Τους τελευταίους έξι μήνες 29 γυναίκες στη Σερβία δολοφονήθηκαν από τους συντρόφους τους, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που δείχνουν ακόμη ότι μία στις δύο γυναίκες έχει βιώσει κάποια μορφή ψυχικής κακοποίησης και μία στις τρεις έχει υποστεί σωματική κακοποίηση.
Το 2010, στη Σερβία 32 γυναίκες έχασαν τη ζωή τους λόγω της ενδοοικογενειακής βίας και στο 80% των περιπτώσεων οι δράστες των δολοφονιών ήταν νυν ή πρώην σύζυγοι ή σύντροφοι . Ωστόσο καταγράφηκαν και περιπτώσεις γυναικών που δολοφονήθηκαν από πατέρες, γιους και συγγενείς των συντρόφων τους.
«Μία στις δύο γυναίκες έχει δηλώσει ότι ήταν θύμα ψυχικής βίας, μορφής βίας η οποία πολύ σπάνια καταγγέλλεται. Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι τα περιστατικά θανάτων έχουν αυξηθεί σημαντικά τον τελευταίο χρόνο και γι αυτό πρέπει όλοι να συμμετάσχουν στις προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος», δήλωσε η πρόεδρος του Συμβουλίου Ισότητας των δύο φύλων του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής της Σερβίας, Σνέζανα Λακίτσεβιτς Στόγιατσιτς.
Οι γυναίκες στη Σερβία συχνότερα είναι θύματα ψυχικής βίας, προσβολών, εξύβρισης, εκφοβισμού, χλευασμού, απομόνωσης, απειλών, εξαναγκασμού.
Το 3,4% των γυναικών στη διάρκεια της ζωής τους έχουν βιώσει όλες τις μορφές βίας και τα περισσότερα θύματα φυσικής κακοποίησης ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα 18-24 ετών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας «Χαρτογράφηση της ενδοοικογενειακής βίας σε βάρος γυναικών στην κεντρική Σερβία» σε ποσοστό 7,4% των περιπτώσεων βίας χρησιμοποιήθηκε όπλο και το 8,7% των γυναικών έχει δηλώσει ότι έχει πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο αλκοολισμός αυξάνει τους κινδύνους άσκησης βίας έως και επτά φορές, τα προβλήματα στις οικογενειακές σχέσεις έως και οκτώ φορές, η ζωή με σύντροφο που έχει «δύσκολο χαρακτήρα» και είναι επιρρεπής στην πρόκληση συγκρούσεων έως τρεις φορές και ο εθισμός στα ναρκωτικά έως 12 φορές.
Οι λόγοι για τους οποίους οι γυναίκες δεν καταγγέλλουν τη βία, σύμφωνα με την κ. Λακίτσεβιτς είναι ο φόβος της πατριαρχικής κοινωνίας, ο φόβος ότι θα υποστούν εκ νέου κακοποίηση, η έλλειψη ελπίδας ότι μπορεί να βελτιωθεί η ζωή τους ή ότι μπορεί κάποιος να τις βοηθήσει, η καταδίκη από τα άτομα του στενού περιβάλλοντος, τα οποία θεωρούν ότι πρέπει να σιωπούν και να υπομένουν.
Τα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας σε βάρος γυναικών είναι υψηλότερα στο Βελιγράδι και μικρότερα στην κεντρική και ανατολική Σερβία.
http://www.protothema.gr/