Εκεί το 1448, ο αρχηγός των Χριστιανών Ιωάννης Ουνυάδης-Γιάνγκο, έδωσε μία ακόμη μάχη για να προστατέψει την Ευρώπη από τους Τούρκους. Από το 1557 ως το 1766 το Κοσσυφοπέδιο ήταν η έδρα του Ορθοδόξου Σερβικού Πατριαρχείου, για πολύ καιρό ήταν η έδρα των Σέρβων ηγεμόνων και κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας ήταν η σκηνή πολυάριθμων εξεγέρσεων κατά των Τούρκων.
Το 1912 οι Σέρβοι σύμμαχοί μας, έδιωξαν από το Κοσσυφοπέδιο τους Τούρκους, όπως τους διώξαμε και μεις από τη Μακεδονία και την Ήπειρο. Το 1915 οι Σέρβοι διώχθηκαν από εκεί από τους στρατούς των Αυστριακών και των Βουλγάρων και επανήλθαν μετά την ήττα των Γερμανών και των συμμάχων τους. Για τους Σέρβους το Κοσσυφοπέδιο είναι ό,τι για μας η Κωνσταντινούπολη και οι Θερμοπύλες.
Για να αποσπάσουν το Κοσσυφοπέδιο από τη Σερβία, προβάλλεται από την προπαγάνδα και τους υποστηρικτές της Αλβανίας ότι οι Αλβανοί αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού του. Αυτή η κατάσταση, όμως, δημιουργήθηκε από τους εχθρούς των Σέρβων, φανερούς και κρυφούς ενώ τα πράγματα δεν ήταν έτσι, αλλά μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στο Κοσσυφοπέδιο πλειοψηφούσαν οι Σέρβοι, όπως πάντοτε μέχρι τότε.
Μετά την ηρωική αντίσταση των Σέρβων κατά των Γερμανών τον Απρίλιο του 1941 και την υποδούλωση της Σερβίας στις δυνάμεις του Άξονα Γερμανίας - Ιταλίας, ο Μουσολίνι προσάρτησε το Κοσσυφοπέδιο στην Αλβανία, που ήταν προτεκτοράτο του από το 1939, και οι Αλβανοί, που τώρα παριστάνουν τους πολέμιους του φασισμού, στηριζόμενοι στις πλάτες των συμμάχων τους Γερμανών και Ιταλών, εξεδίωξαν δια της βίας μεγάλο μέρος του σερβικού πληθυσμού και, για πρώτη φορά, έγιναν πλειοψηφία.
Η φυγή των Σέρβων συνεχίστηκε επί Τίτο, ο οποίος εκ παραδόσεως εχθρός των Σέρβων ως Κροάτης, εφαρμόζοντας την πολιτική της εξασθενίσεως της Σερβίας, στην οποία εντάσσεται και η ίδρυσις του εξαμβλώματος των Σκοπίων, παραχώρησε αυτονομία στους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου και τους έδωσε έτσι τη δυνατότητα να κάνουν προβληματική τη ζωή των Σέρβων και να τους αναγκάζουν να φεύγουν.
Κατά την προ του 1999 περίοδο και πριν την επέμβαση του σερβικού στρατού στο Κοσσυφοπέδιο, οι Αλβανοί είχαν εξοπλισθεί με βαρύ οπλισμό από το εξωτερικό και με την υποκίνηση αυτών που προετοίμαζαν τον πόλεμο κατά της Σερβίας και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, είχαν εξαπολύσει την επίθεση τους κατά του σερβικού στοιχείου με πολυάριθμα θύματα Σέρβους αμάχους και αστυνομικούς.
Πίσω από το προβαλλόμενο θέμα της αυτοδιαθέσεως των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου είναι ο μουσολινικής εμπνεύσεως ιταλικός ιμπεριαλισμός, προγεφύρωμα του οποίου στα Βαλκάνια είναι η Αλβανία. Με την προώθηση της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου υπό τη σημερινή κατάσταση της κυριαρχίας των Αλβανών, επιδιώκεται στην ουσία η επέκταση της ιταλικής επιρροής προς ανατολάς.
Οι Αλβανοί, από τότε που άρχισαν τις επιθέσεις τους μέχρι σήμερα, καταστρέφουν συστηματικά τα χριστιανικά και πολιτιστικά μνημεία του Κοσσυφοπεδίου και θα ολοκληρώσουν την καταστροφή αν τους παραχωρηθεί ανεξαρτησία.
Για όλους αυτούς τους λόγους οι Σέρβοι δεν πρόκειται να παραιτηθούν από τα δικαιώματα τους στο Κοσσυφοπέδιο και στον αγώνα τους αυτό πρέπει να έχουν τη συμπαράστασή μας.
του Ευάγγελου Ανδριανού *
* Επίτιμος Αεροπαγίτης
