Δεν είμαστε σίγουροι αν θα το δοκιμάζαμε...
Μπορεί να αγαπάμε τη χώρα της Ισλανδίας, μπορεί να θέλουμε σαν τρελοί να επισκεφτούμε το Ρέικιαβικ, μπορεί να σεβόμαστε απεριόριστα τη μουσική σκηνή της χώρας αλλά …αυτό το σνακ μάλλον θα το προσπερνούσαμε.
Φαίνεται πως οι Ισλανδοί προτιμούν ως καθημερινό σνακ το “kæstur hákarl” που ουσιαστικά είναι σάπιος καρχαρίας. Η συγκεκριμένη ποικιλία του καρχαρία είναι μάλιστα δηλητηριώδης προτού ετοιμαστεί το πιάτο και έχει μια απίστευτα δυνατή οσμή. Η επώδυνη διαδικασία έχει ως εξής.. αρχικά κόβεται το κεφάλι του καρχαρία και θάβεται το σώμα στην άμμο. Στη συνέχεια τοποθετούνται πολλές πέτρες από πάνω για να βγάλουν όλα τα υγρά από το σώμα του. Ο πεθαμένος καρχαρίας μένει εκεί για 6-12 εβδομάδες! Μετά ξεθάβεται και κόβεται σε κομματάκια που μένουν να στεγνώσουν επί μήνες. Το σνακ είναι έτοιμο προς κατανάλωση.
Μπορεί να αγαπάμε τη χώρα της Ισλανδίας, μπορεί να θέλουμε σαν τρελοί να επισκεφτούμε το Ρέικιαβικ, μπορεί να σεβόμαστε απεριόριστα τη μουσική σκηνή της χώρας αλλά …αυτό το σνακ μάλλον θα το προσπερνούσαμε.
Φαίνεται πως οι Ισλανδοί προτιμούν ως καθημερινό σνακ το “kæstur hákarl” που ουσιαστικά είναι σάπιος καρχαρίας. Η συγκεκριμένη ποικιλία του καρχαρία είναι μάλιστα δηλητηριώδης προτού ετοιμαστεί το πιάτο και έχει μια απίστευτα δυνατή οσμή. Η επώδυνη διαδικασία έχει ως εξής.. αρχικά κόβεται το κεφάλι του καρχαρία και θάβεται το σώμα στην άμμο. Στη συνέχεια τοποθετούνται πολλές πέτρες από πάνω για να βγάλουν όλα τα υγρά από το σώμα του. Ο πεθαμένος καρχαρίας μένει εκεί για 6-12 εβδομάδες! Μετά ξεθάβεται και κόβεται σε κομματάκια που μένουν να στεγνώσουν επί μήνες. Το σνακ είναι έτοιμο προς κατανάλωση.