Νέα, μεταλλαγμένη μορφή εγκληματικότητας
Το φαινόμενο αυτό, δεν εντοπίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, αλλά έχει ευρωπαϊκή «σφραγίδα» και έχει να κάνει σε πολλές περιπτώσεις με το οικογενειακό περιβάλλον, τον τρόπο που μεγάλωσαν οι νεαροί μετανάστες δεύτερης γενιάς, αλλά και το γεγονός ότι πλέον με την οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα είναι εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατον να βρουν εργασία και να ενταχθούν στο σύστημα.
«Σε όλη την Ευρώπη, έχει παρατηρηθεί, ότι στη δεύτερη γενιά των μεταναστών, υπάρχουν δύο ειδών πιθανότητες αύξησης εγκληματικότητας. Το ένα είδος είναι η διεκδίκηση των δικαιωμάτων και η άρνηση της χώρας υποδοχής να τους τα δώσει. Διότι η πρώτη γενιά, προσπαθεί να επιβιώσει και δεν ασχολείται πολύ με τα δικαιώματα. Η δεύτερη γενιά όμως θέλει τα δικαιώματα της. Τη στιγμή που τα αρνούνται τα δικαιώματα της, τότε προχωρά σε μια μορφή βίαιης αντίδρασης ή αντεκδίκησης. Αυτό είναι το ένα. Η δεύτερη εκδοχή, είναι η αδυναμία τελικά ένταξης και αποδοχής των αξιακών συστημάτων της χώρας υποδοχής. Για διάφορους λόγους που έχουν να κάνουν με την αδυναμία της οικογένειας να τα επιτηρήσει ή οτιδήποτε άλλο, δεν μπόρεσαν να ενσωματώσουν τις αξίες της κοινωνίας και τότε ενσωματώνουν ή δημιουργούν της αξίες της «αντί- κοινωνίας». Δηλαδή της ομάδας της εγκληματικής» τονίζει στο ΘΕΜΑ ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιάννης Πανούσης.
Το προφίλ των νεαρών κακοποιών
Στην ομάδα του διαβόητου Αλβανού κακοποιού «Τόνι» που με την απειλή καλάζνικοφ, είχε ληστέψει δεκάδες βενζινάδικα, σούπερ μάρκετ και περίπτερα, συμμετείχαν και πολλοί νεαροί συμπατριώτες του που μεγάλωσαν στη χώρα μας. Παιδιά, που έβγαζαν μια απίστευτη βία στο σχολείο, κάποια από αυτά το σταμάτησαν, ξεκίνησαν να βγάζουν χαρτζιλίκι από δουλειές του ποδαριού και κατέληξαν να έχουν ενεργό «επιχειρησιακό» ρόλο σε μίνι – μαφιόζικες ομάδες.
«Πριν δύο εβδομάδες στην περιοχή της Νέας Ιωνίας, συλλάβαμε δύο νεαρούς Αλβανούς ηλικίας 17 μόλις ετών οι οποίοι με όπλα λήστευαν οδηγούς ταξί. Πρόκειται για μια ακόμη χαρακτηριστική περίπτωση παιδιών που αντί να πηγαίνουν στο σχολείο, βγήκαν στην παρανομία και χωρίς κανένα σχέδιο και πλάνο κυνηγούσαν το εύκολο χρήμα για να ικανοποιήσουν καθημερινές τους ανάγκες» αναφέρει αξιωματικός της Ασφάλειας.
Η οικονομική κρίση, συνετέλεσε στο ότι μετανάστες δεύτερής γενιάς αδυνατούν να βρουν δουλειά και το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την κοινωνική απομόνωση και απαξίωση που δέχονται οι συγκεκριμένοι νέοι τους κάνει να ακροβατούν μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας και τελικά να περνούν στην αντίπερα όχθη. Εκεί, όπου «μιλάνε» τα όπλα, η βία και τα ναρκωτικά.
«Δεν μπορούμε να γενικεύσουμε σε ότι αφορά στα κίνητρα. Μπορεί να είναι μια ομάδα που το κάνει για λόγους επιβολής σε μια περιοχή, μπορεί να είναι μια ομάδα που το κάνει για το κέφι της, μπορεί να είναι μια ομάδα που της την έχει δώσει κάποιας μορφής εξουσία, άλλη ομάδα που έχει ρατσιστοειδή ή φασιστοειδή ή θρησκευτικά κίνητρα… Υπάρχουν εκατοντάδες ομάδες που κάνουν μικρά, μικρότερα ή μεγαλύτερα εγκλήματα. Δεν υπάρχει κοινός παρονομαστής. Κοινός παρονομαστής είναι η υπερβολική, άχρηστη, άσκοπή, άμετρη βία» επισημαίνει ο κ. Πανούσης.
Στην Αστυνομία οι αξιωματικοί που χειρίζονται ανάλογες υποθέσεις που πλέον αποτελούν μέρος της καθημερινότητας, κάνουν λόγο για μια ανεξέλεγκτη μορφή εγκληματικότητας, αφού οι ομάδες αυτές των νεαρών, βγαίνουν τη νύχτα στους δρόμους και χτυπούν χωρίς πλάνο, σκοπό και σχεδιασμό όπου βρουν εύκολο στόχο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως έχουν καταγραφεί συμβάντα στα οποία οι δράστες εισέβαλλαν στα σπίτια, έτρωγαν, έπιναν χυμούς, ασελγούσαν χωρίς έλεος και οίκτο σε γυναίκες και έφευγαν έχοντας αρπάξει τα αυτοκίνητα τους. Πράξεις δηλαδή, που δεν διακρίνονταν από καμία οργάνωση και «επαγγελματικό» σχεδιασμό.
http://www.protothema.gr/
