Και όλοι εκτός από το πρακτικό επίπεδο, έχουμε επηρρεαστεί και ψυχολογικά.
Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη μας δίνει μερικές συμβουλές που μπορεί να βοηθήσουν την κατάστασή μας. Γιατί σαφώς οι περικοπές απολαύσεων που έχουμε όλοι επιβάλλει στις ζωές μας είναι αναγκαίες, από την άλλη όμως χρειάζονται μερικές ανάσες για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε...
1. Μην το παίρνετε κατάκαρδα. Κρίση είναι θα περάσει!
2. Με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα δείτε πως μπορείτε να αντιμετωπίσετε με λιγότερες απώλειες.
3. Κάντε περικοπές στα μη απαραίτητα, αλλά κάθε τρεις και λίγο δώστε στον εαυτό σας τη δυνατότητα να κάνει κάτι περιττό, γιατί αυτό δίνει νοστιμιά στη ζωή και μας κάνει να ασθανόμαστε λιγότερο πιεσμένοι.
4. Εξηγείστε στα παιδιά την κατάσταση ρεαλιστικά όμως χωρίς υπερβολές και με τόνους αισιοδοξίας. Είναι χειρότερο αν δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει γιατί μεγαλοποιούν το πρόβλημα και αισθάνονται μεγάλη ανασφάλεια.
5. Αντικαταστήστε πράγματα που κάνατε με ισοδύναμα που δεν στοιχίζουν αλλά δίνουν χαρά και ποιότητα. Για παράδειγμα κάντε πικ-νικ αντί να φάτε σε μια ταβέρνα το μεσημέρι της Κυριακής, πηγαίντε εκδρομή σε ένα όμορφο βουνό αντί να πάτε σε μια ακριβή παραλία να νοικιάσετε ξαπλώστρες και ομπρέλες...
6.Μην πετάτε τίποτε. Αξιοποιήστε τα παλιά αντικείμενα με φαντασία και προσωπική παρέμβαση ικανοποιώντας έτσι τη δημιουργική σας διάθεση βάζοντας την προσωπική σας σφραγίδα.
7. Αξιοποιήστε τις προσκλήσεις που σας γίνονται και μην διστάζετε να κάνετε κι εσείς προσκλήσεις. Για παράδειγμα να μαγειρέψετε στο σπίτι μια μακαρονάδα, να παίξετε επιτραπέζια παιχνίδια, να συζητήσετε. Είναι πολύ καλύτερα όλα αυτά από πολλές μεγάλες πίστες που θέλετε ένα σωρό χρήματα και το πρωί νυστάζετε στη δουλειά.
8. Να αξιοποιήσουμε τις παρεχόμενες υπηρεσίες και τα προγράμματα. Δηλαδή αν μπορούμε να πάρουμε εισιτήριο κοινωνικού τουρισμού, που τόσα χρόνια μπορεί να τα σνομπάραμε, γιατί όχι; Αν μπορούμε να πάμε τα παιδιά σε ένα καλοκαιρινό camp που κάνει ο Δήμος με αθλητικές δραστηριότητες, γιατί όχι;
9. Συνεργαζόμαστε με άλλους ομοιοπαθείς της κρίσης. Για παράδειγμα, χρησιμοποιούμε ένα αυτοκίνητο για να κατέβουμε στο κέντρο με 1 ή 2 άλλες φίλες που εργάζονται μαζί μας και κάθε μέρα πηγαίνουμε με άλλο αυτοκίνητο για να το μοιραζόμαστε. Προσκαλούμε ανθρώπους στο δικό μας εξοχικό και δεχόμαστε την πρόσκληση στο δικό τους εξοχικό έτσι ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε και άλλες διακοπές που δεν θα μας στοιχίσουν.
10. Να συνασπιστούμε με άλλους και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας, αυτό που κάνουν δηλαδή οι αγανακτισμένοι στις πλατείες. Να μην περιμένουμε ως εκ θαύματος να λυθούν τα προβλήματα. Πρέπει να αντιδράσουμε και να διεκδικήσουμε.
Δείτε το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Κρίση είναι και θα περάσει!
http://topeiraxtiri.blogspot.com
