Ο καλύτερος φετινός Ολυμπιακός, με ηγέτη τον Σπανούλη και σπουδαία δουλειά παντού, πέτυχε 43 πόντους. Απέναντι στην καλύτερη άμυνα της Ευρώπης. Την ίδια ώρα ο κακός αγωνιστικά Παναθηναϊκός έφτασε στους 37 σε 20 λεπτά. Διόλου άσχημα. Μόνο που το έκανε σουτάροντας 18 βολές σε 10 λεπτά, φορτώνοντας με φάουλ όλους τους ψηλούς του Ολυμπιακου. Ο Μπουρούσης έφυγε νωρίς με δύο φάουλ, ο Γλυνιαδάκης που επέστρεψε στην δράση και ήταν σπουδαίος σε επτά λεπτά έκανε τέσσερα, τρία ο Μαυροκεφαλίδης. Ο Νεστέροβιτς την γλύτωσε.
Το 18-4 στις βολές εννοείται πως εξηγείται αφού ο Παναθηναϊκός πάει χαμηλά στο καλάθι. Ναι, μόνο που οι βολές αυτές εκτελέστηκαν με φάουλ σε ντρίπλα ή διεκδίκηση όχι σε κάποιο ντράιβ. Από την άλλη οι ερυθρόλευκοι είχαν περισσότερα δίποντα στην δεύτερη περίοδο. Όντως οι ερυθρόλευκοι έχασαν βασικούς τους παίκτες, κυρίως δε, έχασαν την αυτοπεποίθησή τους. Ghostbusters. Τα φαντάσματα του περυσινού τρίτου τελικού εμφανίστηκαν. Ουσιαστικά αυτό που έγινε ήταν να καλυφθεί μία διαφορά που έφτασε να είναι διψήφια και να μην γίνεται οι ερυθρόλευκοι να παίξουν την ίδια άμυνα. Εκεί τελείωσε και ο αγώνας γι αυτούς. Ο Παναθηναϊκός ως μεγάλη ομάδα παίρνει πάντα αυτό που του δίνουν και λέει ευχαριστώ με τίτλους. Είδε ότι οι διαιτητές είχαν την...διάθεση για 18 βολές, ο αγώνας γύρισε οριστικά και μετά κάποια στιγμή θα έβρισκε τον ρυθμό του. Δεν τον βρήκε στην επίθεση, η άμυνά του, με παίκτες χωρίς φάουλ καθάρισε την μπουγάδα.
Τρεις γνωστοί κι επικίνδυνοι ρέφερι, δεν έκαναν τίποτε παραπάνω από το να...λιώσουν στην πίεση της έδρας. Προσέξτε την αντίφαση. Λέμε, άποψη είναι, πως ο Ολυμπιακός αδικήθηκε από την διαιτησία. Στην δεύτερη περίοδο οι βολές ήταν 18-4 και σε όλο τον υπόλοιπο αγώνα 13-5. ΟΚ. Αν οι διαιτητές είχαν δίκιο, τότε αδικήθηκε ο Παναθηναϊκός διότι δεν γίνεται να μην του δίνουν αναλογικά 15-18 βολές ανά περίοδο από την στιγμή που του έκαναν τόσα φάουλ την στιγμή που δείχνουν συγκεκριμένη λογική στα σφυρίγματα για τον Ολυμπιακό. Αν είχαν άδικο, κόστισαν στον Ολυμπιακό την ευκαιρία να διεκδικήσει την νίκη.
Υπάρχει πάντα και η δεύτερη ιστορία. Καταρχάς ο Παναθηναϊκός παρά τον κακό Διαμαντίδη έκανε την δουλειά του χάρις στον Καλάθη και την άμυνα. Περισσότερο ήταν το τι έκαναν οι ερυθρόλευκοι αφού αυτοί εμφανίζονται ασταθείς. Καταρχάς η χρησιμοποίηση του Γλυνιαδάκη και το εξαιρετικό του παιχνίδι δεν δικαιώνουν τον Ίβκοβιτς που δεν του έδωσε ούτε λεπτό στον πρώτο τελικό απέναντι στον Μάριτς. Ο Ολυμπιακός ακόμα και με την συγκυρία των βολών επέλεξε να ξεκινήσει την τρίτη περίοδο χωρίς τον Σπανούλη επιλέγοντας τον Τεόντοσιτς για κουμανταδόρο. Σε 70 δευτερόλεπτα ο Διαμαντίδης είχε επτά πόντους και ο αγώνας ξεκινούσε από την αρχή. Ο Παναθηναϊκός μπήκε στον αγώνα όσο κι αν το πάλεψαν οι κυπελλούχοι. Το σχήμα με τα τρία πλέι μέικερ κάθε λεπτό που περνάει μέσα στον αγώνα γίνεται και πιο δυσλειτουργικό αφού ένας κρατάει την μπάλα και οι άλλοι δύο ...κοιτάνε. Στο looking, οι ερυθρόλευκοι έμειναν στους έξι πόντους. Στο looking και στο πνεύμα μοιρολατρίας. Όσο δίκιο και αν έχουν, το γεγονός ότι αδειάζουν ψυχολογικά και δεν παλεύουν, δεν προσπαθούν τους εκθέτει. Ναι φορτώθηκαν με φάουλ, ουδείς έκανε τον κόπο να βγει με πέντε φάουλ. Πέρυσι στον τρίτο τελικό όντως συνεχόμενα σφυρίγματα γύρισαν τον αγώνα, στο τέλος όμως ο Ολυμπιακός δεν πάλεψε. Δεν έπαιξε δυνατά. Αν η καλύτερη αντίδραση είναι ένα μπουκάλι του Τεόντοσιτς στους φιλάθλους, τότε οι συγκεκριμένοι παίκτες έχουν να σκεφτούν και άλλα εκτός των διαιτητών. Σίγουρα δεν είναι εύκολο όμως μιλάμε για επαγγελματίες αθλητές οι οποίοι οφείλουν να παλεύουν κάθε δυσκολία.Ο Παναθηναϊκός από την άλλη δεν έχει πολλά να συζητήσει. Παίζει το ίδιο μπάσκετ, κάνει με συνέπεια τα ίδια πράγματα, βάζει αυτός τα όρια του παιχνιδιού. Θα πάρει το πρωτάθλημα διότι δεν φαίνεται ο Ολυμπιακός έτοιμος να ανατρέψει το 0-2. Έχει κερδίσει το δικαίωμα ο Παναθηναϊκός να μην αμφισβητείται σε τέτοια θέματα.
Εκτός από τις δύο ιστορίες υπήρξαν και οι παράπλευρες απώλειες.
Καταρχάς είναι καιρός να τελειώσει αυτή η ιστορία με τον Τεόντοσιτς. Αν δεν τον τιμωρήσει το ανύπαρκτο ελληνικό μπάσκετ, για το μπουκάλι που πέταξε ας το κάνει η ομάδα του. Ναι, ναι, περνάνε ατιμώρητα, αγκωνιές, φτυσιές, ύπουλα κτυπήματα σε γεννητικά όργανα, πατήματα στο κεφάλι αλλά κάποια στιγμή να γίνει η αρχή. Ας γίνει από τον Τεόντοσιτς διότι έτσι ίσως σώσει την καριέρα του. Πάλι κερδισμένος θα ναι και η τιμωρία του οφείλει να είναι παραδειγματική κι άμεση.
Επίσης να τελειώσει και το παραμύθι με κάποιους που κάθονται σε ΟΑΚΑ και ΣΕΦ στα ακριβά καθίσματα. Courtside τρομάρα τους. Δεν είναι ζώα οι παίκτες να τους φασκελώνουν και να τους βρίζουν από το ένα μέτρο χωρίς να τους προστατεύει κανείς. Για τις επιθέσεις σε δημοσιογράφους και αναλυτές, οι σύλλογοι παίρνουν χρόνια τώρα σαφή θέση: δεν μας ενδιαφέρει. Δυστυχώς δεν είμαστε ως επαγγελματίες αρκετά γενναίοι, μάλλον είμαστε δειλοί και δεν εκθέτουμε τον κάθε γραβατωμένο ή μη ρουφιάνο που τον παίρνουν στο τηλέφωνο και του λένε αν είπες «έτσι ή γιουβέτσι». Γυρνάει, σε βρίζει σε απόσταση ασφαλείας 20 μέτρων με την ελπίδα ότι άλλοι θα πλησιάσουν περισσότερο.
Ο Γιάννης Μπουρούσης δήλωσε ότι θέλει να αποχωρήσει από την εθνική επειδή δεν τον σέβονται. Όπως είπαμε και σε άλλες περιπτώσεις αν κάποιος δεν θέλει να παίζει, δικαίωμά του ιδιαίτερα παιδιά που έχουν προσφέρει. Ο Μπουρούσης έκανε κάτι που ουδείς από την γενιά του έδειξε διατεθειμένος να πράξει, παίζοντας με σπασμένο χέρι στο Μουντομπάσκετ, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την καριέρα του. Αν αισθάνεται ότι η ΕΟΚ τον αδικεί να φύγει.
Είναι λάθος η απόφαση; Απίστευτα λάθος και η αιτιολογία χειρότερη. Έχει το δικαίωμα; Βεβαίως και ναι. Αν και μεταξύ μας περισσότερο εκθέτει την αδυναμία του συλλόγου του να τον προστατέψει, αφού από πέρυσι ο Ολυμπιακός διαδίδει ότι έχει αγαστές σχέσεις και άριστη συνεργασία με τον Γιώργο Βασιλακόπουλο και τους συνεργάτες του.
http://www.cosmo.gr/
