Απο τον Βαϊο Παπαναγνου
Αν δεν προσέχεις, μερικές φορές μπορεί να καταλήξεις σαν ήρωας σε μυθιστόρημα του Φράντσεν. Αυτό δεν είναι καλό για κανέναν, εκτός από τον ίδιο το συγγραφέα, γιατί τιμά την ικανότητά του να αναπαράγει ρεαλιστικά την πραγματικότητά μας - για σένα και για τους γύρω σου είναι βασανιστικό. Το καλοκαίρι που μας πέρασε, οι περισσότεροι που ξέρω διάβαζαν ένα από τα δύο βιβλία του Τζόναθαν Φράντσεν, τις Διορθώσεις και την Ελευθερία που είναι το πιο πρόσφατο και όταν είχε κυκλοφορήσει -πριν από ένα χρόνο- έκανε τον συγγραφέα του τον πιο γνωστό σύγχρονο Αμερικάνο γραφιά.
Οι άνθρωποι που κυκλοφορούν σε αυτά τα βιβλία δεν περνάνε καλά. Οι οικογενειακές και οι ερωτικές τους σχέσεις είναι προβληματικές, οι ίδιοι κάνουν επιλογές που πληγώνουν τους γύρω τους και καταστρέφουν τους ίδιους. Δεν καταλαβαίνουν ποια είναι τα κίνητρά τους, τι θέλουν και πώς θα είναι ευτυχισμένοι. Υπάρχουν συγκρούσεις, υπάρχουν μεταμέλειες, υπάρχουν διαψεύσεις, υπάρχουν τα ερωτήματα για την πραγματική ενηλικίωση, για το τι είναι ελεύθερες επιλογές για τον καθένα, για το αν και πώς μπορείς να σώσεις κάτι αν σου έχει πάει στραβά.
Στο τέλος, όλο και κάτι γίνεται. Αν ένας από αυτούς πάντως ήθελε να τα φτιάξει με τη φίλη σου, θα της έλεγες σίγουρα ότι είναι από τους άντρες που θα πρέπει να αποφεύγεις. Από αυτούς που και η μαμά της θα της έλεγε ότι πρέπει να αποφεύγει. Αυτός που ύστερα από λίγο καιρό στις κουβέντες με την παρέα σου αρχίζει να αναφέρεται ως ο μαλάκας. Κάποιες φορές πολλοί από εμάς βρίσκουμε τους εαυτούς μας χαμένους μέσα σε αυτό το ρόλο. Δεν καταλαβαίνεις πώς γίνεται, δεν καταλαβαίνεις ότι η συμπεριφορά σου μέσα στη σχέση είναι απαράδεκτη, δεν καταλαβαίνεις ότι έχεις περάσει στον τύπο ανθρώπου που κανονικά θα κορόιδευες. Γενικά, δεν καταλαβαίνεις και αυτό είναι το πρόβλημα.
Διακήρυξη ανεξαρτησίας
Της λες ότι δεν είσαι για σχέσεις. Της λες προτιμώ να βγαίνω με τους φίλους μου. Δεν βγαίνεις μαζί της. Εξαφανίζεσαι. Δεν σηκώνεις τηλέφωνα. Κανονίζεις πάντα για τον εαυτό σου. Την ενημερώνεις για τις αποφάσεις σου. Βαριέσαι τους φίλους της. Δεν της μιλάς όπως αξίζει σε κάποια που πάντα σε στηρίζει. Την θεωρείς δεδομένη. Σε κάθε ευκαιρία δηλώνεις κυνικά ότι οι σχέσεις έχουν ημερομηνία λήξης. Αλλά δεν χωρίζεις. Παραμένεις σε αυτή τη σχέση και είναι και αρκετές φορές που δείχνεις ότι το θέλεις πραγματικά, μπερδεύοντάς την ακόμα περισσότερο. Εκείνη στενοχωριέται και εσύ στενοχωριέσαι που την κάνεις να στενοχωριέται. Αυτό σου κρατάει λίγο, αλλά είναι αρκετή ένδειξη για να καταλάβεις στο μέλλον ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με σένα. Ίσως είναι και η μόνη σου διαφορά από ένα κανονικό καθίκι.
Ο άντρας που πρέπει να αποφεύγετε δεν μπορεί να σας εξηγήσει γιατί συμπεριφέρεται έτσι, επειδή δεν ξέρει τι του γίνεται. Έχει περάσει 10-20 χρόνια υπερασπίζοντας την ανεξαρτησία του. Έχει φτιάξει τον ηθικό του κώδικα που του επιτρέπει να εμπιστεύεται τα θέλω του και να τα ακολουθεί χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς επιρροές από τους γύρω του. Προφανώς καλά έχει κάνει. Διεκδικεί την ελευθερία του, τις γυναίκες που θέλει, το δικαίωμα να μην ξέρει πού και τι ώρα θα καταλήξει. Θέλει να ξέρει ότι έχει το θάρρος να μπλέκεται σε ανεξερεύνητες καταστάσεις είτε αυτό είναι ένα καινούργιο σπορ, μια καινούργια δουλειά ή μια καινούργια γυναίκα. Η επιδίωξη της μη ασφάλειας, η συνεχής αλλαγή, είναι για εκείνον απόδειξη εξέλιξης και ταυτόχρονα τονωτικό για την αυτοπεποίθησή του. Όταν μια σχέση του γίνεται μακροχρόνια και σταθερή αρχίζει και μπερδεύεται. Όταν δεν μπορεί να βρει κάποιο λάθος σε αυτή, δεν υπάρχουν εντάσεις, του φαίνεστε η πιο όμορφη, έξυπνη γυναίκα που έχει περπατήσει στην Αθήνα, τότε απλά κρασάρει. Οι παλινωδίες στη συμπεριφορά του, το κρύο - ζεστό που αισθάνεστε εσείς είναι το αποτέλεσμα. Συνήθως τα προβλήματα ξεκινούν όταν υπάρχει διάσταση σε αυτά που πραγματικά θέλουμε και αυτά που πρέπει να θέλουμε. Ο άντρας σε αυτή την περίσταση έχει πολλά διλήμματα. Ξέρει ότι τη θέλει, αλλά δεν ξέρει γιατί του συμβαίνει. Ταυτόχρονα, αναρωτιέται αν πρέπει να τη θέλει ή αν πρέπει να θέλει να είναι μόνος του, ανεξάρτητος, και χωρίς σταθερή σχέση. Ακόμα και η κατάσταση της συνεχούς μεταβολής είναι μια ρουτίνα και τις ρουτίνες μας τείνουμε να θέλουμε να τις διατηρούμε, δεν μας αρέσει να μας ξεβολεύουν.
Όταν μπλέκονται και θέματα κοσμοθεωρίας και στάσης ζωής, τότε είμαστε
ακόμα περισσότερο δύσπιστοι στις αλλαγές. Το πρότυπο του άντρα που
θεωρούμε ότι πρέπει να είμαστε τίθεται σε αμφισβήτηση και αυτά δεν είναι πράγματα που μπορούμε εύκολα να τα διαχειριστούμε.
Παράταση χρόνου
Στην ερώτηση “γιατί αυτός ο τύπος άντρα συμπεριφέρεται άσχημα;” η απάντηση είναι απλή: γιατί μπορεί.
Γιατί έτσι τον έχουν συνηθίσει και γιατί καμία δεν έχει δείξει με
πειστικό τρόπο ότι δεν πρόκειται να το ανεχτεί. Ο πειστικός τρόπος είναι
ένα γερό στραπάτσο και αυτό ανάλογα με την περίσταση και τους χαρακτήρες μπορεί να είναι ένας χωρισμός ή ένας καβγάς. Δεν υπάρχει κανείς άλλος τρόπος να αναγκαστεί σε ενδοσκόπηση -τα δυσάρεστα συναισθήματα και η αντιμετώπιση των προβλημάτων
δεν είναι το μεγαλύτερό του πλεονέκτημα. Ένας άντρας που πρέπει να
αποφεύγετε, πρέπει να καταλάβει μόνος του ότι έχει γίνει ακριβώς αυτό, ένα κλισέ σε ρομαντική κομεντί.
Τα αποτελέσματα έχουν όλα σχέση με το
χρόνο. Το χρόνο που θα κάτσει να σκεφτεί για το αν έχουν αλλάξει τα θέλω
του, χωρίς να το καταλάβει. Ή αν έχουν μείνει τα ίδια. Το χρόνο που
έχει ζήσει χωρίς να δεσμεύεται, γιατί αυτές οι αποφάσεις είναι και θέμα
ηλικίας, δεν τίθενται σε 25άρηδες. Είναι έτοιμος για το επόμενο στάδιο
ενηλικίωσης; Όποια κι αν είναι η απόφασή του, θα μπει στη διαδικασία των
διορθώσεων. Όταν θεωρήσει ότι πλέον η προσωπική του εξέλιξη είναι να
μάθει πώς να υπάρχει σε μια σχέση, τότε θα επιστρέψει σε εσάς και θα σας
ζητήσει να τον συγχωρήσετε. Θα μπορούσατε και να το κάνετε. Ένας άντρας
που επιλέγει να δεσμευτεί, αξίζει παραπάνω από αυτόν που δεν είχε άλλη
επιλογή από τη δέσμευση.
http://www.madamefigaro.gr/
