Ο Αρειος Πάγος έδωσε δίκιο στο έντυπο εναντίον του οποίου προσέφυγε ο αθλητής
Ειδικότερα, τον Ιούνιο του 2000 το εν λόγω περιοδικό, το οποίο ήταν χορηγός της Ομοσπονδίας του Στίβου (ΣΕΓΑΣ), ζήτησε να τεθούν στη διάθεσή του προς φωτογράφηση οι αθλητές και αθλήτριες στίβου της Ελληνικής Ολυμπιακής Ομάδας Στίβου, οι οποίοι επρόκειτο να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στην Ολυμπιάδα του Σίδνεϊ.
Ορισμένοι από αυτούς πήγαν επομένως σε στούντιο και φωτογραφήθηκαν καθ΄υπόδειξη των φωτογράφων του περιοδικού, ντυμένοι με τη στολή της Εθνικής Ομάδας στίβου. Ακολούθως, τους ζητήθηκε να ποζάρουν και γυμνοί, με τη ρητή διαβεβαίωση ότι από το φωτογραφικό υλικό που θα συγκεντρωνόταν θα δημοσιεύονταν οι εικόνες στις οποίες αυτοί θα ήταν ντυμένοι, ενώ από τις γυμνές φωτογραφίες θα δημοσιεύονταν μόνον εκείνες που θα επιλέγονταν από κάθε αθλητή και αθλήτρια κατόπιν σχετικής συνεννοήσεως.
Τον Σεπτέμβριο του 2000 κυκλοφόρησε το τεύχος του επίμαχου περιοδικού, στο οποίο δημοσιεύθηκε μόνο μία φωτογραφία του αθλητή - ο οποίος αργότερα θα προσέφευγε σε ένδικα μέσα-, στην οποία αυτός εμφανιζόταν γυμνός με την πλάτη του στο φακό, κρατώντας το κοντάρι του άλματος επί κοντώ. Η δημοσίευση της φωτογραφίας έγινε χωρίς προηγουμένως ο αθλητής να έχει ενημερωθεί από τους υπεύθυνους του περιοδικού, ούτε να έχει κληθεί για να επιλέξει τις φωτογραφίες του, που θα δημοσιεύονταν στο περιοδικό.
Για την πρώτη δημοσίευση ο πρωταθλητής στίβου δεν διαμαρτυρήθηκε, ούτε κατέθεσε και αγωγή. Οταν όμως η επίμαχη φωτογραφία δημοσιεύτηκε το 2004 - στο ίδιο περιοδικό - ο αθλητής προσέφυγε στη Δικαιοσύνη κατά των υπευθύνων. Αποτέλεσμα της δημοσιεύσεως της φωτογραφίας ήταν σε βάρος του συγκεκριμένου αθλητή να επιβληθεί από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή η ποινή της στερήσεως φίλαθλου ιδιότητας επί τριετία με αναστολή.
Αρχικά, το Εφετείο εξέδωσε την απόφαση ότι «η μη εναντίωση του ενάγοντος στη φωτογράφηση του γυμνού, σε συνδυασμό με το ότι η επίμαχη φωτογραφία ήταν καλαίσθητη και το ότι η έγκριση του ενάγοντος είχε την έννοια να διαπιστώσει ο ίδιος την καλαισθησία, η οποία υπήρχε, ερμηνεύονται ως απαιτεί η καλή πίστη, ότι σήμαινε συναίνεση όχι μόνο για τη φωτογράφηση, αλλά και έγκριση για την επίμαχη δημοσίευση».
Την ίδια απόφαση επιβεβαίωσε τώρα και ο Αρειος Πάγος. Πιο συγκεκριμένα, οι αρεοπαγίτες στην υπ' αριθμ. 385/2011 απόφασή τους, αναφέρουν ότι «η εικόνα του ανθρώπου ανήκει όχι στο κοινό, αλλά μόνο σε εκείνον που παριστάνει, και γι' αυτό, η από άλλον αποτύπωση, με φωτογράφηση ή άλλον τρόπο, ή η προβολή αυτής δημοσίως, χωρίς τη συναίνεση του εικονιζομένου, αποτελεί, καθαυτή, παράνομη προσβολή της προσωπικότητας, δηλαδή του δικαιώματος επί της ίδιας εικόνας, και δεν απαιτείται να προσβάλλεται συγχρόνως και άλλο αγαθό της προσωπικότητάς του, όπως το απόρρητο της ιδιωτικής του ζωής, ή η υπόληψή του».
Ακόμη, οι δικαστές σημειώνουν ότι παράνομη προσβολή της προσωπικότητας, η οποία απαγορεύεται, «συνιστά και η χρησιμοποίηση της εικόνας του προσώπου για εμπορική εκμετάλλευση χωρίς τη συναίνεσή του, έστω και αν δεν συνιστά μείωση της τιμής ή υπολήψεώς του ή παραβίαση του απορρήτου της ιδιωτικής του ζωής».
Η συναίνεση, συνεχίζει η δικαστική απόφαση, «δεν υπόκειται σε ορισμένο τύπο και δύναται να δοθεί ρητώς ή σιωπηρώς». Η προσβολή της προσωπικότητας «καθίσταται βαρύτερη, όταν στη χρησιμοποιούμενη εικόνα, το πρόσωπο απεικονίζεται γυμνό ή ημίγυμνο, έστω και αν η φωτογράφησή του σε τέτοια κατάσταση είχε γίνει στον παρελθόν, για άλλους λόγους, με τη συναίνεσή του».
http://www.tovima.gr/
