11 Ιουν 2011

Είναι αδέλφια: ο ένας χριστιανός και ο άλλος μουσουλμάνος!!!

Ο Γιάννης και ο Αμέτ της φωτογραφίας (από την εφημερίδα της Κομοτηνής «Χρόνος») είναι αδέλφια. Ο ένας ήξερε μεν την ύπαρξη του άλλου, αλλά οι ζωές τους είχαν πάρει διαφορετικό δρόμο από τότε που ήταν μωρά και δεν υπήρχε τρόπος να ανταμώσουν. Η μοίρα τους έπαιξε περίεργο παιχνίδι. Ο ένας έγινε χριστιανός, ο άλλος μουσουλμάνος. Τελικά, μετά από 50 χρόνια αναζητήσεων, τα κατάφεραν. Αντάμωσαν και είχαν να πουν πολλά, ώστε να μάθει ο ένας για την ζωή του άλλου.


Τα δύο αδέλφια βρέθηκαν μετά από αναζήτηση του Γιάννη και της εκπομπής «Πάμε πάκετο», όπου είχε απευθυνθεί. Έσμιξαν στην Κομοτηνή. «Δεν θα ξαναχωρίσουμε» λένε στην τοπική εφημερίδα και αποκαλύπτουν μάλιστα ότι πλέον δουλεύουν μαζί σε ένα μικρό ταβερνάκι που έχει ο Αμέτ στο κέντρο της Κομοτηνής. Βλέπετε, η μοίρα τα έφερε έτσι, ώστε ο Γιάννης να είναι... μάγειρας στο επάγγελμα και να βοηθάει πλέον στην κουζίνα τον αδελφό του.


Όπως αποδείχθηκε, ο Αμέτ και ο Γιάννης είναι αδέλφια με το ίδιο αίμα και τον ίδιο πατέρα, ασχέτως αν γνωρίστηκαν κι αγκαλιάστηκαν για πρώτη φορά 50 χρόνια μετά! Ο Αμέτ είναι πολύτεκνος οικογενειάρχης, γνωστός για την περιποιητικότητα και την κοινωνικότητά του στους πελάτες του στην καρδιά της Θράκης. Ο Γιάννης γεννήθηκε και μεγάλωσε σε πόλη της Μακεδονίας, στην Κατερίνη. Ψάχνοντας τις ρίζες του, εντόπισε τον Αμέτ και από τότε έμεινε δίπλα του βοηθώντας τον, μιας και ο ίδιος κατά σύμπτωση έχει ασχοληθεί με την κουζίνα.


«Ο πατέρας μας ήταν καλόκαρδος άνθρωπος, μουσουλμάνος που ασπάσθηκε το χριστιανισμό και προχώρησε την ζωή του φτιάχνοντας άλλη οικογένεια. Ήξερα όμως το παρελθόν του. Είχα έρθει πριν 28 χρόνια να βρω τον Αμέτ, αλλά δεν τα κατάφερα», θα πει ο Γιάννης. Μετά έκανε μια επικοινωνία με την εκπομπή «Πάμε πακέτο» και κατάφεραν να τους βρουν από εκεί. «Τα αδέλφια μου τα δύο, τον είδαν για πρώτη φορά πριν από ένα δίμηνο, η συγκίνηση του Χρήστου και της Ερασμίας ήταν μεγάλη, όπως και του άλλου ετεροθαλούς αδελφού μου, του Ρασήμ», αποκαλύπτει.

Ο Γιάννης είναι ελεύθερος, ζει πλέον μόνιμα στον συνοικισμό του Ηφαίστου (λίγο έξω από την Κομοτηνή) και απολαμβάνει την φιλοξενία της οικογένειας του μουσουλμάνου αδελφού του αλλά και την εκτίμηση όλων, που τον αποδέχθηκαν και τον αγκάλιασαν σαν αίμα τους. «Για μένα ήταν μια ζεστή αγκαλιά που μου γέμισε ένα μεγάλο κενό», αναφέρει στον «Χρόνο», για την συνάντησή του με τον αδελφό του που ήταν όνειρο ζωής...


http://www.star.gr/