Πριν από λίγα χρόνια ζούσα στο κέντρο και πήγαινα για δουλειά στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος με το λεωφορείο. Μια μέρα, σε μία στιγμή εγκεφαλικής νέκρωσης, μες στο λεωφορείο όλες τέτοιες ήταν, έκανα έναν απλό υπολογισμό: 75 λεπτά από την πόρτα μου στις αναχωρήσεις του ΕλΒεν, 2,5 ώρες την ημέρα, 12,5 ώρες την εβδομάδα, 48 εβδομάδες το χρόνο, για τρία χρόνια. Χίλιες οκτάσιες ώρες. Διαίρεσέ το με το 8ωρο κι έχουμε 225 οκτάωρα. Σαράντα πέντε εβδομάδες δουλειάς, που βρισκόμουν στο Χ14, στριμωγμένος ανάμεσα σε βαλίτσες και ανθρώπους που έφευγαν για διακοπές ή για δουλειές.
Ανακάλυψα πολλά για τη φύση του χρόνου εκείνη την ημέρα.
Από τη μια, ήταν μία δικαιολογημένη πράξη: έβγαζα το ψωμί μου όταν πολλοί φίλοι μου ήταν άνεργοι. Εκατομμύρια άντρες κάνουν το ίδιο κάθε μέρα. Επίσης, ήταν μία επική, κολοσσιαία και ηλίθια σπατάλη. Το σκότωμα χρόνου είναι μία πολύ λεπτή και αργή αυτοκτονία - η σφαγή λεπτών και ωρών από ένα ξυράφι, το οποίο κόβει αργά τα όνειρα και τις φιλοδοξίες σου.
«Πολλοί άντρες περνάνε τη ζωή τους χωρίς να σκέφτονται καθόλου το χρόνο» σου λέει ο Robert Pagliarini, αρθρογράφος στο www.moneywatch.com του CBS και συγγραφέας του βιβλίου The Other 8 Hours. «Δεν βλέπουν, ή δεν θέλουν να δουν, πόσο περιορισμένος είναι πραγματικά ο χρόνος τους. Τα χρόνια περνάνε και δεν πετυχαίνουν τίποτε από όσα ήθελαν και ξαφνικά λένε ''Πω πω, τι συνέβη; Πού πήγαν όλα αυτά τα χρόνια;''».
Το ΜΗ αποφάσισε να βρει τι ακριβώς «συνέβη». Βρήκαμε τις στατιστικές και μιλήσαμε με ειδικούς της ψυχολογίας της διαχείρισης του χρόνου. Μετά ρωτήσαμε εσένα, τον αναγνώστη του ΜΗ, να μας πει πώς ξοδεύει το χρόνο του. Αυτό που βρήκαμε ήταν μια ανησυχητική περιφρόνηση για τις 24 ώρες που ξοδεύουμε κάθε μέρα.
Ο στόχος είναι να πλησιάσεις όσο μπορείς αυτό που ο Robert Goodin και οι συνάδελφοί του ονομάζουν «χρονική αυτονομία». Στο βιβλίο τους Discretionary Time: A New Measure of Freedom, οι ερευνητές λένε ότι ο χρόνος, και όχι τα λεφτά, είναι το απόλυτο μέτρο της επιτυχίας σου. Αν ελέγχεις το χρόνο σου, λένε, ελέγχεις όλη τη ζωή σου. Η χρήση του χρόνου σου είναι το ίδιο πράμα, που είναι η ρευστότητα μιας εταιρείας. Εχεις ένα συγκεκριμένο ποσό και μετά χάνεται. «Αν μπορέσεις να βρεις τα κενά στη διαχείριση του χρόνου σου, μπορείς να τον επενδύσεις καλύτερα και να πάρεις περισσότερα» σου λέει ο Pagliarini.
Συνέχισε το διάβασμα και μετάτρεψε την κυνηγημένη, ξοδεμένη μέρα σου σε μία απέραντη έκταση χρόνου, που μόνο εσύ ελέγχεις. Δεν είναι αυτή η απόλυτη πολυτέλεια;
Μέρος Πρώτο : Πρωί και παραπέρα
Ξύπνα, επιτέλους
Οι Beatles ήξεραν πώς να ξυπνούν, να πέφτουν από το κρεβάτι, να χτενίζονται και να φτάνουν στο λεωφορείο μέσα σε δευτερόλεπτα. Εσένα γιατί σου παίρνει τόσο πολύ χρόνο; Τρεις στους τέσσερις άντρες στην έρευνα του ΜΗ χρειάζονται περισσότερα από 30 λεπτά για να φτάσουν από το κρεβάτι στην πόρτα τους και το 43% χρειάζεται περισσότερο από 45 λεπτά. Ξέρουμε γυναίκες που έχουν ετοιμαστεί για την ημέρα του γάμου τους σε λιγότερο χρόνο. Ενας από τους κύριους λόγους (29%) που δίνουν οι άντρες για τον παγετωνικό τους ρυθμό είναι ότι έβρισκαν δύσκολο το να σηκωθούν από το κρεβάτι. Ακόμα περισσότεροι (30%) είπαν ότι το πρωινό ντους τους παίρνει τον περισσότερο χρόνο. Το ντους, για όνομα του Θεού.
Ζήσε καλύτερα: Πέσε για ύπνο νωρίτερα. Το ότι μένεις στο κρεβάτι περισσότερο έχει να κάνει με το ότι δεν έχεις κοιμηθεί αρκετά, όχι με το ότι είσαι χουζούρης. Περισσότερο από το ένα τέταρτο των αντρών ξεκινάνε να ετοιμάζονται για ύπνο από τις 11 μ.μ. και μετά και το 62% τα καταφέρνουν με λιγότερες από 7 ώρες κάθε βράδυ. Αυτός είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να καταστρέψεις την υγεία σου. «Το να νομίζεις ότι μπορείς να τα καταφέρεις με λιγότερο ύπνο είναι σαν να πιστεύεις ότι είσαι ο Ναπολέων. Δεν είσαι. Είσαι ένας άνθρωπος που χρειάζεται ύπνο» σου λέει ο Neil Fiore, ψυχολόγος, life coach και συγγραφέας του βιβλίου The Now Habit at Work. «Η έλλειψη ύπνου αυξάνει τα επίπεδα κορτιζόλης σου, κάτι που μπορεί να βάλει ένα σωσίβιο γύρω από την κοιλιά σου. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι κλέβει από τον εγκέφαλό σου το χρόνο που χρειάζεται για να δουλέψει μία ολόκληρη βάρδια». Χάνεις τον ύπνο που χρειάζεσαι για να ανακάμψεις και το μεταβολισμό της ορμόνης αδενοσίνης (που διευκολύνει τον ύπνο) που συσσωρεύεται κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αν αυτά τα δύο είναι στα σωστά επίπεδα, τότε το πρωί θα αισθάνεσαι σαν εκατομμυριούχος αντί για ξεσκονόπανο.
Οσο για το πρωινό ντους, χρησιμοποίησε ένα συνδυασμό σαμπουάν και αφρόλουτρου και χρονομέτρησε τον εαυτό σου. Με λίγη προσπάθεια και λιγότερη ονειροπόληση θα μπαίνεις στο μπάνιο και θα βγαίνεις ξυρισμένος σε λιγότερο από πέντε λεπτά.
Κόψε το περίμενε
Τα δύο τρίτα των αντρών στην έρευνα του ΜΗ ξόδευαν μέχρι και 30 λεπτά την ημέρα περιμένοντας για κάτι - τον οδοντίατρο, την εξυπηρέτηση πελατών, το επαγγελματικό ραντεβού, τον Γκοντό. Το άλλο ένα τρίτο ξόδευε περισσότερο από 30 λεπτά. Λίγα λεπτά με ένα κομπιουτεράκι θα σου δώσουν το αποτέλεσμα: 3,5 ώρες την εβδομάδα μεταφράζονται σε ένα χαμένο 24ωρο κάθε δίμηνο ή μία εβδομάδα το χρόνο. Μία εβδομάδα το χρόνο περιμένεις. Το χειρότερο είναι ότι το 41% των αντρών πέρασε όλο αυτόν το χρόνο περιμένοντας. Αλλο ένα 26%, οι πιο έξυπνοι, τουλάχιστον απάντησαν σε mail, τηλεφωνήματα και μηνύματα.
Ζήσε καλύτερα: Κάνε το περίμενε παραγωγικό. Σίγουρα θα περάσεις χρόνο περιμένοντας, οπότε σχεδίασε τη στρατηγική σου, προετοιμάσου, σου λέει ο Pagliarini. «Μη βρεθείς σε μια ουρά και τότε να σκεφτείς ''Ωραία, και τώρα τι μπορώ να κάνω;''. Πάντα να έχεις μαζί σου κάτι που μπορείς να χρησιμοποιήσεις. Οπου κι αν πάω, παίρνω μαζί μου ένα φάκελο άμεσης ανάγκης. Εχει έγγραφα για τη δουλειά, περιοδικά, άρθρα από το Διαδίκτυο, ό,τι θέλω να τσεκάρω. Οποτε πρέπει να περιμένω, τον ανοίγω και ξεκινάω το διάβασμα.
Ακόμα και το να κάθεσαι σε ένα φανάρι είναι μία ευκαιρία, σου λέει ο Pagliarini. «Πλέον, όταν είμαι στο φανάρι κάνω κάτι χρήσιμο. Για παράδειγμα, παίρνω βαθιές αναπνοές για να διώξω λίγο από το στρες. Χρησιμοποιώ τα κόκκινα φανάρια σαν κουμπιά reset. Με βοηθάει πολύ».
Πήγαινε πιο έξυπνα στη δουλειά σου
Η διαδρομή μέχρι τη δουλειά σου είναι μες στην καθημερινότητά σου -δύσκολα θα απαλλαχθείς από αυτήν. Οι άντρες στην Ελλάδα ξοδεύουν κατά μέσο όρο 27 λεπτά για να φτάσουν. Η τυπική συμβουλή σε αυτήν την περίπτωση είναι να πάρεις μέσα μαζικής μεταφοράς. Αλλά τα τελευταία χρόνια, ένας συνδυασμός παραγόντων έχει κάνει αυτήν τη λύση προβληματική: κακή ποιότητα συγκοινωνιών, ακριβό εισιτήριο (που θα ακριβύνει κι άλλο) και μεγάλος αριθμός θέσεων εργασίας σε περιοχές που δεν εξυπηρετούνται καλά. Το παλιό μοντέλο από το προάστιο στην πόλη έχει αντικατασταθεί από προάστιο σε προάστιο ή από αγροτική σε αγροτική περιοχή.
Επίσης, ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι είναι κλειδωμένοι σε ακραίους χρόνους μεταφοράς (πάνω από 45 λεπτά για να φτάσουν στη δουλειά τους) λόγω καλών θέσεων που δεν θέλουν να αφήσουν ή αδυναμία να πληρώσουν σπίτια πιο κοντά στην εργασία τους. «Αυτό εξηγεί γιατί η μοναχική οδήγηση προς τη δουλειά έχει αυξηθεί από 64% το 1980 σε 76%» σου λέει ο Marcus Bowman, ιδρυτής του 3G Mobility, μίας εταιρείας που ερευνά τις τάσεις στη μεταφορά και την κινητικότητα. «Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν πάντα επιλογή». Η έλλειψη επιλογών χτυπάει πιο σθεναρά τους άντρες, που έχουν 36% περισσότερες πιθανότητες να έχουν ακραίους χρόνους μετακίνησης.
Ζήσε καλύτερα: Το να οδηγάς μόνος σου στη δουλειά περιορίζει τη δραστηριότητά σου. Μπορείς να κάνεις κάποια τηλεφωνήματα με hands-free. Κάνε σχέδια. Ακου μουσική, ραδιόφωνο ή ένα audio book. Ή μπορείς να φορέσεις ένα βλακόμετρο και να χτυπήσεις τρελά σκορ στέλνοντας μηνύματα ενώ οδηγείς, σαν το 68% των αντρών που παραδέχτηκαν ότι έκαναν ακριβώς αυτό. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς, αν είναι διαθέσιμα στην περίπτωσή σου, ξεκλειδώνουν αυτόν το χρόνο: λάπτοπ, e-mail, τηλεφωνήματα χωρίς να κινδυνεύεις να πεθάνεις, sms ή ακόμα και ύπνος.
Ο Bowman προτείνει να δικτυωθείς με τους συναδέλφους σου και να παίρνετε ένα αυτοκίνητο ανά τρία ή τέσσερα άτομα πληρώνοντας ο καθένας το μερίδιό του στη βενζίνη. Αν είσαι ο οδηγός, μπορείς να περάσεις αυτόν το χρόνο συζητώντας και χτίζοντας το δίκτυό σου στην εταιρεία. Αν είσαι επιβάτης, λάπτοπ, e-mail κ.λπ.
Αν αποφασίσεις να παραμείνεις μόνος σου στο αυτοκίνητο, θα χρειαστεί να θυσιάσεις ένα μεγάλο μέρος του χρόνου σου εκεί. Τουλάχιστον ζήτα από το αφεντικό σου να τροποποιήσεις λίγο το ωράριό σου (να ξεκινάς νωρίτερα ή αργότερα), έτσι ώστε να αποφεύγεις τις ώρες αιχμής. Αν κάτι τόσο απλό μπορεί να σου σώσει έστω και το 10% του χρόνου που κάνεις για να φτάσεις, αξίζει τον κόπο.
Μέρος δεύτερο : Το 8ωρο σου
Ξεκίνα πιο γρήγορα
Το ένα τρίτο των αντρών που ρωτήσαμε είπαν ότι κάνουν μεταξύ 5 και 15 λεπτών για να ξεκινήσουν να δουλεύουν αφότου φτάσουν στη δουλειά. Αλλο ένα 17% κάνει περισσότερο. Γιατί; Κοιτάνε το facebook, τα νέα ή κουβεντιάζουν με συναδέλφους. Το 33% λέει ότι απλώς δεν ψήνεται να ξεκινήσει τη δουλειά κατευθείαν.
Μπορεί να υπάρχουν δεκάδες λόγοι που ένας άντρας αναβάλλει να ξεκινήσει. Κάποιοι φοβούνται να ξεκινήσουν ένα πρότζεκτ, μήπως και τα αποτελέσματα δεν είναι τα αναμενόμενα. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και οι πετυχημένοι αναβάλλουν, σου λέει ο Fiore. Η δουλειά, όμως, δεν είναι προπόνηση που χρειάζεται δεκάλεπτο ζέσταμα. Ξεκίνα γρήγορα, πιάσε ένα ρυθμό γρηγορότερα και θα πετύχεις περισσότερα μεςα στη μέρα σου. Κι όμως, οι περισσότεροι από εμάς καθόμαστε και κοιτάμε τα λεπτά της ζωής μας να φεύγουν σαν φύλλα χαρτιού τουαλέτας, που ξετυλίγεται και πετιέται χωρίς να χρησιμοποιηθεί ποτέ.
Ζήσε καλύτερα: Συνδύασε μία πράξη με την ψυχολογική έναρξη της εργασίας σου, σου προτείνει ο Pagliarini. Κάνε το άνοιγμα του υπολογιστή σου, ή κάτι παρόμοιο, το εναρκτήριο λάκτισμα. Τώρα θα ξεκινήσω να δουλεύω. Αν οι σειρήνες του Διαδικτύου είναι το πρόβλημά σου, τότε μην ανοίξεις τον υπολογιστή σου το πρώτο μισάωρο. «Επικεντρώσου σε πράγματα που έχεις να κάνεις, που δεν χρειάζονται υπολογιστή για να ξεκινήσεις την ημέρα σου. Ξεκίνα με ένα σημαντικό τηλεφώνημα ή μίτινγκ στις 9 π.μ.» σου λέει. «Μόλις μπεις, πρέπει να ξεκινήσεις τη δουλειά, δεν θα έχεις επιλογή».
Για τους αναβλητικούς τελειομανείς, ο Fiore προτείνει μία αλλαγή οπτικής. «Πάντα λέμε ότι θέλουμε να κάνουμε πράγματα. Πού είναι το ''έχω κάνει;''. Στο μέλλον. Μπορεί να είναι 4 ή 400 ώρες μακριά. Αυτό προκαλεί άγχος. Μην ''κάνεις'' πράγματα. Ξεκίνα τα. Πες ''ξεκινάω εδώ'' και συνέχισε για 15 λεπτά χωρίς να σταματήσεις. Γιατί μόλις φτάσεις στο τέταρτο, θα έχεις χτίσει ταχύτητα. Είναι το εμβόλιο ενάντια στην αναβλητικότητα».
Σταμάτα να λες ψέματα για το πόσο δουλεύεις
Οι συγγραφείς του βιβλίου Discretionary Time γράφουν για αυτό που ονομάζουν «ένδεια χρόνου». «Ολοι ξέρουμε για τους φτωχούς εργαζόμενους, οι άνθρωποι που παίρνουν τόσο χαμηλούς μισθούς, που δεν μπορούν να ξεφύγουν από τη φτώχεια ακόμη κι αν δουλεύουν 8 ώρες την ημέρα. Ή υπάρχουν αυτοί που αποφεύγουν τη φτώχεια δουλεύοντας πάρα πολλές ώρες».
Είναι αλήθεια. Ξοδεύουμε πολλές ώρες από τις καθημερινέ,ς ή ακόμα κι από Σαββατοκύριακο καμιά φορά, πουλώντας τις ώρες της ζωής μας στα αφεντικά μας για εξευτελιστικές τιμές. Κοίτα όμως τι γίνεται όταν γκρινιάζουμε για τις δουλειές των 60 ή 80 ωρών την εβδομάδα. Το θέμα είναι ότι δεν δουλεύουμε τόσο όσο λέμε.
Πάρε μια γεύση: Στην έρευνά μας, το 53% των αντρών παραδέχτηκαν ότι δουλεύουν 6 ώρες ή λιγότερες κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το 17% δουλεύει 4-5 ώρες. Αυτοί που δουλεύουν πάνω από 10 ώρες; Το 4%.
Δεν είμαστε οι μόνοι που έχουμε ανακαλύψει αυτήν την απόσταση ανάμεσα στο ωράριο και την πραγματική δουλειά. Σύμφωνα με μία έρευνα της America Online και του Salary.com που έγινε με 10.000 συμμετέχοντες, ο μέσος εργαζόμενος παραδέχεται ότι λουφάρει 2 ώρες την ημέρα. Οι μεγαλύτερες παγίδες χρόνου είναι το Διαδίκτυο (45%) και η κουβεντούλα με τους συναδέλφους (23%). Οταν ρωτήθηκαν γιατί ξόδευαν τόσο πολύ χρόνο, απάντησαν ότι δεν είχαν δουλειά να κάνουν.
Ζήσε καλύτερα: Θα ήταν εύκολο να σου πούμε να δουλεύεις σκληρότερα για περισσότερες ώρες, αλλά γιατί να το κάνεις αυτό; «Αν έλεγες στους ανθρώπους να δουλέψουν 6 ώρες συγκεντρωμένα και να πληρωθούν όλη την ημέρα, θα το έκαναν με κλειστά μάτια» σου λέει ο Pagliarini. «Στην ουσία, αυτό συμβαίνει, γιατί οι προϊστάμενοι μετράνε την ώρα που περνάς στη δουλειά αντί για τα αποτελέσματα που δίνεις».
Κάνε το επόμενο βήμα κι αύξησε την παραγωγικότητά σου, διπλασίασέ την, με τον ίδιο χρόνο δουλειάς. «Σταμάτα να σκέφτεσαι με επίκεντρο τον εαυτό σου και σκέψου με επίκεντρο αυτό που πρέπει να γίνει» σου λέει ο Fiore. «Οι σκέψεις με επίκεντρο τον εαυτό σου σε οδηγούν στην αυτοκριτική και στην ενασχόληση με το παρελθόν και το μέλλον αντί για το παρόν ''δεν τα καταφέρνω, τι τρέχει με μένα, τι θα πάθω αν δεν πετύχω, τι θα έπρεπε να είχα κάνει στο παρελθόν;''. Οι σκέψεις με επίκεντρο αυτό που πρέπει να γίνει σε βάζουν εκεί που πρέπει: ''Τι χρειάζεται αυτό το πρότζεκτ; Τι ξέρω τώρα; Τι μπορώ να κάνω τώρα;''».
Αυτήν τη συγκέντρωση χρειάζεται νέα δέσμευση στη δουλειά σου κι αυτό θα εκστασιάσει τους περισσότερους προϊστάμενους. Δοκίμασε αυτήν την τακτική. Και όταν δεν έχεις δουλειά να κάνεις, ζήτα. Δες πώς θα αντιδράσει το αφεντικό σου κι αν θα αλλάξει κάτι.
Πήγαινε διακοπές τώρα
Ο χρόνος μακριά από τη δουλειά δεν είναι πολυτέλεια. Δικαιούσαι διακοπές. Παρόλα αυτά, το 31% των ανθρώπων πλέον δεν παίρνουν όλες τις ημέρες διακοπών που δικαιούνται. Στην Ελλάδα, μαζί με τις θεσμοθετημένες ημέρες αργίας και τις διακοπές σου, ο μέσος όρος ημερών που κάθεσαι είναι 36 το χρόνο.
Ζήσε καλύτερα: Τα αποτελέσματα από μία 4ετή έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2009 στο Harvard Business Review αντιτίθενται στα πιστεύω ακόμα και του πιο φιλελεύθερου προϊσταμένου. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, οι υπάλληλοι στο κορυφαίο Boston Consulting Group -που δεν είναι καθόλου αποτυχημένοι- αναγκάστηκαν να μένουν λιγότερο στη δουλειά τους πέρα από τις κανονικές ημέρες που δικαιούνταν. Τους απαγορεύτηκε επίσης να τσεκάρουν το εταιρικό τους mail. Το αποτέλεσμα ήταν (εκτός από επιπλέον διακοπές), αλλά οι επιδόσεις τους στη δουλειά βελτιώθηκαν και ήταν και πιο ικανοποιημένοι από τη δουλειά τους κι από την ισορροπία ανάμεσα σε αυτήν και τη ζωή τους. Πώς έγινε αυτό; Το να είναι στο γραφείο για λιγότερο χρόνο τους ανάγκασε να γίνουν πιο αποτελεσματικοί με τα μέλη της ομάδας τους, στο σχεδιασμό και τη διαχείριση του χρόνου. Οι ομάδες μοιράστηκαν περισσότερες πληροφορίες κι έφτιαξαν πιο δυνατούς δεσμούς. Με λίγα λόγια, λίγο περισσότερος ελεύθερος χρόνος, τους έκανε υπερυπαλλήλους.
Μέρος Τρίτο : Ελεύθερος χρόνος
Αγόρασε ταξίδι, όχι παιχνίδι
Πολύ ωραία τηλεόραση. Φοβερά παπούτσια. Αυτό το ρομπότ-σκυλάκι είναι σχεδόν καλύτερο από τα πραγματικά σκυλιά. Και το αυτοκίνητό σου είναι τόσο μπάνικο, που θα μπορούσε να περάσει μέσα από ένα βουνό (χωρίς τούνελ). Το πρόβλημα είναι ότι ποτέ δεν θα το πας στο βουνό. Θα το οδηγάς, μάλλον μόνος σου, από το σπίτι στη δουλειά σου και πίσω. Χάσιμο χρόνου. Κι αυτό γιατί το πού πας είναι πολύ πιο σημαντικό από το τι σε πάει μέχρι εκεί.
Ζήσε καλύτερα: Μία έρευνα του 2009 από το Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο βρήκε ότι αυτοί που ξόδευαν τα χρήματά τους σε εμπειρίες ήταν πιο ευτυχισμένοι με τις αγορές τους από αυτούς που αγόραζαν υλικά αγαθά. Πήραν περισσότερη ενέργεια, και κατά τη διάρκεια της εμπειρίας και στη συνέχεια, όταν την αναπολούσαν. Στην ουσία, κάποιοι άνθρωποι πληρώνουν για μακροπρόθεσμες αναμνήσεις, ενώ κάποιοι άλλοι για προσωρινή ικανοποίηση. Πόσο προσωρινή; Παλαιότερες έρευνες έχουν δείξει ότι η ικανοποίηση από την απόκτηση ενός καινούργιου αντικειμένου ξεθωριάζει μέσα σε 6-8 εβδομάδες. Επένδυσε λοιπόν τα χρήματά σου σε αξέχαστο χρόνο, όχι σε ένα παιχνιδάκι που θα βαρεθείς μετά από λίγο.
Επαναπροσδιόρισε τον ποιοτικό χρόνο
Αυτό ίσως να είναι και το πιο κρίσιμο πράγμα που θα κάνεις για να επανακτήσεις τον χαμένο χρόνο σου. Το πώς ξοδεύεις τον ελεύθερο χρόνο σου θα κρίνει το πόσο επιτυχημένος θα είσαι τελικά, σου λέει ο Pagliarini. Ο λόγος είναι τα όρια που σου βάζει μία 24ωρη μέρα. Εννοείται ότι θα πρέπει να αφιερώσεις το ένα τρίτο στον ύπνο. Αλλο ένα τρίτο πάει στα πράγματα που κάνεις για να πληρώσεις τους λογαριασμούς σου. Αυτό που μένει είναι η «αληθινή» ζωή της οικογένειας, των σχέσεων και του παιχνιδιού - θεωρητικά.
Ορίστε πώς πραγματικά ξοδεύουμε τον ελεύθερο χρόνο μας. Το 51% από εμάς βλέπει τηλεόραση ή καίει χρόνο στο Διαδίκτυο. Οι υπόλοιποι κάνουμε γυμναστική ή δουλειές στο σπίτι. Το 4% έχει κάποιο χόμπι, το 8% περνάει χρόνο με την οικογένειά του, το 6% διαβάζει και λιγότερο από το 1% κάνει εθελοντισμό.
«Αν οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τον ελεύθερο χρόνο τους στην τηλεόραση και το twitter είναι χαρούμενοι με την περιφέρειά τους, τον τραπεζικό τους λογαριασμό, τη σεξουαλική τους ζωή, την οικογενειακή τους ζωή και τη ζωή τους γενικότερα, τότε ας δουν την τηλεόρασή τους» σου λέει ο Pagliarini. «Πόσοι όμως από αυτούς είναι τόσο ικανοποιημένοι;».
Ζήσε καλύτερα: Το βιβλίο του Pagliarini, The Other 8 Hours, ερευνά αυτό το τρίτο της ημέρας, μία περίοδο γεμάτη δυνατότητες, «εκεί που θα κάνεις την περισσότερη πρόοδο ως άνθρωπος» σου λέει. Θέλεις να χάσεις βάρος; Να ξεκινήσεις μια δουλειά; Να πάρεις ένα πτυχίο; Να μάθεις μια ξένη γλώσσα; Πετυχαίνεις ή αποτυχαίνεις όχι ενώ κοιμάσαι ή στη δουλειά σου, αλλά στον ελεύθερο χρόνο σου.
«Ερεύνησε το πεδίο ανάμεσα στο σημείο που βρίσκεσαι και στο σημείο που θέλεις να βρεθείς» σου λέει -«Θέλω να ζυγίζω τόσο, αλλά ζυγίζω τόσο, θέλω να βγάζω τόσα, αλλά βγάζω τόσα»- και θα νιώσεις τον πόνο της απόστασης. Μετά υλοποίησε στρατηγικές για να κλείσεις αυτήν την απόσταση στις 8 ελεύθερες ώρες σου.
Η επένδυση χρόνου δεν χρειάζεται να είναι τεράστια, αλλά πρέπει να είναι συνεχής και συγκεντρωμένη. «Δεν σου λέω να είσαι ρομπότ και να χρησιμοποιείς κάθε ώρα της ημέρας σου» σου λέει ο Pagliarini. «Αν απλώς γεμίσεις μέρος αυτού του χρόνου με δραστηριότητες που σε φέρνουν πιο κοντά στους στόχους σου, αρχίζεις να γεφυρώνεις την απόσταση. Για παράδειγμα, αν γράφεις μία σελίδα την ημέρα, στο τέλος του χρόνου θα έχεις ένα βιβλίο. Εχω μιλήσει με πολλούς ανθρώπους, που άλλαξαν ένα μικροσκοπικό κομμάτι της ημέρας τους και είδαν μεγάλες αλλαγές».
Ξανακοίτα τις στατιστικές στην αρχή του άρθρου. Πολύ λίγοι άνθρωποι κάνουν αυτό που θα τους βοηθήσει.
Ωρα να ξεκινήσεις.
