στη μυθιστορηματική βιογραφία που κυκλοφορεί:
Το μυθιστόρημα
«Αικατερίνη-Ρόζα Μπότσαρη: Στη σκιά του ονόματος»(Εκδοτικός Οίκος: ΠΑΠΥΡΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ)
είναι η ιστορία μιας γυναίκας, που σεβόμενη πάντα την καταγωγή της, υπηρέτησε αδιαμαρτύρητα τα κοινωνικά «πρέπει» και παρέβλεψε τις προσωπικές της αναζητήσεις με τη δύναμη και την αξιοπρέπεια που αντλούσε από το όνομα του πατέρα της.
Η συγγραφέας του βιβλίου Κατερίνα Αγραφιώτη, γοητευμένη από τη σύντομη και δραματική ζωή της Αικατερίνης-Ρόζας Μπότσαρη, θυγατέρας του αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης Μάρκου Μπότσαρη, έγραψε με πολύ προσωπικό τόνο μια συγκινητική μυθιστορηματική βιογραφία.
Πηγές:
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους
Κ. Παπαρρηγόπουλου
http://argolikivivliothiki.gr
http://el.wikipedia.org/wiki
