Η Σετούμπαλ είναι ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της Πορτογαλίας. Βρίσκεται περίπου 40 χιλιόμετρα νότια της Λισαβόνας και βρέχεται από τα νερά του Ατλαντικού. Ο μύθος λέει ότι την έκτισε ο Τούμπαλ, γιος του Κάιν. Οι παραλίες της περιοχής που περιβάλλει το εμπορικό λιμάνι της πόλης είναι μαγευτικές και κρύβουν πολλούς θρύλους και μύθους, τους οποίους οι παλιοί ψαράδες διηγούνται σαν παραμύθια. Εκεί κτίστηκαν κάποτε κάστρα και φρούρια, ήχησαν μεσαιωνικές κονταρομαχίες, αποβιβάστηκαν πειρατές, προσευχήθηκαν Καπουτσίνοι μοναχοί και έτριξε ο τόπος από την παρουσία του αρχαίου τερατώδους γίγαντα Αδαμάστορα που κυριαρχούσε στους ωκεανούς φοβερίζοντας τον Βάσκο ντα Γκάμα. Είναι μια περιοχή από την οποία δε θα μπορούσε να λείπει ακόμα και ο Τζέιμς Μπόντ: Το 1969 γυρίστηκαν στην περιοχή σκηνές για την ταινία «Στην μυστική υπηρεσία της Αυτού Μεγαλειότητος».
Με σκηνικό τον ωκεανό
Η Πορτογαλία (ή Λουζιτάνια, όπως είναι το λατινικό όνομά της) είναι μια χώρα με κρυφή γοητεία, χωρίς σήμανση και ταμπέλες. Γύρω από την Σετούμπαλ βραχώδεις κολπίσκοι με μικρές, παρθένες ακρογιαλιές, απέραντες αμμουδιές για μοναχικό κολύμπι και ακτές με βροντερά κύματα καλύπτουν όλα τα γούστα. Οι περισσότερες παραλίες περικλείονται μέσα στο προστατευόμενο φυσικό Πάρκο της Αράμπιντα, που σφύζει από θεραπευτικά βότανα, λουλούδια, ζώα και πουλιά. Πρόκειται για έναν χώρο σπάνιας ομορφιάς, με μεγάλη ποικιλία εδαφών και μεσογειακό κλίμα. Στους πρόποδες των βουνών της Αράμπιντα φωλιάζουν ονειρεμένες παραλίες με κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά, όπως το Πορτίνο. Μικρά σκάφη αράζουν μπροστά από τα σπίτια των ψαράδων και το φαγητό (συνήθως ψητή σαρδέλα) σερβίρεται στις δύο ταβέρνες που στηρίζονται σε πασσάλους επάνω από το νερό.
Τυρί πηγμένο με γαιδουράγκαθο
Το κυρίως πιάτο που σερβίρεται στα γραφικά ψαροχώρια δεν είναι μόνο τα φρέσκα ψάρια. Ονομαστό είναι και το κρεμώδες πρόβειο τυρί της περιοχής (με περίεργη, γλυκιά γεύση από βότανα), που πήζει χάρη στα μωβ λουλούδια του γαϊδουράγκαθου που φυτρώνουν στις πλαγιές των λόφων της Αράμπιντα. Το τυρί-πειρασμός έχει βραβευτεί ως ένα από τα καλύτερα τυριά της χώρας και είναι ο βασικός πρωταγωνιστής στο Μουσείο Τυριού του μικρού χωριού Αζιτάου. Το χωριό κοσμείται από τις ωραιότερες αναγεννησιακές βίλες αλλά και από πολλές ελιές και φελλόδεντρα. Είναι φημισμένο επίσης για το μοσχάτο κόκκινο κρασί του, χωρίς να ξεχνά ότι τα πρώτα (προ Χριστού) αμπέλια της Ιβηρικής χερσονήσου τα φύτεψαν Έλληνες.
http://www.goldenmag.gr/
