Σε αντίθεση με την εντύπωση πολλών η ηθικολογία των χριστιανικών εκκλησιών δεν υπήρξε στατική. Μόλις λίγες γενιές μετά την εμφάνιση του Θεανθρώπου, τα γενετήσια ένστικτα περιβλήθηκαν από ένα αόρατο αγκαθωτό πλέγμα αυστηρότητας. Το σεξ για τους πιστούς έγινε κάτι μιαρό. Και περιορίστηκε από λεπτομερείς κανόνες, αυστηρά επιτίμια και απειλές για αιώνια καταδίκη στο «πυρ το εξώτερον». Ως πριν από λίγα 24ωρα το Βατικανό αγνοούσε την επιστημονική και κοινωνική πραγματικότητα και, θεωρώντας την αντισύλληψη μεγάλη αμαρτία, διεκήρυττε ότι η λύση για την εξάλειψη του ιού του ΑΙDS είναι η πίστη των δύο συζύγων στο πλαίσιο ενός ετεροφυλόφιλου γάμου, η προγαμιαία παρθενία και η αποχή από το σεξ. Πάνω από 33 εκατομμύρια φορείς της ασθένειας παγκοσμίως και 2,1 εκατομμύρια νεκροί κάθε χρόνο θα είχαν μάλλον αντίθετη άποψηκαι οι δεύτεροι πια είναι πάρα πολύ αργά για να την εκφράσουν.
Ο συντηρητισμός εμφανίζει κεκτημένη ταχύτητα. Λίγο μετά την «προοδευτική» δήλωση του ποντίφικα για τη χρήση του προφυλακτικού η Αγία Εδρα έδωσε άρον άρον στη δημοσιότητα απόσπασμα από το νέο βιβλίο του με τίτλο «Φως του κόσμου», το οποίο μοιάζει να εξισορροπεί τα πράγματα προς το... συντηρητικότερο. «Η ομοφυλοφιλία είναι αντίθετη στο θέλημα του Θεού, είναι άδικη και ασύμβατη με το λειτούργημα του ιερωμένου» έλεγε ο ποντίφικας.
Παρ΄ ότι στο εν λόγω απόσπασμα η ομοφυλοφιλία καταδικάζεται απερίφραστα ως φαινόμενο, η αντίδραση της Καθολικής Εκκλησίας ήταν πολύ πιο φειδωλή όταν πριν από μερικούς μήνες ξέσπασε στους κόλπους της ευρύ σκάνδαλο παιδεραστίας που αριθμούσε εκατοντάδες θύματα. Πολλά ήταν ορφανά παιδιά η φροντίδα των οποίων είχε ανατεθεί σε καθολικά θρησκευτικά ιδρύματα επί δεκαετίες. Αν και άγγιζε ταπεινούς ιερείς και υψηλόβαθμους κληρικούς που δρούσαν στην Ευρώπη, στις Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμη και εντός του Βατικανού, είτε γνωρίζοντας και συγκαλύπτοντας είτε κακοποιώντας ανηλίκους οι ίδιοι, χρειάστηκαν εκατοντάδες επιθέσεις από τον Τύπο για να προβεί ο Πάπας σε σχετική δήλωση.
Και όμως ο έρωτας μεταξύ συναινούντων ενηλίκων έχει προκαλέσει αναρίθμητα «πύρινα» κηρύγματα τόσο στις μέρες μας, δεκαετίες μετά τη σεξουαλική επανάσταση των ετών του 1960, όσο και παλαιότερα. Μεταξύ των θρησκευτικών κανόνων που έχουν επικρατήσει ανά τους αιώνες, το σεξ απαγορευόταν ορισμένες ημέρες της εβδομάδας, κατά τις θρησκευτικές αργίες, όταν σκοπός δεν ήταν η τεκνοποίηση, ενόσω η γυναίκα θήλαζε, ήταν έγκυος ή είχε έμμηνο ρύση, ακόμη και απλώς κατά τη διάρκεια της ημέρας. Οσο για τον αυνανισμό, «θου Κύριε»: τιμωρούνταν ακόμη και με αφορισμό. Μάλιστα οι ιερείς χρησιμοποιούσαν έναν «μπούσουλα», ο οποίος όριζε το ποινολόγιο για κάθε παραλλαγή των βασικών ερωτικών αμαρτημάτων.
Τίποτε από όλα αυτά δεν αναφέρεται στα Ευαγγέλια. Αντιθέτως ο Ιησούς Χριστός καταδέχθηκε να συνομιλήσει με πόρνες. Συζήτησε για το πνεύμα του Θεού με τη Σαμαρείτισσα η οποία είχε συζήσει με πέντε άντρες, χωρίς να παντρευτεί ποτέ. Δέχθηκε ως ακόλουθό του τη Μαρία Μαγδαληνή. Και έσωσε τη μοιχαλίδα από βέβαιο θάνατο μετά λιθοβολισμού, αναφωνώντας το περίφημο «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω».
Ο μηχανισμός παραγωγής σεξουαλικών ενοχών στήθηκε μετά. Ο Αγιος Αυγουστίνος προτού ασπαστεί τον χριστιανισμό διήγε αχαλίνωτη ζωή και συμμετείχε συχνά σε όργια. Και όμως, έγινε ο πρώτος μεγάλος θεολόγος που διατύπωσε την άποψη ότι το σεξ αποτελεί «θεϊκή κατάρα» ακόμη και μεταξύ συζύγων!
Απειλούν τη βρετανίδα πάστορα που θέλει γάμο με την αγαπημένη της
Συμβιώνουν αρμονικά τα τελευταία δύο χρόνια.Η βρετανίδα ιερέας Σάρον Φέργκιουσον της Μητροπολιτικής Κοινοτικής Εκκλησίας του Λονδίνου και η γερμανίδα σύντροφός της Φράνκα Στρίτσελ δίνουν τη δική τους μάχη για να νομιμοποιήσουν τη σχέση τους.Αφού η Εκκλησία δεν διανοείται να ευλογήσει τον γάμο τους,απαιτούν να παντρευτούν τουλάχιστον με πολιτικό γάμο- ως πρώτο βήμα.
Οι δύο γυναίκες αποτελούν το πρώτο από τα τέσσερα ομόφυλα ζευγάρια που έχουν καταφύγει στη Δικαιοσύνη σε μια προσπάθεια να νομιμοποιηθεί στη Βρετανία ο γάμος μεταξύ γκέι ατόμων- θρησκευτικός και πολιτικός.Η 52χρονη κληρικός και η 49χρονη σύμβουλος επιχειρήσεων δηλώνουν ότι θέλουν έναν«ολοκληρωμένο γάμο». «Ως άνθρωπος της πίστης θέλω να παντρευτώ. Οταν προβώ στη μεγαλύτερη δέσμευση της ζωής μου,θέλω να το πράξω στο πλαίσιο της χριστιανικής θρησκείας.Πολλοί μας υποστηρίζουν.Ωστόσο έχουμε δεχθεί και απειλητικά γράμματα από ανθρώπους που δηλώνουν χριστιανοί» υποστηρίζει η ιερέας και ενεργό μέλος του Κινήματος Χριστιανών Γκέι και Λεσβιών.Και φέρεται αποφασισμένη να παλέψει για να αλλάξει τις αντιλήψεις αιώνων.
«Εξουσιάζεις τους ανθρώπους, αν ελέγχεις τον ερωτισμό τους»
Για την έκπτωση του έρωτα μιλάει στο «Βήμα» ο ιερέας, ψυχοθεραπευτής και συγγραφέας πατέρας Φιλόθεος Φάρος
«Ο Χριστός δεν μίλησε ποτέ ευθέως για την ερωτική συνεύρεση και δεν ασχολήθηκε με τις ερωτικές παρεκτροπές. Δεν θεώρησε θανάσιμο αμάρτημα την ερωτική λειτουργία, αλλά πράγματα που εμείς αγνοούμε εντελώς στις μέρες μας, όπως την υποδούλωση στα υλικά πράγματα» τονίζει στο «Βήμα», με τη διπλή ιδιότητα τού επί δεκαετίες ψυχοθεραπευτή και του ορθόδοξου ιερέα ο πατέρας Φιλόθεος Φάρος, και εξηγεί ότι «το νομικίστικο πνεύμα δεν μπορεί να έχει θέση στην υγιή χριστιανική παράδοση».
Για την επικράτηση αυτού του νομικίστικου πνεύματος όλοι έχουν ευθύνη στην Εκκλησία, πιστοί και κληρικοί. «Οι πιστοί απαιτούν από τον ιερέα να είναι τέλειος. Οταν αποκαλύπτεται ότι δεν είναι και κρίνεται η επαγγελματική του οντότητα, ο ιερέας ψάχνει να βρει έναν τρόπο να φαίνεται τέλειος. Προβάλλει λοιπόν την ερωτική αμαρτία ως μέγιστη διότι μπορεί να γίνει κρυφά, ακόμη και σε επίπεδο διάθεσης, τη στιγμή που ο πλούτος και η χλιδή δεν κρύβονται. Επικεντρώνει συνεπώς την προσοχή του σε άλλα πράγματα για να εξασφαλίσει την απαραίτητη- ψευδή- τελειότητα. Από την άλλη, αν θέλουμε να εξουσιάζουμε τους ανθρώπους δεν υπάρχει αποτελεσματικότερος τρόπος από το να ελέγχουμε τον ερωτισμό τους, την πιο καίρια ανθρώπινη πραγματικότητα. Η αμαρτία λοιπόν που συνδέεται με τον έρωτα αποτελεί δημιούργημα της νεύρωσης και του κινήτρου της εκμετάλλευσης ή της απάτης».
«Ο έρωτας δεν είναι μια αυτονομημένη λειτουργία κάποιων οργάνων του σώματος» υπογραμμίζει ο πατέρας Φιλόθεος. Και εξηγεί: «Οταν κανείς περιορίζεται στη φυσική σεξουαλική παρόρμηση και δεν προχωρεί στην επιλογή της κοινωνίας, δηλαδή της εμπειρίας κοινών πραγμάτων και της ψυχικής ένωσης, διαστρέφει τον έρωτα και τον μετατρέπει σε λαγνεία. Εκεί έγκειται η αμαρτία, διότι τότε ο άλλος δεν είναι πρόσωπο αλλά αντικείμενο προς χρήση. Αυτό μπορεί να γίνει και εντός του γάμου. Και τότε είναι ακόμη πιο χυδαίο, διότι δεν μιλάμε πια για έναν άγνωστο αλλά για τον σύντροφο, τον πατέρα ή τη μητέρα των παιδιών μας» δηλώνει.
Υπό αυτήν τη θεώρηση, όταν ερωτάται για το ζήτημα των προγαμιαίων σχέσεων, ο 80χρονος πολυγραφότατος πνευματικός αντιδρά. «Η σύγχρονη αντίληψη περί πορνείας, που περιλαμβάνει κάθε ερωτική επαφή εκτός γάμου, είναι ανακριβής. Την εποχή του Ευαγγελίου αφορούσε την επίσκεψη ενός άντρα σε κάποιο οίκο ανοχής. Μόνο οι παπάδες χρησιμοποιούν στις ημέρες μας τον όρο ΄΄προγαμιαίες σχέσεις΄΄. Δεν σημαίνει τίποτα, παρά μόνο για κάποια νευρωτικά άτομα τα οποία έχουν δυσκολία με τον έρωτα και λένε ΄΄δεν μπορώ να έχω ερωτικές επαφές γιατί το απαγορεύει ο παπάς΄΄».
ΠΑΡΘΕΝΙΑ, ΑΥΤΟΕΥΝΟΥΧΙΣΜΟΣ, «ΑΚΑΘΑΡΤΕΣ» ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΚΤΟΣ ΓΑΜΟΥ ΚΑΙ ΓΚΕΪ «ΚΟΥΣΟΥΡΙΑ»
Ασπιλη ώστε να γίνει θαυματουργά μήτηρ Θεού
Η χριστιανική θρησκεία αποδίδει μεγάλη σημασία στην άμωμο σύλληψη της παρθένου Μαρίας.Τόσο ο Ευαγγελιστής Ματθαίος όσο και ο Ευαγγελιστής Λουκάς τονίζουν το γεγονός τόσο της πρότερης όσο και της μεταγενέστερης αγνότητας της γυναίκας που αξιώθηκε να φέρει στον κόσμο τον Υιό του Θεού- παρά το γεγονός ότι υπάρχουν έμμεσες αναφορές για μετέπειτα αδέρφια του Ιησού.«Αγγελος Κυρίου» μεσολαβεί υπέρ της Μαρίας,ώστε να αποδεχθεί ο Ιωσήφ την απαράδεκτη για τον μωσαϊκό νόμο εκτός γάμου εγκυμοσύνη της παρθένου αρραβωνιαστικιάς του.«Ο Ιωσήφ πήρε στο σπίτι του τη Μαρία.Και δεν είχε συζυγικές σχέσεις μαζί της ώσπου να γεννήσει τον γιο της τον πρωτότοκο στον οποίον έδωσε το όνομα Ιησούς»γράφει ο Ματθαίος (1:24-25). Η παράδοση των παρθένων γυναικείων θεοτήτων είναι προχριστιανική: παρθένος η Αθηνά,Παρθενώνας ο ναός της.
Αυτοευνουχίστηκε εν ονόματι της πίστης
Αν και οι αμφιλεγόμενες απόψεις του περί προϋπάρξεως της ψυχής και άλλων ζητημάτων τον κατέταξαν τελικά στους αιρετικούς,ο Ωριγένης εξ Αλεξανδρείας (185-254 μ.Χ.) θεωρείται από τους πρώτους σημαντικούς πατέρες της Εκκλησίας.Η άκαμπτη ροπή του προς τον ασκητισμό τον έκανε να ακολουθήσει κυριολεκτικά την εντολή του Ιησού Χριστού («Εισίν ευνούχοι οίτινες ευνούχισαν εαυτούς διά την βασιλείαν των ουρανών»- Ματθαίος 19:12) και αυτοευνουχίστηκε σε νεαρή ηλικία. Φέρεται μάλιστα να ωθήθηκε στον αυτοακρωτηριασμό επειδή ήθελε να διδάσκει τον Λόγο του Θεού στις γυναίκες απαλλαγμένος από τον πειρασμό αλλά και από την υποψία των άλλων για τυχόν επιλήψιμη συμπεριφορά. Αργότερα αναθεώρησε την ακραία πράξη του καθώς λόγω έλλειψης σωματικής ακεραιότητας τού κόστισε τον τίτλο του επισκόπου.Κατέληξε να βασανιστεί και να μαρτυρήσει σε μεγάλη ηλικία υπό τον αυτοκράτορα Δέκιο.
«Συνουσιάστηκες με τον Διάβολο! Στην πυρά!»
Ο εν λόγω Ισπανός,από απλός μοναχός και ταπεινός μάγειρος στο Δομινικανό μοναστήρι του Βαγιαδολίδ (1420-1498),κατέληξε εξομολογητής και ευνοούμενος της βασίλισσας Ισαβέλλας της Ισπανίας,κυρίως όμως συνώνυμο του φανατισμού, της προσκόλλησης στο γράμμα της χριστιανικής πίστης και της αναλγησίας.
Κατά τη 15ετή διοίκησή του η ισπανική Ιερά Εξέταση μετετράπη από ένα και μοναδικό δικαστήριο στη Σεβίλλη σε σχεδόν 25 «Ιερά Γραφεία»,ενώ «έκαψε» εκατοντάδες άτομα.
Το μένος του εναντίον των γυναικών που επί εποχής του θεωρούνταν σχεδόν εξ ορισμού ακάθαρτες και πηγή μιάσματος και πειρασμού ήταν παροιμιώδες.Ενας από τους πιο συνηθισμένους λόγους καταδίκης σε θάνατο αφορούσε τη συνουσία των γυναικών με τον Διάβολο ή κάποιο δαίμονα,με σκοπό την απόκτηση υπερφυσικών δυνάμεων.Η κατηγορία ήταν αδύνατον να αντικρουστεί και,μετά τα «απαραίτητα» βασανιστήρια, οδηγούσε απευθείας στην πυρά.
Σεξ εκτός γάμου; Αμαρτία, αμαρτία, αμαρτία...
«Το σώμα και μόνο αυτό είναι ικανό να κάνει ορατό το αόρατο:το πνευματικό και το θείο»είχε αναφέρει οΙωάννης Παύλος Β΄(1920-2005) κατά το πρώτο μεγάλο κήρυγμα του οποίου αφορούσε τη Θεολογία του Σώματος.Δίδαξε ότι δεν υπάρχει τελειότερη εικόνα της ένωσης και της κοινωνίας με τον Θεό,στο πλαίσιο της αμοιβαίας αγάπης,από την ερωτική συνεύρεση ενός παντρεμένου ζευγαριού,κατά την οποία οι σύζυγοι προφέρουν ολοκληρωτικά τον εαυτό τους, αποκλειστικά ο ένας στον άλλον,ως το τέλος της ζωής τους,συμμετέχοντας στην τεκνογονία.Αν και υπό αυτό το πρίσμα θεώρησε ανήθικες τις προγαμιαίες σχέσεις,τόνισε ότι υπάρχει μεγάλη ομορφιά στην ερωτική συνεύρεση όταν τελείται σε αρμονία με τις χριστιανικές αξίες της ελεύθερα επιλεγμένης ολοκληρωτικής δέσμευσης και προσφοράς του εαυτού.
«Η ομοφυλοφιλία είναι κουσούρι»
Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να προσελκύσει τους νέους στην Εκκλησία,εμμένοντας παρ΄ όλα αυτά στα ζητήματα της αμαρτίας που συνδέονται με τον ερωτισμό.«Πουθενά στην Αγία Γραφή δεν δικαιώνονται οι προγαμιαίες σχέσεις εφόσον επιτελούνται μεταξύ δύο προσώπων που “αγαπιούνται”.Και πουθενά δεν θα βρούμε αμνήστευση των σχέσεων αυτών επειδή απουσιάζει η πληρωμή και γίνεται επίκληση του ερωτικού αισθήματος»έγραψε στο βιβλίο «Το σώμα του Χριστού και ο κήπος των τέρψεων» (Εκδόσεις Εγρήγορση).Επίσης μεγάλη εντύπωση έχει προκαλέσει η δήλωσή του για την ομοφυλοφιλία:«Σε ποιο κατάντημα έχει φτάσει σήμερα η ανθρωπότητα,η οποία αυτό που είναι αμαρτία βοώσα και κράζουσα θέλει να το καλύψει. Να μη μιλάμε, γιατί ενοχλούνται αυτοί που έχουν το κουσούρι».
http://www.tovima.gr/
