«Όταν σημειώνεται ένας σεισμός άνω των 8 Ρίχτερ, επηρεάζεται όλος ο πλανήτης, αφού η γη δονείται όπως η καμπάνα», ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα ότι το γεγονός αυτό δεν μπορεί να ενεργοποιήσει όλα τα ρήγματα.
Όσον αφορά στο τσουνάμι ο καθηγητής ξεκαθάρισε, ότι η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από ένα τέτοιο φυσικό φαινόμενο, αφού στον ελληνικό χώρο οι ισχυροί σεισμοί δεν μπορούν να προκαλέσουν τσουνάμι.
Ωστόσο, με αφορμή την ψύχραιμη αντίδραση των κατοίκων, όπου έγινε αισθητός ο σεισμός της Ιαπωνίας, αλλά και την αντοχή των κτιρίων, ο Άκης Τσελέντης τόνισε ότι στην Ελλάδα καταγράφεται έλλειμμα στην αντισεισμική προστασία, ότι θα πρέπει να θωρακιστούν τα κτίρια και να υπάρξει η ανάλογη εκπαίδευση.
Τον σεισμό τον περίμεναν στην Ιαπωνία και μάλιστα είχαν θωρακιστεί, προσθέτει ο γνωστός σεισμολόγος, ενώ όσον αφορά στο τσουνάμι εξήγησε ότι το μέγεθός του ήταν μεγάλο, επειδή εκδηλώθηκε μεγάλος σεισμός σε μικρό εστιακό βάθος, με αποτέλεσμα να υπάρξει μεγάλη μετατόπιση του πυθμένα της θάλασσας.
Ο σεισμός στην Ιαπωνία δεν θα επηρεάσει την Ελλάδα
Καθησυχαστικός για την Ελλάδα εμφανίζεται ο καθηγητής σεισμολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Βασίλης Παπαζάχος τονίζοντας ότι «στατιστικά, η πιθανότητα να επηρεάσει αυτός ο σεισμός την περιοχή μας είναι πάρα πολύ μικρή».
Στους «σεισμούς – γίγαντες» κατατάσσει το μεγάλο σεισμό που έπληξε την Ιαπωνία, ο καθηγητής, ενώ για το τσουνάμι επισημαίνει ότι ήταν πολύ μεγάλο, αλλά μικρότερο σε ένταση από άλλα, παλαιότερα, με διηπειρωτική δράση και πολύ πιο καταστροφικά αποτελέσματα.
Ο κ. Παπαζάχος εξήγησε ότι ο θαλάσσιος σεισμός των 8,9 Ρίχτερ, στη θαλάσσια περιοχή της Ιαπωνίας, ήταν επιφανειακός, σε εστιακό βάθος τριάντα χιλιομέτρων και ήταν από τους μεγαλύτερους που έχουν συμβεί τον τελευταίο αιώνα. Ανάλογου μεγέθους σεισμοί ήταν εκείνος της Αλάσκας το 1964 (9,2 Ρίχτερ), της Ν. Αμερικής το 1960 (9,6), της Σουμάτρας το 2004 (9) και της Ν. Αμερικής το 2010 (8,8).
Σε ό,τι αφορά στο τσουνάμι, ο κ. Παπαζάχος επισημαίνει ότι στην κλίμακα, με την οποία μετρούν οι επιστήμονες την ένταση του συγκεκριμένου φαινομένου, καταλαμβάνει επίπεδο 4.
Της τάξεως της κλίμακας 6 ήταν το τσουνάμι της Σουμάτρας (2004), με πολύ πιο καταστροφικές συνέπειες απ' αυτό της Ιαπωνίας, καθώς και το τσουνάμι του 1956 στην Αμοργό, που ήταν της κλίμακας 5.
«Όπως ισχυρίζεται ο Μότσι, ένας διακεκριμένος Ιάπωνας επιστήμονας, τέτοιοι σεισμοί είναι σε θέση να προκαλέσουν διεγέρσεις και σε άλλα σημεία του πλανήτη. Αλλά, σε γενικές γραμμές, επηρεάζονται κοντινές περιοχές, ας πούμε στα 500 χιλιόμετρα. Άλλωστε, εάν δεν υπήρχε το φαινόμενο του 'σκανδαλισμού', όπως το λέμε στη σεισμολογία, δηλαδή, η μια περιοχή να διεγείρει την άλλη, έχουμε υπολογίσει ότι θα είχαμε σεισμούς κάθε 10.000 χρόνια. Αυτό βέβαια δεν ισχύει. Κατά τη γνώμη μου, η πιθανότητα να επηρεάσει τη χώρα μας αυτός ο σεισμός της Ιαπωνίας είναι παρά πολύ μικρή".
Επίσης, ο κ. Παπαζάχος αναφέρθηκε στο υψηλό επίπεδο των κατασκευών της Ιαπωνίας, λόγω του έντονου σεισμογενούς ιστορικού της περιοχής, τονίζοντας ότι στα ανεπτυγμένα κράτη, το βάρος της αντιμετώπισης του σεισμού ρίχνεται στη θωράκιση των κατασκευών.
Επανέλαβε δε ότι «δεν υπάρχει επιστημονική δυνατότητα βραχυπρόθεσμης πρόγνωσης σεισμών»", υπάρχει όμως η δυνατότητα «μεσοπρόθεσμης διάρκειας πρόγνωσης σεισμών, με την οποία μπορούν να επισημανθούν με μεγάλη επιτυχία περιοχές, όπου θα εκδηλωθούν σεισμοί».
Η μέθοδος αυτή δίνει στην πολιτεία την ευκαιρία να προχωρήσει σε βελτιώσεις κτιρίων, εγκαταστάσεων και υποδομών, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι συνέπειες από σεισμούς.
«Δεν αρκεί να είμαστε έτοιμοι για τα επακόλουθα μιας κρίσης, αφού εκδηλωθεί, αλλά πρέπει να προετοιμαζόμαστε, ώστε εάν και όταν εκδηλωθεί, να γίνει υποβαθμισμένα και οι επιπτώσεις της να είναι ήπιες».
http://www.ethnos.gr/
