Ο παραιτηθείς αρχηγός της Εθνικής Φρουράς Κύπρου δηλώνει ότι, αν και δεν φέρει ευθύνη για την τραγωδία της 11ης Ιουλίου, αποχωρεί για λόγους ευθιξίας και ως ελάχιστο φόρο τιμής στα παλικάρια που χάθηκαν.
“Υπέβαλα την παραίτησή μου για λόγους ευθιξίας και μόνο. Ως ελάχιστο φόρο τιμής στα παλικάρια που χάθηκαν… Φεύγω από την Κύπρο με ήσυχη τη συνείδησή μου πως έκανα ό,τι μπορούσα”, λέει ο παραιτηθείς μετά την τραγωδία της 11ης Ιουλίου, αρχηγός της Εθνικής Φρουράς Κύπρου, κ. Πέτρος Τσαλικίδης.
Ο Κομοτηναίος στρατηγός, λίγο μετά την κατάθεση που έδωσε την περασμένη Παρασκευή, 22 Ιουλίου, στην αρμόδια επιτροπή που ερευνά την υπόθεση, μίλησε αποκλειστικά στο “Εθνος της Κυριακής”.
Από τον Μάιο του 2009, δηλαδή μόλις ανέλαβε την ηγεσία της Εθν. Φρουράς, ο κ. Πέτρος Τσαλικίδης είχε ζητήσει, με επιστολή του προς το υπουργείο Αμυνας, να παρθεί απόφαση για το επικίνδυνο φορτίο. Επανήλθε, τον Νοέμβριο του 2009, κρούοντας και πάλι τον κώδωνα του κινδύνου, για να πάρει εκ νέου την απάντηση ότι οι πολιτικοί λόγοι που επέβαλαν τη συγκεκριμένη συμπεριφορά των κυπριακών αρχών απέναντι στο θανατηφόρο φορτίο, δεν έχουν αλλάξει και επομένως δεν δικαιολογείται, αλλαγή στον τρόπο χειρισμού του θέματος.
Ο πρώην αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Κύπρου αποχωρεί αυτή την εβδομάδα από την Κύπρο, ύστερα κι από την επίσημη παράδοση της θέσης του, που έγινε χθες. Δηλώνει συντετριμμένος για την απώλεια τόσων στρατιωτών, αλλά ταυτόχρονα είναι σίγουρος ότι ο ίδιος έπραξε αυτό που όφειλε εκ της αρμοδιότητάς του.
- Κύριε Τσαλικίδη, μπορείτε να μου περιγράψετε την ευθύνη της Εθνοφρουράς στη φοβερή τραγωδία της 11ης Ιουλίου στην Κύπρο;
Το θέμα αυτό δεν αφορούσε την Εθνική Φρουρά. Η εμπλοκή που είχαμε εμείς στο κατασχεμένο φορτίο ήταν μόνο η φρούρησή του. Κι αυτή για να αποτραπεί κλοπή ή οποιαδήποτε άλλη περίπτωση δολιοφθοράς. Εγώ έθεσα επανειλημμένα, ως όφειλα κι εκεί που έπρεπε, το ζήτημα της σοβαρότητας και της επικινδυνότητας του φορτίου. Επιπλέον, δεν είχα πρόσβαση στο υλικό των κοντέινερ. Ηταν περιφραγμένο και δεν είχαμε ούτε τα κλειδιά. Η έρευνα είναι αυτή που θα αποδώσει τις ευθύνες εκεί που ανήκουν.
- Τότε γιατί παραιτηθήκατε;
Η παραίτησή μου έχει να κάνει με λόγους ευθιξίας. Θεωρώ ότι είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής για τα παλικάρια που χάθηκαν. Δεν ανέλαβα καμία ευθύνη, κι ούτε προτίθεμαι να αναλάβω.
- Εσείς σε ποια Αρχή της Κύπρου εντοπίζετε την ευθύνη;
Υπάρχει αλληλογραφία που αναφέρει ως πολιτικούς τους λόγους για τους οποίους παρέμενε ως έχει το φορτίο. Το υπουργείο Εξωτερικών άρα ίσως να έχει μια ευθύνη. Σε όλη την αλληλογραφία πάντως αναφέρονται πολιτικοί λόγοι.
Στην τελευταία Σύσκεψη που έγινε τον Φεβρουάριο του 2011, είχε αποφασιστεί πρώτον, να παρθούν δείγματα από το υλικό για να βρεθεί εάν αυτό είχε αλλοιωθεί και δεύτερον να προχωρήσει εκποίηση του υλικού. Μάλιστα με ρώτησαν κι εμένα εάν θέλω το υλικό προς αξιοποίηση και απάντησα όχι.
- Γιατί δεν κατασκευάστηκε σκέπαστρο, ώστε να προφυλάσσεται το φορτίο από τις υψηλές θερμοκρασίες;
Προτείναμε να γίνει σκέπαστρο. Το υπ. Αμυνας, το υπ. Εξωτερικών ή και το Τελωνείο, όμως, ενδεχομένως είχαν την ευθύνη κατασκευής του και όχι εμείς. Αρκεί να έπαιρναν την απόφαση. Επίσης, εμείς υποστηρίξαμε και την καταστροφή του υλικού. Εγώ ανέλαβα τον Μάιο του 2009 και αμέσως έστειλα στους μήνες που ακολούθησαν δύο επιστολές, θέτοντας τη σοβαρότητα του θέματος.
- Πώς γνωρίζατε πόσο επικίνδυνο ήταν το φορτίο αφού δεν είχατε πρόσβαση σε αυτό;
Οι επιτελείς μου με ενημέρωσαν ότι, στην περίπτωση που θα υπάρξει αλλοίωση του υλικού, αυτό θα έχει απρόβλεπτη συμπεριφορά.
- Μπορεί κάποιοι να αναζητήσουν εξιλαστήριο θύμα στο πρόσωπό σας, προκειμένου να αποφύγουν τις ευθύνες τους;
Αυτό δεν μπορεί να γίνει και κανείς επισήμως δεν έχει καταφερθεί εναντίον μου. Τα θεσμικά όργανα θα διεξαγάγουν την έρευνα χωρίς άλλες σκοπιμότητες και μεθοδεύσεις. Η Εθνική Φρουρά πρέπει να αποκτήσει την ηρεμία της και ο κυπριακός λαός να έχει την ασφάλειά του. Η θυσία των παιδιών πρέπει να μας ατσαλώσει.
- Υπάρχει περίπτωση δολιοφθοράς στο συγκεκριμένο συμβάν;
Δεν έχω καμιά τέτοια ένδειξη. Πιστεύω ότι είναι απομακρυσμένο αυτό το ενδεχόμενο.
- Τις οικογένειες των στρατιωτών τις είδατε;
Πήγα σε όλες τις νεκρώσιμες ακολουθίες και ήμουν κοντά τους. Δεν αντιμετώπισα καμιά εχθρότητα, παρά κάποια ελάχιστα μεμονωμένα περιστατικά.
- Πώς νιώθετε για όλα αυτά;
Είμαι συντετριμμένος και λυπημένος. Φεύγω στα τέλη Ιουλίου από την Κύπρο, όμως με ήσυχη τη συνείδησή μου. Εκανα αυτό που μπορούσα. Εχω 42 χρόνια καριέρας στον στρατό. Τα 40 τα υπηρέτησα στον Ελληνικό Στρατό και τα 2 στην Εθνική Φρουρά της Κύπρου. Είναι θέμα τύχης να συμβεί αυτό στην καριέρα ενός Αξιωματικού. Μακάρι να μπορούσα να το προβλέψω… Δεν είχα την αρμοδιότητα.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
- Παιδί μιας επταμελούς οικογένειας από το Λοφάριο Ροδόπης είναι ο στρατηγός Πέτρος Τσαλικίδης, του οποίου η θητεία στον Στρατό μετρά 42 ολόκληρα χρόνια.
- Οι θέσεις στις οποίες υπηρέτησε ήταν πάντοτε αυξημένης ευθύνης. Λίγο πριν αναλάβει αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, ήταν διοικητής του Δ΄ Σώματος Στρατού στη Θράκη.
- Από τις ιδιαίτερες στιγμές στην καριέρα του υπήρξε η θητεία του ως προσωπικού υπασπιστή του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή. Εμεινε κοντά του 5 χρόνια, στη δεύτερη θητεία του τότε Προέδρου, στο χρονικό διάστημα από το 1990-95.
- Μεγάλο μέρος της στρατιωτικής του καριέρας αναλώθηκε στον επιχειρησιακό κλάδο του στρατού και λιγότερο στα ζητήματα της διοικητικής μέριμνας. Υπηρέτησε ως διοικητής στο Μηχανοκίνητο Τάγμα στην Κομοτηνή, στη 2η Μηχανοκίνητη στην Εδεσσα, στο Σώμα Στρατού στην Κω, στη Σάμο ως υποδιοικητής, στο ΓΕΕΘΑ ως διευθυντής επιχειρήσεων και σχεδίων, στο ΓΕΣ ως διοικητής α΄ κλάδου στον τομέα επιχειρήσεων.
- Ο Πέτρος Τσαλικίδης έχει δύο γιους (ο ένας 24 ετών, φοιτητής του ΑΠΘ και ο άλλος 15 ετών, μαθητής λυκείου).
