Στα 20 έχεις όλη την ενέργεια, αλλά δεν έχεις την εμπειρία. Στα 30 έχεις την αυτοπεποίθηση, αλλά κουβαλάς και ευθύνες. Στα 40 έχεις την ωριμότητα, αλλά σου λείπει η όρεξη. Κάθε ηλικία έχει τα υπέρ και τα κατά της. Το θέμα είναι να παίρνουμε από κάθε δεκαετία της ζωής μας το μάθημα που έχει να μας διδάξει. Και να μη νιώθουμε ότι μεγαλώνοντας γερνάμε, αλλά ότι απλώς ωριμάζουμε... όμορφα και φυσιολογικά.
Από την Έλενα Λαναρά
Από την Έλενα Λαναρά
Βλέποντας τις διαφημίσεις (το βαρόμετρο αξιών κάθε εποχής), θα 'λεγε κανείς πως η κοινωνία μας λατρεύει τη νεότητα και έχει φοβία με την ωριμότητα. Λες και τα 20 είναι η αποκορύφωση της ανθρώπινης ύπαρξης, η ηλικία στην οποία όλοι οφείλουμε να παραμείνουμε.
Χάρη στο botox, στις πλαστικές και στο κολλαγόνο, μπορούμε πραγματικά να δείχνουμε νέοι. Το πρόβλημα είναι ότι η νεότητα προβάλλεται πλέον όχι μόνο ως δικαίωμα αλλά και ως υποχρέωση. Τα βάζουμε λοιπόν με τον ισχυρότερο αντίπαλο, το χρόνο. Ακόμη όμως κι αν καταφέρουμε να διατηρήσουμε μια νεανική εμφάνιση, η μάχη με το χρόνο δεν μας βρίσκει νικητές. Γιατί μας κάνει να ξεχνάμε ότι υπάρχει λόγος που μεγαλώνουμε. Ότι δεν είναι μόνο αναπόφευκτο, δεν είναι μόνο φυσιολογικό, αλλά είναι και καλό να ωριμάζουμε στην ψυχή και στο σώμα και να περνάμε από τη μια ηλικιακή ομάδα στην άλλη. Είναι καλό να εξελισσόμαστε και να προχωρούμε. Το τρομακτικό θα ήταν να μέναμε στάσιμοι, παγιδευμένοι στη χίμαιρα της παντοτινής νεότητας. Θα χάναμε έτσι όλα όσα η κάθε ηλικία έχει να μας προσφέρει, τις προκλήσεις που μας επιφυλάσσει, τα μαθήματα που έχει να μας διδάξει.
Δεν υπάρχει καλή και κακή ηλικία. Καλή είναι η ηλικία που ξέρεις να την απολαμβάνεις. Αρκεί να βρεις τον τρόπο...
Στα 20 – Ενέργεια και ανασφάλεια
Έχεις την εύνοια της φύσης και όλες οι ορμόνες είναι με το μέρος σου. Έχεις νιάτα. Έχεις όλο το χρόνο μπροστά σου. Έχεις αμέρητες πόρτες που σε περιμένουν να τις ανοίξεις και άλλες τόσες δυνατότητες να εξερευνήσεις. Θα μπορούσες κυριολεκτικά να βρίσκεσαι στον παράδεισο, αν μαζί με όλα αυτά δεν είχες και τόσες ανασφάλειες.
Μόλις έχεις εγκαταλείψει την εφηβεία, εκείνη την περίοδο χάριτος όπου όλοι ήταν ανεκτικοί με τις εκρήξεις σου και συγκαταβατικοί με τις μικρές ή μεγάλες σου επαναστάσεις – τη μαγική εκείνη εποχή όπου είχες πρωτόγνωρες ελευθερίες χωρίς να έχεις ακόμη υποχρεώσεις. Τώρα καλείσαι να μπεις στο σύμπαν των ενηλίκων, με τις πιέσεις και τις ευθύνες του. Και αυτό μπορεί να είναι αγχωτικό. Πόσο μάλλον όταν πρέπει να πάρεις αποφάσεις που θα καθορίσουν τη ζωή σου για πολλά χρόνια. Πόσο, ακόμη περισσότερο, όταν στερείσαι –αναπόφευκτα- πείρα και εμπειρίες για να σε καθοδηγήσουν στις αποφάσεις αυτές.
Στα 30 –Ευθύνες και αυτοπεποίθηση
Στα 30 κάθε γυναίκα έχει αποκτήσει σε μικρότερο ή
μεγαλύτερο βαθμό αυτογνωσία. Έχει μάθει τον εαυτό της και, αν είναι από
τις τυχερές, τον έχει αποδεχτεί και τον έχει αγαπήσει. Αυτό το τελευταίο
είναι πολύ σημαντικό, αφού τα 30 είναι η πιο απαιτητική ηλικία.
Είναι η ηλικία των μεγάλων ευθυνών, στην οποία οι περισσότερες γυναίκες
κάνουν οικογένεια, αποκτούν παιδιά και παράλληλα εδραιώνονται στη
δουλειά τους. Συχνά βρίσκονται να φροντίζουν για όλους – και για τα
μικρά παιδιά τους και για τους ηλικιωμένους γονείς τους.
Ευτυχώς, μαζί με τις ευθύνες αυξάνεται και η αυτοπεποίθηση.
Στα 30 σου χρόνια δεν είσαι πια το κοριτσάκι που αναζητά τον εαυτό του.
Ξέρεις τα όριά σου και, στην καλύτερη περίπτωση, τα σέβεσαι. Ξέρεις τι
θέλεις και δεν φοβάσαι να το διεκδικήσεις. Και αυτό ισχύει όχι μόνο στη
δουλειά αλλά και στις σχέσεις και στο σεξ. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που
τα 30 θεωρούνται η πιο ερωτική ηλικία για τις γυναίκες. Δεν είναι
μόνο οι ορμόνες που βοηθούν. Δεν είναι μόνο ότι πιθανότατα έχεις πλέον
μόνιμη σχέση. Είναι ακόμη ότι έχεις ωριμάσει ερωτικά και μπορείς να
απολαμβάνεις το σεξ περισσότερο. Επιπλέον, ξέρεις καλύτερα το σώμα σου
και τις ανάγκες του. Έχεις συμφιλιωθεί με την εικόνα σου και δεν
παλεύεις μαζί της – οι διατροφικές διαταραχές ανήκουν πλέον στο
παρελθόν. Έχεις αυτοπεποίθηση που στα 20 ούτε καν φανταζόσουν. Και
πρέπει να την επιστρατεύσεις όλη, προκειμένου να αντεπεξέλθεις στις
απαιτήσεις της πιο δημιουργικής σου δεκαετίας.
Στα 40 – Ωριμότητα και απελευθέρωση
Το πέρασμα στα 40 δεν είναι ίδιο για κάθε γυναίκα. Για όλες όμως είναι ίδια η πρόκληση: να δεχτούν ότι μεγαλώνουν.
Να μην ξεκινήσουν μια άνιση (και καταδικασμένη, τελικά) αναμέτρηση με
το χρόνο, με συνεργό το νυστέρι του πλαστικού χειρουργού.
Άλλωστε, ο χρόνος δεν είναι πια εχθρός. Κάποτε
στα 40 σου ήσουν παγιωμένη, τελειωμένη υπόθεση και κλειστό κεφάλαιο,
χωρίς περιθώριο για εξέλιξη, πόσο μάλλον για εκπλήξεις. Τώρα πια η
ηλικία δεν καθορίζει τις επιλογές και –ακόμη πιο σημαντικό- δεν τις
περιορίζει. Το μεγαλύτερο δώρο της εποχής μας δεν είναι ότι στα 40
μπορείς να έχεις αρυτίδωτο πρόσωπο και στητό στήθος, χάρη στο botox και στη σιλικόνη. Αλλά το ότι μπορείς ακόμη να χαράξεις τη ζωή σου. Τα 40, λένε, είναι σήμερα τα νέα 30.
Μπορείς -αν θέλεις- να αποκτήσεις το πρώτο σου παιδί.
Μπορείς να παντρευτείς, να χωρίσεις ή να ξαναπαντρευτείς. Μπορείς να
ξεκινήσεις δουλειά, να αλλάξεις επαγγελματική κατεύθυνση ή να αρχίσεις
σπουδές. Τα 40 είναι για πολλούς η εποχή της δεύτερης κατανομής –των δεύτερων ευκαιριών.
Στα 40, με άλλα λόγια, έχεις πολύ καλύτερα πράγματα
να κάνεις από το να προσπαθείς να παραμείνεις νέα. Ερωτικά, ακόμη κι αν
οι ορμόνες κόβουν ταχύτητα, μπορεί να είναι εποχή αναγέννησης. Ίσως
επειδή πολλές γυναίκες ανακαλύπτουν ότι δέχονται πια λιγότερες πιέσεις
–από τη δουλειά και από την οικογένεια- και μπορούν να ασχοληθούν
περισσότερο με τον εαυτό τους. Είναι η ηλικία των μεγάλων αποφάσεων.
Η ηλικία στην οποία αποκτούν σπίτι ή μετακομίζουν σε άλλη χώρα,
υιοθετούν παιδί ή αφήνουν τη δουλειά τους στην τράπεζα για να
ακολουθήσουν την καρδιά τους και να ασχοληθούν με βιοκαλλιέργειες στην
επαρχία.
