19 Νοε 2010

Να αγοράσω ή να υιοθετήσω ένα ζώο;

Την πρώτη φορά στενοχωρήθηκε. Τη δεύτερη εξοργίστηκε. Ο κ. Πάνος Δέρβος βρισκόταν για μία ακόμη φορά στη δύσκολη θέση να έχει στα χέρια του ένα κουτάβι, αγορασμένο από pet shop, βαριά άρρωστο μόλις λίγες ημέρες μετά την αγορά. «Η πρώτη φορά συνέβη πριν από μερικά χρόνια,όταν αγόρασα ένα γκόλντεν ριτρίβερ για την κόρη μου, το οποίο λίγες ημέρες αργότερα αρρώστησε βαριά από τύφο και πέθανε. Πρόσφατα μου χάρισαν ένα αμερικανικό κόκερ,το οποίο υποτίθεται ότι προερχόταν από εκτροφέα της Ουγγαρίας.Δύο ημέρες αργότερα το σκυλάκι υπέφερε από εμετούς και διάρροιες και ξανάρχισε η ίδια ιστορία. Οι γιατροί διέγνωσαν τύφο και επέβαλαν ειδικές θεραπείες. Σώθηκε την τελευταία στιγμή, έπειτα από πολύ άγχος, στενοχώρια και έξοδα» τονίζει ο ίδιος μιλώντας στο «Βήμα».

Οπως εξηγεί η κυρία Ειρήνη Μολφέση, πρόεδρος της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας, η περίπτωση του κ. Δέρβου δεν είναι μοναδική. «Εχουμε δεχθεί δεκάδες καταγγελίες από ανθρώπους που αγόρασαν κουτάβια από pet shop, τα οποία λίγο αργότερα εμφάνισαν βαριά προβλήματα υγείας, όπως τύφο,μόρβα ή δυσπλασίες.Πολλά καταστήματα ισχυρίζονται ότι τα σκυλάκια προέρχονται από εκτροφείς του εξωτερικού, συνήθως της Ουγγαρίας,χωρίς ωστόσο να υπόκεινται σε οποιονδήποτε έλεγχο αναφορικά με την ταυτότητα του εκτροφέα, τις συνθήκες εκτροφής και μεταφοράς» αναφέρει. «Δεν είναι τυχαίο ότι όλο και περισσότεροι φιλόζωοι προβάλλουν ως ορθότερη τη λύση της υιοθεσίας ενός κουταβιού από φιλικό πρόσωπο ή σε τελική ανάλυση από τον δρόμο. Είναι πιο οικονομικό και μπορεί να σώσει μια ζωή» προσθέτει ο κ. Χρήστος Στεργίου, ο οποίος αγόρασε πρόσφατα ένα μικρό ροτβάιλερ από γνωστό pet shop, το οποίο λίγες ημέρες αργότερα κόντεψε να πεθάνει από τύφο.

Καθώς η ζυγαριά γέρνει όλο και περισσότερο προς την υιοθεσία, αναδύεται ένας σημαντικός κίνδυνος που μπορεί να αποδοθεί με το λαϊκό ρητό... «μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά». Με άλλα λόγια, όπως τονίζει η 25χρονη Σοφία, καθώς φωτογραφίζεται αγκαλιά με το λαμπραντόρ που μόλις απέκτησε από pet shop, «δεν μπορούμε να προβαίνουμε σε γενικεύσεις, κατηγορώντας όλα τα pet shops για τις παράνομες πρακτικές ορισμένων. Οφείλουμε εμείς οι φιλόζωοι να ελέγχουμε τις εγκαταστάσεις του καταστήματος, να ζητάμε τα έγγραφα και να αναφέρουμε τις παρανομίες». Οπως προσθέτει ο κ. Στέφανος Φιλιππίδης, αν οι πολίτες έχουν τα μάτια τους ανοιχτά, εύκολα θα εντοπίσουν τα καταστήματα που είναι άξια εμπιστοσύνης. «Οταν βλέπετε γυάλινα κλουβιά με μεγάλες διαστάσεις, εξαερισμό, ειδική απολύμανση και αποχέτευ ση, την άδεια λειτουργίας αναρτημένη σε εμφανές σημείο και όλα τα έγγραφα στη διάθεσή σας,μπορείτε να αντιληφθείτε ότι ο επιχειρηματίας αποδεικνύει εμπράκτως τον σεβασμό προς τα ζώα» επισημαίνει.

Αξίζει να σημειωθεί, βέβαια, ότι οι Ελληνες στην πλειονότητά τους οδηγούνται σε ένα pet shop αναζητώντας ένα καθαρόαιμο λόγω της αγάπης τους για μια συγκεκριμένη ράτσα σκύλου. «Ωστόσο πρέπει κανείς να είναι συνειδητοποιημένος ως προς το γιατί επιθυμεί ένα καθαρόαιμο και να είναι έτοιμος να αναλάβει τις ευθύνες που αυτό συνεπάγεται, την ειδική διατροφή, την αυξημένη προσοχή καθώς και τις ψυχολογικές ιδιαιτερότητες των σκυλιών ράτσας» σχολιάζει μιλώντας στο «Βήμα» ο κ. Γιώργος Ρόζος, κτηνίατρος. «Αντιθέτως, οι περισσότεροι επιθυμούν τα καθαρόαιμα για λάθος λόγους και αγνοούν ότι τα ημίαιμα σκυλιά, ιδίως αυτά που υιοθετούμε από τον δρόμο, έχουν συνήθως ανθεκτικότερο “σκαρί”, είναι πιο ευπροσάρμοστα και εντάσσονται πιο εύκολα στη ζωή της οικογένειας» προσθέτει. Αλλωστε ο αληθινός λάτρης των καθαρόαιμων θα όφειλε να μη φείδεται κόπου και (κυρίως) χρόνου στην έρευνά του. «Πρέπει να απευθυνθεί σε νόμιμους έλληνες εκτροφείς, να ερευνήσει ιδίοις όμμασι τις συνθήκες που επικρατούν, την κατάσταση της υγείας των γονέων του κουταβιού, καθώς και να λάβει τα αντίστοιχα πιστοποιητικά καθαροαιμίας. Ταυτόχρονα, πρέπει να διασταυρώσει τα στοιχεία μέσα από τον Κυνολογικό Ομιλο Ελλάδος και τους αντίστοιχους “ομίλους φυλής” για κάθε ράτσα. Φαντάζει δύσκολη δουλειά, όμως μόνο έτσι μπορεί κανείς να είναι σίγουρος» λέει ο κ. Βασίλης Βαλάκας, ιδιοκτήτης εκτροφείου γερμανικών ποιμενικών.
http://www.tovima.gr/