Χαβανέζικα Prints, Λάμψη από παλιό Hollywood & Μίνιμαλ Θηλυκότητα
Proenza Schouler
Η ανοιξιάτικη συλλογή του «χρυσού», cool διδύμου των Jack McCollough και Lazaro Hernandez ήταν εμπνευσμένη από τις ταπετσαρίες των εσωτερικών των αυτοκινήτων της δεκαετίας του ’50, την φουτουριστική αρχιτεκτονική και τον Morris Lapidus, αρχιτέκτονα του κιτς Fontainebleau Hotel του Μαϊάμι. «Όλη την αμφιβόλου αισθητικής αρχιτεκτονική», όπως δήλωσε ο Hernandez στο WWD. Η πρώτη εμφάνιση ήταν ένα μακρυμάνικο jacket ;από συνθετικό ζέρσεϊ, με ασορτί σορτς, σε μαύρο χρώμα, με διακοσμητικά στοιχεία από κορμό ξύλου. Ακολούθησαν looks κίτρινου χρώματος, με prints λουλουδιών και φυτών, φούστες από ποπλίνα και πουκάμισα, που αποκάλυπταν τον προορισμό που είχε υπόψη το σχεδιαστικό δίδυμο, κατά την δημιουργία της συλλογής: τη Χαβάη. Τα τοπ με δέσιμο στο λαιμό, τα κορμάκια που παρέπεμπαν σε μαγιό και οι εφαρμοστές φούστες από ψάθα, όλα στα χρώματα του κοραλλί και του lime ενίσχυαν την αίσθηση ότι βρισκόμαστε σε ένα τροπικό νησί, εν μέσω της swinging δεκαετίας του ’70, και ζούσαμε την αίγλη, και την παρακμή της εποχής. Η καλύτερη αντίθεση στις δημιουργίες των Proenza Schouler ήταν ότι, ενώ τα prints ήταν απολύτως ρετρό, οι σιλουέτες ήταν απίστευτα σύγχρονες, στενές και θηλυκές που, με την άψογη τεχνική πίσω από την κατασκευή τους, αναδείκνυαν τέλεια τις γυναικείες καμπύλες.
Narciso Rodriguez
Ο σχεδιαστής μας έχει συνηθίσει σε «αινιγματικές» δημιουργίες. Από την μία άκρως μίνιμαλ, από την άλλη σου δίνουν πάντα την εντύπωση ότι ο ίδιος αρνείται να συμβιβαστεί με την ετικέτα του μινιμαλιστή, βρίσκοντας πάντα τα όριά της και πιέζοντάς τα. Ο Rodriguez άνοιξε το show με ένα σύνολο που αποτελούνταν από λιτό, λευκό παντελόνι, με ένα μαύρο μακρύ τοπ και μία φαρδιά, ασύμμετρη ζώνη στη μέση. Στη συνέχεια, η ένταση της εκκεντρικής γεωμετρίας αυξήθηκε, με την προσθήκη λωρίδων υφάσματος, ριγών και τετράγωνων prints πάνω στα υφάσματα και την συνύπαρξη «σκληρών», ευθείων γραμμών με τις απαλές καμπύλες των φορεμάτων. Η χρωματικής παλέτα που χρησιμοποιήθηκε ήταν απολύτως basic, με το μαύρο, το λευκό, το χρώμα της άμμου και κάποιους τόνους του γαλάζιου να πρωταγωνιστούν. Το αποτέλεσμα; Μία εντυπωσιακή συλλογή, που «έπαιζε» με την ίδια της την ζωτικότητα, σε απολύτως μίνιμαλ ύφος, σε μία σεζόν γεμάτη «βαριά» prints.
Anna Sui
Η σχεδιάστρια άφησε για λίγο πίσω της το μποέμ, rock’ n’ roll στυλ των προηγούμενων συλλογών της, παρουσιάζοντας μία συλλογή τελείως διαφορετικής, εντυπωσιακής αισθητικής: αυτής των glamorous καμπαρέ της δεκαετίας του ’40, σε συνδυασμό με το Studio 54. Οι εμφανίσεις, σε vintage ύφος αποτελούνταν από πολύχρωμα, φτερωτά μποά, μπλούζες με ντραπέ λαιμοκόψεις και ογκώδης φούστες, ολόσωμες φόρμες φορεμένες με ασορτί τυρμπάν- όλα φορεμένα με χοντρές κάλτσες και ριγέ Hush Puppies. Τα χαριτωμένα prints ήταν σε πολλά και διαφορετικά σχέδια –από αστέρια και τόξα, μέχρι λουλούδια και νεράιδες, πεταλούδες και κουνέλια- και στόλιζαν τα πάντα –από τα ρούχα, μέχρι κάθε λογής αξεσουάρ-. Οι girlie εμφανίσεις είχαν μία αίσθηση «αταξίας», με τις δαντέλες και την διαφάνεια να πρωταγωνιστούν σε όλα τα outfits. Όλη αυτή η παιχνιδιάρικη αίσθηση δεν σημαίνει ότι, αυτό που παρουσίασε η Sui ήταν κοστούμια. Όλα, τα υπέροχα ρούχα της σχεδιάστριας ήταν απολύτως «φορέσιμα» και πρακτικά, όπως ακριβώς θα επιθυμούσαν οι fans της- που είναι πολλοί.
http://www.stylista.gr/
