Είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται ότι ένας γνωστός νευροδιαβιβαστής παίζει ρόλο στη σεξουαλική ζωή ενός θηλαστικού, αν και άλλοι επιστήμονες συστήνουν επιφύλαξη και αυτοσυγκράτηση για την εξαγωγή πρόωρων συμπερασμάτων, σχετικά με τη σημασία της ανακάλυψης, για την ανθρώπινη σεξουαλικότητα.
«Κανείς πριν δεν είχε σκεφτεί ότι η σεροτονίνη μπορεί να εμπλέκεται στις σεξουαλικές προτιμήσεις», δήλωσε ο κινεζικής καταγωγής ερευνητής Ζου-Φενγκ Τσεν της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Ουάσιγκτον στο Σεν Λιούις.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γι Ράο του Εθνικού Ινστιτούτου Βιολογικών Επιστημών του πανεπιστημίου του Πεκίνου, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το BBC και το "Science", διαπίστωσαν ότι τα αρσενικά πειραματόζωα, στα οποία υπήρχε έλλειψη σεροτονίνης, έχασαν το ενδιαφέρον τους για τα θηλυκά.
Όταν αυτά τα ποντίκια -τα οποία είχαν τροποποιηθεί έτσι ώστε ο εγκέφαλός τους να μην έχει αρκετά κύτταρα που παράγουν σεροτονίνη- κλήθηκαν να διαλέξουν μεταξύ συντρόφων στο ίδιο κλουβί, δεν έδειξαν κάποια προτίμηση είτε στα θηλυκά, είτε στα αρσενικά (τα μισά περίπου μεταλλαγμένα ποντίκια προτίμησαν να συνουσιαστούν με άλλα αρσενικά).
Όταν μόνο ένα άλλο αρσενικό εισήχθη στο κλουβί του αρσενικού ποντικιού με την μειωμένη σεροτονίνη, τότε το τελευταίο ήταν πιο πιθανό να επιθυμήσει να συνευρεθεί με το ομόφυλό του ζώο και να βγάλει έτσι κραυγές πρόσκλησης για συνουσία, κάτι που συνηθίζει, υπό κανονικές συνθήκες, να κάνει όταν θέλει να έχει σεξουαλική επαφή με ένα θηλυκό.
Ανάλογα πειραματικά αποτελέσματα επιτεύχθηκαν με ποντίκια στα οποία είχε αφαιρεθεί ένα γονίδιο, το οποίο βοηθά στην παραγωγή σεροτονίνης. Η προτίμηση, πάντως, για τα θηλυκά κατέστη δυνατόν να αποκατασταθεί, όταν εισήχθη πρόσθετη σεροτονίνη στον εγκέφαλο αυτών των τροποποιημένων πειραματόζωων. Οι επιστήμονες δεν ξέρουν ακόμα αν η σεροτονίνη επηρεάζει ανάλογα και τη συμπεριφορά των θηλυκών ποντικιών.
Οι ερευνητές, ωστόσο, διευκρίνισαν ότι το "φλερτ" στο εργαστήριο μεταξύ αρσενικών ποντικιών, λόγω έλλειψης σεροτονίνης, δεν μπορεί να αντιστοιχιστεί με την ανθρώπινη ομοφυλοφιλία. Παραμένει, έτσι, ακόμα ανοιχτό το ζήτημα αν η σεροτονίνη έχει κάποια σχέση με τη σεξουαλική συμπεριφορά και των ανθρώπων.
«Θα ήμουν υπερβολικά προσεκτικός πριν προεκτείνω στους ανθρώπους αυτά τα ευρήματα για τα ποντίκια. Απλώς δεν ξέρουμε αρκετά για αυτό», δήλωσε ο Τσεν.
Η σεροτονίνη μεταφέρει μηνύματα μεταξύ των νευρώνων (εγκεφαλικών κυττάρων), παίζοντας ρόλο σε πολλές λειτουργίες, όπως ο ύπνος, η τροφή, η επιθετικότητα, η ψυχική διάθεση κ.ά. Τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα συνήθως αυξάνουν το επίπεδο της σεροτονίνης στον εγκέφαλο και έχει αναφερθεί ότι, μεταξύ άλλων πιθανών παρενεργειών, μειώνουν τη σεξουαλική ορμή (λίμπιντο) σε ορισμένους ανθρώπους.
Ο καθηγητής νευροεπιστήμης Κιθ Κέντρικ του πανεπιστημίου Κέμπριτζ δήλωσε ότι υπάρχουν μερικές πολύ περιορισμένες ενδείξεις για διαφορετικές αντιδράσεις των επιλεκτικών αναστολέων της σεροτονίνης στον εγκέφαλο των ομοφυλόφιλων.
Από την άλλη, πρόσθεσε, εδώ και χρόνια, χρησιμοποιούνται ευρέως ψυχοφάρμακα που είτε αυξάνουν είτε μειώνουν τη λειτουργία της σεροτονίνης και, ενώ συχνά έχουν αναφερθεί επιδράσεις στη σεξουαλική διέγερση, την παρορμητικότητα και την επιθετικότητα, δεν φαίνεται να υπάρχουν επιδράσεις στις σεξουαλικές προτιμήσεις και τον σεξουαλικό προσανατολισμό όσων παίρνουν αυτά τα φάρμακα.
http://www.cosmo.gr/
