Δέχτηκε τη θέση μόνο για τα χρήματα
Αν και οι εκπρόσωποι του LVMH το αρνούνται εδώ και χρόνια, είναι γνωστό ότι ο Riccardo Tisci δεν ήταν η πρώτη επιλογή του οίκου Givenchy για τη θέση του διευθυντή δημιουργικού του. Ο οίκος πριν προτείνει την θέση στον Tisci την είχε προτείνει στους Zac Posen, Sophia Kokosalaki, Giles Deacon, Richard Chai, Alber Elbaz, και Roland Mouret. Αυτό που μέχρι στιγμής δεν ξέραμε, και μάθαμε από την συνέντευξη που έδωσε ο Ιταλός σχεδιαστής στο New York Magazine ότι ούτε ο ίδιος ήθελε να δουλέψει για τον παρισινό οίκο.
Το όνομά του είναι, αυτή τη στιγμή, το πιο πολύ-συζητημένο του χώρου, αφού οι φήμες τον θέλουν να είναι ο αντικαταστάτης του John Galliano στον οίκο Dior, παρόλο που τίποτα δεν έχει ακόμα ανακοινωθεί επίσημα. Όταν ανέλαβε την θέση του στον Givenchy (στην οποία είχαν στο παρελθόν βρεθεί οι John Galliano, Alexander McQueen και Julien MacDonald), βρέθηκε σε έναν οίκο με έξοδα υψηλότερα από τα κέρδη του και τον μετέτρεψε σε έναν από τα πιο hot και κερδοφόρα labels των τελέυταίων χρόνων- σύμφωνα με τον LVMH, που είναι και ιδιοκτήτης του Givenchy. Πως κατάφερε ο - νέος και εξαιρετικά άπειρος για τη θέση - Tisci να φτάσει τον οίκο μέχρι εκεί;
«Ήταν ένα στοίχημα που έπρεπε να κερδίσουμε», λέει ο CEO του fashion τομέα του ομίλου. Ο Tisci είχε μόλις παρουσιάσει ένα δικό του show στην Ιταλία το οποίο είχε συζητηθεί ελαφρώς, αλλά αυτό ήταν το μόνο που είχε κάνει μέχρι τότε. Είχε ταλέντο, αλλά το ρίσκο ήταν μεγάλο. Ο Tisci, που πέρασε έναν ολόκληρο χρόνο αναρωτώμενος γιατί τον προσέλαβαν, λέει ότι δεν σκόπευε να δεχτεί τη θέση.
«Δεν ενδιαφερόμουν», λέει ο σχεδιαστής. «Καθόλου. Θα έλεγα όχι, αλλά μία εβδομάδα πριν δώσω την τελική μου απάντηση μου τηλεφώνησε η μητέρα μου και μου είπε “Θα πουλήσω το σπίτι μας, γιατί οι αδερφές σου χρειάζονται τα χρήματα, έχουν και τα παιδιά τους. Θα πάω σε γηροκομείο”. Μόλις το άκουσα αυτό, ένιωσα σαν να με είχαν μαχαιρώσει στην καρδιά. Ένιωσα μία μεγάλη αποτυχία που η μητέρα μου είχε υποχρεωθεί να πουλήσει το σπίτι του πατέρα μου, τον οποίο εγώ δεν θυμόμουν. Και τότε πήγα στο Παρίσι, και μου έδειξαν ένα συμβόλαιο με πολλά μηδενικά στο τέλος και ένιωσα σαν να ήταν βοήθεια από τον Θεό και σκέφτηκα “Αν το υπογράψω, η μαμά μου δεν θα ανησυχήσει ποτέ ξανά για τα χρήματα”. Έτσι το υπέγραψα. Και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ξεπληρώσω το σπίτι, και να βάλω στην άκρη αρκετά χρήματα για την οικογένειά μου. Ήταν το καλύτερο δώρο που μπόρεσα ποτέ να τους κάνω».
http://www.stylista.gr/
