Η Ζέτα Μακρυπούλια μίλησε στο Κυπριακό περιοδικό «Όμικρον»
και τον δημοσιογράφο Γιάννη Χατζηγεωργίου, για το θέατρο, τον έρωτα,
τις ψυχολογικές μεταπτώσεις που βιώνει από παιδί, το ενδεχόμενο ενός
παιδιού χωρίς να έχει παντρευτεί και κατά πόσο την ενοχλούν οι σκληρές
κριτικές που της ασκούνται.
Η παρουσιάστρια και ηθοποιός μίλησε για τις ψυχολογικές μεταπτώσεις που βιώνει κατά περιόδους: «Έχω πολλές "μαύρες" περιόδους, είμαι ιδιαίτερα κυκλοθυμική και εκεί που είμαι πολύ χαρούμενη μπορεί να "πέσω" και ξαφνικά να με δεις ξανά πολύ χαρούμενη μετά από λίγο. Ωστόσο, συμβαίνει και το αντίστροφο. Γενικά, όμως, στο τέλος όλων των σκέψεών μου, μου αρέσει να έχω μία θετική οπτική των πραγμάτων. Και στην τελική, πιστεύω ότι είμαι ένας αισιόδοξος άνθρωπος», εξήγησε και συμπλήρωσε: «Αν και τότε δεν ήξερα τι ακριβώς μου συνέβαινε -γενικά, ήμουν πολύ κλειστό παιδί και νομίζω ότι οφείλεται σε αυτό- ήμουν πάρα πολύ χαμηλών τόνων από μικρή, ενώ πάντα θυμάμαι ότι περνούσα και φάσεις στις οποίες ήμουν πιο "σκεπτική" και μελαγχολική. Αυτό το βλέπω και τώρα από τη ζωή μου. Ακόμη και όταν είμαι πολύ χαρούμενη και θεωρώ πως δεν έχω κανένα πρόβλημα, η μουσική που βάζω για παράδειγμα για να ακούσω στο σπίτι μου είναι πολύ μελαγχολική -πιο slow, πιο lounge, δεν θα βάλω ποτέ να ακούσω, για παράδειγμα, κάτι πιο bit».
Ακόμα, η Ζέτα Μακρυπούλια αναφέρθηκε και στα παιδικά της χρόνια και τις αναμνήσεις που έχει από αυτά: «Τώρα που τα σκέφτομαι, θα σου έλεγα επίσης πως δεν ήμουν από τα παιδιά που έκαναν πάρα πολλές ατασθαλίες ή από τα παιδιά εκείνα που έφευγαν απ το σπίτι τους και γύριζαν την επόμενη μέρα -δεν έκανα τέτοια πράγματα. Ήμουν πάρα πολύ τυπική σε οτιδήποτε αφορούσε στην οικογένειά μου για να μην τους στεναχωρέσω, δεν έβγαινα πάρα πολύ -προτιμούσα να μένω στο σπίτι. Θυμάμαι ότι οι φίλες μου πήγαιναν σε café, σε σινεμά, αλλά εγώ δεν ήμουν τέτοιο παιδί, δεν πήγαινα ποτέ σε αυτά. Ίσως να ήμουν παραπάνω απ΄όσο πρέπει κλεισμένη στον εαυτό μου, αλλά δεν μπορώ να πω ότι έχω κάποιο παράπονο ή ότι μου έλειψε κάτι πολύ. Πιθανότατα να μην είχα κι εγώ την ανάγκη του να βγαίνω ή να κάνω κάτι άλλο -δεν ένιωθα πάντως ότι καταπιεζόμουν από κάτι».
Κατά πόσο τη βοήθησε η επαφή της με τον ψυχολόγο, να ανακαλύψει περισσότερο τον εαυτό της; «Πολύ! Ανακάλυψα για ποιο λόγο είμαι κλειστός σαν άνθρωπος, τις άμυνες μου, όλους τους μηχανισμούς μου, για ποιο λόγο αντιδρώ με συγκεκριμένο τρόπο σε δύσκολες καταστάσεις της ζωής μου ή ακόμη και γιατί δεν αντιδρώ όταν κάποιος μπορεί να με προσβάλει ή να μου μιλήσει άσχημα». Κι αυτό, άραγε τη βοηθά να αντιμετωπίζει και τις σκληρές κριτικές που της γίνονται; «Η δουλειά αυτή είναι μία άλλη ψυχολογία, είναι σαν να κάνεις ψυχανάλυση από μία άλλη πλευρά. Είναι, όμως, έτσι αυτή η δουλειά και αυτό είναι κάτι που μαθαίνεις μέσα στα χρόνια: Το γιατί γράφονται κάποια πράγματα, γιατί λέγονται. Και επίσης, η αλήθεια έχεις χάσει πια τόσο πολύ το νόημά της -αφού βγαίνει ο καθένας και λέει ό,τι θέλει- ενώ, πολλές φορές, πίσω από όλα αυτά κρύβονται πάρα πολλά, πολλοί λόγοι, πολλά συμφέροντα. Δεν μπαίνω πια στη διαδικασία να ασχοληθώ με όλα αυτά. Ούτε και να στεναχωρεθώ. Σε αυτά τα θέματα είμαι της άποψης ότι ο καιρός δείχνει πάντα την αλήθεια, ενώ όσοι λένε βλακείες θα τη βρουν μπροστά τους αυτή την αλήθεια. Παλαιότερα στενοχωριόμουνα. Αλλά, ξέρεις, όταν ζεις σε μία κλειστή κοινωνία όπως είναι η οικογένεια, το σχολείο και οι φίλοι, μαθαίνεις με αυτούς, συνεννοείσαι, είσαι καλά με αυτούς τους ανθρώπους, όταν υπάρξει κάποιο πρόβλημα το λες και το λύνεις, ενώ όταν ξαφνικά βγαίνουν κάποιοι άλλοι που δεν σε ξέρουν καν και λένε για σένα περίεργα πράγματα, τρομάζεις στην αρχή και λυπάσαι γιατί μέχρι τότε πίστευες πως όλα λειτουργούν όπως στην κλειστή κοινωνία στην οποία μεγάλωσες. Ε, δεν είναι έτσι. Άργησα να το μάθω αυτό, αλλά τώρα πια το έμαθα».
Στο τρέιλερ της «Ακτής Πειραιώς» όπου ο Ζουγανέλης ρωτάει τον Μιχάλη «Κύριε Χατζηγιάννη, πότε θα παντρευτείτε;», το κοινό γελάει. Πώς αντέδρασε, όμως όταν το είδε και η Ζέτα; «Γέλασα, γιατί είναι ωραίο να σατιρίζεται πια αυτό το πράγμα -όπως και στα «Βαφτίσια» υπάρχει κάτι αντίστοιχο. Και μου αρέσει που κι εμείς οι ίδιοι έχουμε την άνεση να το σατιρίσουμε όλο αυτό. Νομίζω ότι αυτό δείχνει προς τα έξω ότι το έχουμε χειριστεί με όλους τους τρόπους, ε, ας το διασκεδάσουμε κιόλας».
Ακόμα, η Ζέτα Μακρυπούλια αποκάλυψε ότι θα έκανε ένα παιδί, ακόμη και εκτός γάμου. «Θα το έκανα. Μπορεί, όμως, μετά να έκανα και το γάμο. Θέλω να πω, ότι ο γάμος δεν είναι προϋπόθεση για να κάνω παιδί. Και δεν έχω στο μυαλό μου αυτή την ιεραρχία που λέει πως το να θέλει κάποιος να κάνει παιδί θα πρέπει προηγουμένως να έχει παντρευτεί, όπως συνέβαινε παλιά».
Παράλληλα, δεν δίστασε να μιλήσει και για την προδοσία στο ερωτικό κομμάτι της ζωής της: «Ερωτικά δεν νομίζω να έχω προδοθεί ποτέ. Ή τουλάχιστον δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Σε φιλικό, όμως, επίπεδο θυμάμαι, γιατί δίνω μεγάλη βάση στη φιλία και, όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, εμένα με πονάει πάρα πολύ», ενώ αποκάλυψε αν μετάνιωσε για κάποιες σχέσεις που έκανε στο παρελθόν: «Είναι πολύ βαριά κουβέντα αυτή. Οι επιλογές που κάνουμε δεν γίνονται ερήμην μας. Τις κάνουμε και πρέπει να γνωρίζουμε κάποια στιγμή γιατί κάνουμε κάποιες σχέσεις -πάσης φύσεως σχέσεις».
Τέλος, τι γνώμη έχει η ίδια για τον εαυτό της όταν κοιτάζεται στον καθρέφτη; «Υπάρχουν μέρες που ξυπνάω και δεν νιώθω και πολύ όμορφη. Όταν, όμως, μία γυναίκα φτιαχτεί, περιποιηθεί τον εαυτό της, θα νιώσει όμορφα. Έτσι κι εγώ, με τον ίδιο τρόπο, νιώθω όμορφα».
www.yupiii.gr
Η παρουσιάστρια και ηθοποιός μίλησε για τις ψυχολογικές μεταπτώσεις που βιώνει κατά περιόδους: «Έχω πολλές "μαύρες" περιόδους, είμαι ιδιαίτερα κυκλοθυμική και εκεί που είμαι πολύ χαρούμενη μπορεί να "πέσω" και ξαφνικά να με δεις ξανά πολύ χαρούμενη μετά από λίγο. Ωστόσο, συμβαίνει και το αντίστροφο. Γενικά, όμως, στο τέλος όλων των σκέψεών μου, μου αρέσει να έχω μία θετική οπτική των πραγμάτων. Και στην τελική, πιστεύω ότι είμαι ένας αισιόδοξος άνθρωπος», εξήγησε και συμπλήρωσε: «Αν και τότε δεν ήξερα τι ακριβώς μου συνέβαινε -γενικά, ήμουν πολύ κλειστό παιδί και νομίζω ότι οφείλεται σε αυτό- ήμουν πάρα πολύ χαμηλών τόνων από μικρή, ενώ πάντα θυμάμαι ότι περνούσα και φάσεις στις οποίες ήμουν πιο "σκεπτική" και μελαγχολική. Αυτό το βλέπω και τώρα από τη ζωή μου. Ακόμη και όταν είμαι πολύ χαρούμενη και θεωρώ πως δεν έχω κανένα πρόβλημα, η μουσική που βάζω για παράδειγμα για να ακούσω στο σπίτι μου είναι πολύ μελαγχολική -πιο slow, πιο lounge, δεν θα βάλω ποτέ να ακούσω, για παράδειγμα, κάτι πιο bit».
Ακόμα, η Ζέτα Μακρυπούλια αναφέρθηκε και στα παιδικά της χρόνια και τις αναμνήσεις που έχει από αυτά: «Τώρα που τα σκέφτομαι, θα σου έλεγα επίσης πως δεν ήμουν από τα παιδιά που έκαναν πάρα πολλές ατασθαλίες ή από τα παιδιά εκείνα που έφευγαν απ το σπίτι τους και γύριζαν την επόμενη μέρα -δεν έκανα τέτοια πράγματα. Ήμουν πάρα πολύ τυπική σε οτιδήποτε αφορούσε στην οικογένειά μου για να μην τους στεναχωρέσω, δεν έβγαινα πάρα πολύ -προτιμούσα να μένω στο σπίτι. Θυμάμαι ότι οι φίλες μου πήγαιναν σε café, σε σινεμά, αλλά εγώ δεν ήμουν τέτοιο παιδί, δεν πήγαινα ποτέ σε αυτά. Ίσως να ήμουν παραπάνω απ΄όσο πρέπει κλεισμένη στον εαυτό μου, αλλά δεν μπορώ να πω ότι έχω κάποιο παράπονο ή ότι μου έλειψε κάτι πολύ. Πιθανότατα να μην είχα κι εγώ την ανάγκη του να βγαίνω ή να κάνω κάτι άλλο -δεν ένιωθα πάντως ότι καταπιεζόμουν από κάτι».
Κατά πόσο τη βοήθησε η επαφή της με τον ψυχολόγο, να ανακαλύψει περισσότερο τον εαυτό της; «Πολύ! Ανακάλυψα για ποιο λόγο είμαι κλειστός σαν άνθρωπος, τις άμυνες μου, όλους τους μηχανισμούς μου, για ποιο λόγο αντιδρώ με συγκεκριμένο τρόπο σε δύσκολες καταστάσεις της ζωής μου ή ακόμη και γιατί δεν αντιδρώ όταν κάποιος μπορεί να με προσβάλει ή να μου μιλήσει άσχημα». Κι αυτό, άραγε τη βοηθά να αντιμετωπίζει και τις σκληρές κριτικές που της γίνονται; «Η δουλειά αυτή είναι μία άλλη ψυχολογία, είναι σαν να κάνεις ψυχανάλυση από μία άλλη πλευρά. Είναι, όμως, έτσι αυτή η δουλειά και αυτό είναι κάτι που μαθαίνεις μέσα στα χρόνια: Το γιατί γράφονται κάποια πράγματα, γιατί λέγονται. Και επίσης, η αλήθεια έχεις χάσει πια τόσο πολύ το νόημά της -αφού βγαίνει ο καθένας και λέει ό,τι θέλει- ενώ, πολλές φορές, πίσω από όλα αυτά κρύβονται πάρα πολλά, πολλοί λόγοι, πολλά συμφέροντα. Δεν μπαίνω πια στη διαδικασία να ασχοληθώ με όλα αυτά. Ούτε και να στεναχωρεθώ. Σε αυτά τα θέματα είμαι της άποψης ότι ο καιρός δείχνει πάντα την αλήθεια, ενώ όσοι λένε βλακείες θα τη βρουν μπροστά τους αυτή την αλήθεια. Παλαιότερα στενοχωριόμουνα. Αλλά, ξέρεις, όταν ζεις σε μία κλειστή κοινωνία όπως είναι η οικογένεια, το σχολείο και οι φίλοι, μαθαίνεις με αυτούς, συνεννοείσαι, είσαι καλά με αυτούς τους ανθρώπους, όταν υπάρξει κάποιο πρόβλημα το λες και το λύνεις, ενώ όταν ξαφνικά βγαίνουν κάποιοι άλλοι που δεν σε ξέρουν καν και λένε για σένα περίεργα πράγματα, τρομάζεις στην αρχή και λυπάσαι γιατί μέχρι τότε πίστευες πως όλα λειτουργούν όπως στην κλειστή κοινωνία στην οποία μεγάλωσες. Ε, δεν είναι έτσι. Άργησα να το μάθω αυτό, αλλά τώρα πια το έμαθα».
Στο τρέιλερ της «Ακτής Πειραιώς» όπου ο Ζουγανέλης ρωτάει τον Μιχάλη «Κύριε Χατζηγιάννη, πότε θα παντρευτείτε;», το κοινό γελάει. Πώς αντέδρασε, όμως όταν το είδε και η Ζέτα; «Γέλασα, γιατί είναι ωραίο να σατιρίζεται πια αυτό το πράγμα -όπως και στα «Βαφτίσια» υπάρχει κάτι αντίστοιχο. Και μου αρέσει που κι εμείς οι ίδιοι έχουμε την άνεση να το σατιρίσουμε όλο αυτό. Νομίζω ότι αυτό δείχνει προς τα έξω ότι το έχουμε χειριστεί με όλους τους τρόπους, ε, ας το διασκεδάσουμε κιόλας».
Ακόμα, η Ζέτα Μακρυπούλια αποκάλυψε ότι θα έκανε ένα παιδί, ακόμη και εκτός γάμου. «Θα το έκανα. Μπορεί, όμως, μετά να έκανα και το γάμο. Θέλω να πω, ότι ο γάμος δεν είναι προϋπόθεση για να κάνω παιδί. Και δεν έχω στο μυαλό μου αυτή την ιεραρχία που λέει πως το να θέλει κάποιος να κάνει παιδί θα πρέπει προηγουμένως να έχει παντρευτεί, όπως συνέβαινε παλιά».
Παράλληλα, δεν δίστασε να μιλήσει και για την προδοσία στο ερωτικό κομμάτι της ζωής της: «Ερωτικά δεν νομίζω να έχω προδοθεί ποτέ. Ή τουλάχιστον δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Σε φιλικό, όμως, επίπεδο θυμάμαι, γιατί δίνω μεγάλη βάση στη φιλία και, όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, εμένα με πονάει πάρα πολύ», ενώ αποκάλυψε αν μετάνιωσε για κάποιες σχέσεις που έκανε στο παρελθόν: «Είναι πολύ βαριά κουβέντα αυτή. Οι επιλογές που κάνουμε δεν γίνονται ερήμην μας. Τις κάνουμε και πρέπει να γνωρίζουμε κάποια στιγμή γιατί κάνουμε κάποιες σχέσεις -πάσης φύσεως σχέσεις».
Τέλος, τι γνώμη έχει η ίδια για τον εαυτό της όταν κοιτάζεται στον καθρέφτη; «Υπάρχουν μέρες που ξυπνάω και δεν νιώθω και πολύ όμορφη. Όταν, όμως, μία γυναίκα φτιαχτεί, περιποιηθεί τον εαυτό της, θα νιώσει όμορφα. Έτσι κι εγώ, με τον ίδιο τρόπο, νιώθω όμορφα».
www.yupiii.gr
