«Μου χάρισε εσώρουχα από καραμέλες. Δεν τα ξετύλιξα ποτέ, αλλά δεν του το χρέωσα», γράφει το σημείωμα με τα εσώρουχα από λιχουδιές που είναι ακόμα με το περιτύλιγμά τους. «Αργότερα απέδειξε ότι είναι το ίδιο φτηνός με το δώρο του, με απάτησε με μία συνάδελφο και μου ζήτησε να χωρίσουμε με ένα email.»
Η δημιουργία του μουσείου βασίστηκε σε μία ιδέα των κροατών καλλιτεχνών Ολίνκα Βιστίκα και Ντράζεν Γκρουμπίσιτς, που χώρισαν το 2006.Μοιράζοντας τα πράγματα που είχαν από κοινού, συνειδητοποίησαν πόσο δύσκολο είναι να αποχωριστείς κάτι που συμβολίζει τη χαμένη αγάπη και αποφάσισαν να κρατήσουν αυτά τα πράγματα.Σε αυτά πρόσθεσαν και αντικείμενα που δώρισαν άλλα ζευγάρια και κατέληξαν να συλλέγουν αντικείμενα από ανώνυμους αποστολείς η σχέση των οποίων είχε διαλυθεί.Ακόμη και ένα προσθετικό πόδι δώρισε κάποιος μετά από το χωρισμό του με μία νοσοκόμα.Πριν εγκατασταθεί στο Ζάγκρεμπ, η έκθεση έκανε περιοδεία ανά τον κόσμο: από την Κωνσταντινούπολη ως τη Νέα Υόρκη.Σε ένα χώρο 300 τετραγωνικών μέτρων, είναι πλέον το πρώτο ιδιωτικό μουσείο στην Κροατία.Η Βιστίκα υποστηρίζει ότι το μουσείο δέχεται πολλές δωρεές από τη Βρετανία.«Φαίνεται ότι εκεί υπάρχουν πολλές ραγισμένες καρδιές», λέει η ίδια και προσθέτει ότι το τελευταίο αντικείμενο που έλαβε είναι μία φωτογραφία από μία Αγγλίδα.«Το αγαπημένο μου όμως αντικείμενο είναι το κουτάλι της αγάπης από την Ουαλία, το οποίο έστειλε ένας άνδρας σημειώνοντας ότι προφανώς δεν λειτουργεί», σχολιάζει η Βιστίκα.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11512&subid=2&pubid=35386948
