του Κώστα Μαυρίδη
Σε προηγούμενη αρθρογραφία καταγράψαμε μερικές περίεργες «συμπτώσεις» στην ανακοπή της διερεύνησης όσων προκύπτουν από τα «έγγραφα Ντάουνερ». Αφού για πάνω από ένα χρόνο επικρατούσε σιωπή, μόλις αποφασίστηκε η διερεύνηση του θέματος από Επιτροπή της Βουλής, κάποιοι (βουλευτές και δημοσιογράφοι) αντέδρασαν, με την συγχορδία ανάμεσα τους την πρώτη σύμπτωση.
Και εντελώς συμπτωματικά, τα ονόματα των «αργοπορημένων» αλλά συντονισμένων με τον Ντάουνερ και σήμερα αντιδρώντων, περιέχονταν στα έγγραφα με κάποιο άμεσο ή έμμεσο τρόπο. Και που κατά σύμπτωσην, πρόκειται για φανατικούς του Ανάν. Τρίτη σύμπτωση είναι που ευαισθητοποιήθηκαν να αντιδράσουν επειδή –κατά την άποψη τους- υπάρχει ενδεχόμενο τα έγγραφα να είναι προϊόν υποκλοπής.
Τώρα που το θέμα παίρνει διαστάσεις, η αμφισβήτηση της αυθεντικότητας των εγγράφων ξεχάστηκε και η «σιωπή» εγκαταλείφθηκε επειδή προέχει το κατά πόσον τα έγγραφα είναι προϊόν υποκλοπής. Όμως, είναι απίστευτο που ζουν και ασχολούνται επαγγελματικά με την πολιτική, αλλά δεν αντιλήφθηκαν οτιδήποτε από όσα για πάνω από ένα χρόνο προβλήθηκαν στα ΜΜΕ (και από εμένα προσωπικά) και τεκμηριώνουν την απαράδεκτη και ενδεχομένως εγκληματική συμπεριφορά αξιωματούχων του ΟΗΕ βάσει των εγγράφων.
Παρεμπιπτόντως, για το περιεχόμενο των εγγράφων, καταλήγουν συμπτωματικά στην ίδια διαπίστωση: τα έγγραφα δεν περιέχουν οτιδήποτε μεμπτό για τον Ντάουνερ ή άλλον αξιωματούχο του ΟΗΕ, αλλά φανερώνουν την ουδετερότητα τους. Μάλιστα, ο δημοσιογράφος του «Πολίτη» με βάση «άριστα ενημερωμένες πηγές», δημοσίευσε ότι δήθεν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ενέκρινε την κλοπή των εγγράφων για δικό του πολιτικό συμφέρον και ακολούθως, μετά από κοσκίνισμα διέρρευσε μόνο όσα τον συνέφεραν.
Την βδομάδα που πέρασε, προέκυψαν διάφορα που ενδυναμώνουν όσα καταγράφαμε ως υποψίες. Για την διάπραξη μιας απάτης ή παραπτώματος που δεν υπάρχουν μαρτυρίες ή τεκμήρια, αναζητούνται άτομα που έχουν σοβαρό κίνητρο για διάπραξη τους. Είτε αρέσει είτε όχι, ο Ντάουνερ είχε κίνητρο για επιλεκτική διαρροή. Με την ανάληψη της θέσης του Ειδικού Αντιπροσώπου του ΓΓ ΟΗΕ στην Κύπρο, άρχισαν να συσσωρεύονται στοιχεία για διασυνδέσεις του με τεράστια τουρκικά οικονομικά. Ο Ντάουνερ ως σύμβουλος σε εταιρεία (την BeSpoke Approach) φέρεται να σχετιζόταν τελικά με την μεγαλύτερη συγχώνευση εταιρειών στην τουρκική οικονομία (αμερικανικό περιοδικό Forbes). Mια έσωθεν ελεγχόμενη και επιλεκτική διαρροή εγγράφων θα μπορούσε να ανατρέψει την όλη αρνητική εικόνα και ο Ντάουνερ, εκ των πραγμάτων, είχε την δυνατότητα να το πράξει. Άλλωστε, μαζί με τους συνεργάτες του ήταν τόσο βέβαιος τις πρώτες βδομάδας μετά την διαρροή, ότι τα έγγραφα θα φανερώσουν την αμεροληψία του. Τι έγινε μετά και ενοχλήθηκε;
Ένα τρίτο στοιχείο εναντίον του Ντάουνερ είναι η προηγούμενη συμπεριφορά του. Το μητρώο του φέρεται πλούσιο σε διαπλοκές. Και η προϊστορία του με διαρροές, δεν του παρέχουν «λευκό πολιτικό μητρώο» αφού δημοσιεύματα τον εμπλέκουν «ως μετρ στις διαρροές εγγράφων» (όπως τεκμηρίωσε ο έγκριτος δημοσιογράφος Α. Πιμπίσιης στον «Φιλελεύθερο»). Το κίνητρο, η δυνατότητα για διάπραξη, το μητρώο του πριν και η συμπεριφορά μετά τις πρώτες δημοσιεύσεις εγγράφων και οι «συμπτώσεις» έκτοτε, είναι όσα -ως τώρα- σκιαγραφούν κάποιον «εγκέφαλο» για επιλεκτική διαρροή εγγράφων… μόνο που κάτι πήγε στραβά στο ενδιάμεσο.
Οι συμπτώσεις για ανατροπή της εικόνας του συνωμότη και μεροληπτικού Ντάουνερ υπέρ των Τούρκων, συνεχίζονται. Την βδομάδα που πέρασε, ο Ντάουνερ έδωσε συνέντευξη σε φιλικό δημοσιογράφο στην κρατική τηλεόραση (ΡΙΚ) που προβλήθηκε δύο-τρεις μέρες πριν την εξαιρετικά κρίσιμη συνάντηση του Προέδρου Δ. Χριστόφια στην Νέα Υόρκη. Γιατί τώρα; Από τις πιθανές εξηγήσεις, περιορίζομαι σε δύο ακραίες:
α) Ο Ντάουνερ είναι ένας άμεμπτος διπλωμάτης που αγωνίζεται για μια δίκαιη και ισορροπημένη λύση στο κυπριακό, και
β) ο Ντάουνερ επιδιώκει να εξαγνιστεί στα μάτια της Ε/κ κοινής γνώμης που τον έχει απαξιώσει και κατατάξει ως ένα συνωμότη.
Ο καθένας μπορεί να κρίνει...