Σίγουρα θα έχετε ακούσει φίλους σας να προβληματίζονται για το αν θα είναι καλό ή όχι να μεγαλώσει το παιδί τους με ένα σκυλί. Μπορεί, επίσης, εσείς οι ίδιοι να αντιμετωπίζετε το δίλημμα. Διεθνείς επιστημονικές έρευνες συμφωνούν ότι η συνύπαρξη των ζώων, και ειδικά του σκύλου, με το παιδί αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τη σωστή ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Το σκυλί γεννά θετικά συναισθήματα στην ψυχή του παιδιού που το συνοδεύουν σε όλη του τη ζωή.
Τα οφέλη για το παιδί
● Μαθαίνει τι σημαίνει φιλία. Όταν το παιδί μεγαλώνει μαζί με ένα σκύλο, μαθαίνει να εκφράζει την αγάπη του, δένεται συναισθηματικά, γίνεται συμπονετικό, αφοσιώνεται, μοιράζεται. Ουσιαστικά, δηλαδή, ενισχύονται στο χαρακτήρα του τα συστατικά της αληθινής σχέσης και φιλίας, γίνεται πιο δοτικό και γενικότερα μαθαίνει να βοηθά τους αδύναμους.
● Αναπτύσσεται κοινωνικά. Μαθαίνει να αναγνωρίζει και να σέβεται τις ανάγκες του ζώου, γεγονός που ενισχύει τις σχέσεις του με την ομάδα των συνομηλίκων του και ευνοεί την επικοινωνία του με τους ανθρώπους γενικότερα.
● Γίνεται υπεύθυνο. Αναλαμβάνει ευθύνες και τονώνεται η αυτοπεποίθησή του, καθώς το σκυλί χρειάζεται ανάλογη φροντίδα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο το παιδί μπορεί πιο εύκολα να αναλάβει προσωπική ευθύνη για τη δική του ζωή, συμφιλιώνεται με την πραγματικότητα και τις αληθινές ευθύνες της ζωής και αναγνωρίζει πως κάθε επιλογή του έχει τις συνέπειές της.
● Διαχειρίζεται καλύτερα τα «θέλω» του. Ελέγχει τις επιθυμίες και τα συναισθήματά του, ώστε να μην τα εκτονώνει εις βάρος του ζώου. Απαραίτητη εδώ είναι η διακριτική επίβλεψη του γονιού και η κατάλληλη παρέμβασή του, καθώς το παιδί ενδέχεται να δυσκολευτεί στην αρχή να αναγνωρίσει πότε το σκυλί θέλει να παίξει, να ξεκουραστεί ή να κοιμηθεί. O γονιός μπορεί, συζητώντας με το παιδί, να το βοηθήσει να αναγνωρίσει την επιθυμία του, αλλά και να την οριοθετήσει, εφόσον αυτή είναι αντίθετη προς τις ανάγκες του ζώου.
Εάν είναι μοναχοπαίδι, μπορεί να επωφεληθεί ακόμη περισσότερο από τη σχέση αυτή. Θα το βοηθήσει να περιορίσει τον εγωισμό και την επιθετικότητα που μπορεί να έχει ή ακόμα και να μειώσει την εγωκεντρικότητά του.
● Μαθαίνει τι σημαίνει αρρώστια και απώλεια. Αρχίζει να εξοικειώνεται σιγά σιγά με το φυσικό κύκλο της ζωής, την ιδέα της ασθένειας, της απώλειας και του θανάτου, καθώς το ζώο είναι πιθανό να αρρωστήσει ή να πεθάνει όσο το παιδί διανύει την παιδική ηλικία. H απώλεια αυτή θα είναι μάθημα ζωής για το παιδί και θα το προετοιμάσει ψυχολογικά για τις απώλειες αγαπημένων ανθρώπων. H φροντίδα, μάλιστα, ενός άρρωστου ή γέρικου ζώου τού μαθαίνει ότι το ίδιο δε θα είναι μόνο ο αποδέκτης της φροντίδας στη ζωή του (π.χ. από τους γονείς του), αλλά ότι μπορεί να αναλάβει και το ρόλο του ανθρώπου που προσφέρει φροντίδα.
