Η εβδομάδα αυτή, στον παγκόσμιο αθλητικό χώρο, ανήκει δικαίως στον Ραφαέλ Ναδάλ. Ο 24χρονος τενίστας από τη Μανακόρ της Μαγιόρκα κατάφερε το βράδυ της Δευτέρας (13/9) να ολοκληρώσει κάτι που λίγοι τενίστες έχουν πετύχει. Να γίνει κάτοχος και των 4 γκραν σλαμ, αφού έβαλε στην τροπαιοθήκη του και το μοναδικό που έλειπε, αυτό του Αμερικανικού Όπεν. Επικρατώντας στον τελικό με 3-1 σετ (6-4, 5-7, 6-4, 6-2) του Νόβακ Τζόκοβιτς πανηγύρισε σχεδόν δακρυσμένος το επίτευγμά του, αφού πρώτα σωριάστηκε στο «Άρθουρ Ας». Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί τελευταία χρόνια για τη μεγάλη επιτυχία του Ναδάλ, ο οποίος πλέον «απειλεί» ξεκάθαρα στο να μετατραπεί αυτός ως ο καλύτερος τενίστας όλων των εποχών, «τίτλο» που αυτήν τη στιγμή δικαίως απολαμβάνει ο Ρότζερ Φέντερερ των 16 τίτλων γκραν σλαμ. Ωστόσο, το ότι ο Ναδάλ έφτασε στα 9 γκραν σλαμ στα 24 του χρόνια και δείχνει πλέον πως τον έχουν εγκαταλείψει τα προβλήματα με τα γόνατά του, όλοι αναμένουν με ανυπομονησία το μέλλον, για να δουν πώς θα γραφτούν τα επόμενα σημαντικά κεφάλαια στην ιστορία του παγκόσμιου τένις.Πάντως, για την επιτυχία του Ναδάλ στο US Open, εκεί όπου, μέχρι πριν από λίγες ημέρες, είχε να επιδείξει μόνο δύο σερί παρουσίες στα ημιτελικά, υπάρχουν εξηγήσεις και της έδωσε ο ίδιος ο Ισπανός. «Αυτό που με έκανε πρωταθλητή στη Νέα Υόρκη είναι το σερβίς μου. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο δούλεψα το σερβίς στη συγκεκριμένη επιφάνεια του US Open. Καθημερινά αυτό έκανα και μου βγήκε», και εξήγησε αναλυτικότερα: «Νομίζω πως βελτίωσα γενικά το παιχνίδι μου στη σκληρή επιφάνεια, όμως δεν ήταν ραγδαία αυτή η εξέλιξη. Σίγουρα, για να κερδίσω εδώ στο US Open ήταν ό,τι πιο δύσκολο, αφού με ταλαιπωρεί πάντα αυτό το τουρνουά, με τις πιο δύσκολες συνθήκες, αταίριαστες στο παιχνίδι μου, όπως οι μπάλες, τα κορτ, τα πάντα. Στην Αυστραλία αν κάνει ζέστη η μπάλα θα αναπηδά ψηλότερα, όχι όμως εδώ. Έπρεπε να βελτιώσω πάρα πολύ το παιχνίδι μου για να παίξω καλά και στο Γουίμπλεντον, όμως ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στο Γουίμπλεντον είναι η κίνηση στο γήπεδο και νομίζω πως οι κινήσεις μου είναι αρκετά καλές για να παίξω καλά σε αυτήν την επιφάνεια. Πάντα η σκληρή επιφάνεια είναι η δυσκολότερή μου για να αποδώσω καλά, ειδικά με το σερβίς μου, αφού πρέπει να παίζω σχεδόν κάθε πόντο και ίσως το σερβίς να κάνει τη μεγάλη διαφορά σε αυτό το τουρνουά. Γι’ αυτό δούλεψα σκληρά στο να βελτιώσω το σερβίς μου εδώ και πιστεύω πως το πέτυχα. Ελπίζω πως θα συνεχίσω να σερβίρω έτσι στο υπόλοιπο της καριέρας μου. Αν τα καταφέρω θα είναι μεγάλη αλλαγή για μένα και μια μεγάλη ευκαιρία γι' ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες. Με τον τρόπο που σέρβιρα είχα τους εύκολους πόντους και μπορώ να παίξω πιο επιθετικά, ενώ ταυτόχρονα είμαι πιο ήρεμος όταν σερβίρει ο αντίπαλός μου».Μελετώντας τους αριθμούς που κατέγραψε ο Ραφαέλ Ναδάλ στα 7 παιχνίδια που έδωσε στο US Open είναι ξεκάθαρο πως το σερβίς του (επίπεδη βολίδα...) ήταν ένα από τα βασικά όπλα του για να φτάσει στον τίτλο. Αρχικά, σέρβιρε με ποσοστό επιτυχίας στο 1ο σερβίς 65% (398/616), που του έφερναν τους εύκολους πόντους, αφού κέρδισε συνολικά το 82% των πόντων από το 1ο σερβίς του (325/398)! Το δεύτερο σερβίς του, όχι μόνο δεν ήταν άσχημο, αλλά σημαντικό για κάποιους πόντους, αφού κέρδισε το 65% αυτών (142/218). Με τέτοιους αριθμούς, όχι σε έναν απλώς αγώνα, αλλά ως μέσο όρο σε 7 ματς σε γκραν σλαμ, πώς να μην καταφέρει στο τέλος να σηκώσει στον ουρανό της Νέας Υόρκης το τρόπαιο. Προσθέτουμε απλώς πως συνολικά είχε 45 άσους (όχι σπουδαίος αριθμός), 13 μόλις διπλά σφάλματα και μόλις 5/20 μπρέικ-πόιντς από αντίπαλο. Οι μοναδικοί που κατάφεραν να του σπάσουν το σερβίς του ήταν ο Βερντάσκο (1 φορά), ο Γιούζνι (1) και ο Τζόκοβιτς στον τελικό (3). Οι πρώτοι τέσσερις αντίπαλοί του δεν μπόρεσαν να το κάνουν έστω και μία φορά!
«Έχει όλα τα φόντα»
«Ο Ναδάλ αποδεικνύει κάθε μέρα πως γίνεται όλο και καλύτερος. Κι αυτό είναι λίγο... απογοητευτικό. Σε κάθε παιχνίδι που τον αντιμετωπίζεις είναι ολοένα και καλύτερος. Είναι τόσο δυνατός ψυχολογικά και αφιερωμένος σε αυτό το άθλημα. Δεν ξέρω για πόσο καιρό ακόμα θα παίζει, όμως αυτήν τη στιγμή έχει αποδείξει σε όλο τον κόσμο πως είναι ο καλύτερος. Τώρα, έχει το παιχνίδι σε κάθε επιφάνεια και έχει κερδίσει όλα τα γκραν σλαμ», δήλωσε για τον μεγάλο αντίπαλό του στον τελικό ο Νόβακ Τζόκοβιτς, προσθέτοντας: «Είναι υπέροχο για κάποιον που κουβαλά τόσο μεγάλη επιτυχία, σε τόσο νεαρή ηλικία, να συνεχίζει έχοντας κίνητρα να αγωνίζεται στο ψηλότερο δυνατό επίπεδο σε κάθε τουρνουά, σε κάθε παιχνίδι. Απλώς πρέπει να του βγάλουμε το καπέλο. Είναι μεγάλος πρωταθλητής, μεγάλος άνθρωπος και μεγάλο παράδειγμα αθλητή».Σε ό,τι αφορά το αν θα γίνει ο καλύτερος τενίστας όλων των εποχών, ο 23χρονος Σέρβος απάντησε: «Έχει όλα τα φόντα για να γίνει ο καλύτερος τενίστας όλων των εποχών. Τώρα πια παίζει το καλύτερο παιχνίδι που τον έχω δει στις σκληρές επιφάνειες. Έχει βελτιώσει αφάνταστα το σερβίς του, την ταχύτητά του, την ακρίβεια στα χτυπήματά του, ενώ παραμένει το ίδιο καλός από τη βασική γραμμή όπως ήταν. Είναι πια ένας ολοκληρωμένος παίκτης».
Ο ΡΑΦΑΕΛ ΝΑΔΑΛ
Ημερομηνία Γεννήσεως: 3/6/1986
Τόπος γέννησης: Μανακόρ, Μαγιόρκα
Τόπος διαμονής: Μανακόρ, Μαγιόρκα
Ύψος: 1,85 μέτρα
Βάρος: 85 κιλά
Τρόπος παιχνιδιού: Αριστερόχειρας
Επαγγελματίας: Από 2001
Παγκόσμια κατάταξη: Νο1
Πρώτη φορά στο Νο1: 18/8/2008
Προπονητής: Τόνι Ναδάλ
Τίτλοι καριέρας: 42 (29 χώμα, 3 γρασίδι, 10 σκληρή)
Φετινοί τίτλοι: 6
Τίτλοι γκραν σλαμ: 9 (5 Ρολάν Γκαρός, 2 Γουίμπλεντον, 1 Αυστραλιανό, 1 US Open)
Νίκες-Ήττες καριέρας: 460-98
Νίκες-Ήττες στο 2010: 59-7
Νίκες-Ήττες στο χώμα: 203-16
Νίκες-Ήττες στο γρασίδι: 40-8
Νίκες-Ήττες στη σκληρή επιφάνεια: 215-68
Νίκες-Ήττες σε χαλί: 2-6
Νίκες-Ήττες σε τελικό: 42-12
Συνολικά κέρδη: 34.605.902 δολάρια!
Αξιοσημείωτα
* Ο Ναδάλ είναι εκ γενετής δεξιόχειρας, άλλωστε με το δεξί υπογράφει..., όμως ο θείος και προπονητής του, Τόνι Ναδάλ, τον πίεσε από πολύ μικρό να παίζει τένις με το αριστερό, πιστεύοντας πως θα έχει πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων του, κάτι που φάνηκε προφητικό, αφού ο 24χρονος Ισπανός εκμεταλλεύεται άριστα την... αριστεροτεχνία του.
* Από πιτσιρικάς ο Ναδάλ είχε την ευκαιρία να αγωνίζεται στα τουρνουά της ATP, καθώς μπήκε στο επαγγελματικό τένις μόλις στα 15 του και δεν πέρασε -όπως οι υπόλοιποι- από τα βασικά στάδια της προόδου, με συμμετοχές σε εφηβικά τουρνουά.
* Παρά το ότι ένας άλλος θείος του, ο Μινχέλ Άνχελ Ναδάλ, ήταν ποδοσφαιριστής με σπουδαία καριέρα στην Μπαρσελόνα, ο ίδιος υποστηρίζει τη Ρεάλ Μαδρίτης και λίγο τη... Μαγιόρκα.
* Είναι ο ρέκορντμαν τίτλων στα τουρνουά της σειράς Μάστερς, καθώς με τον φετινό στη Μαδρίτη έφτασε τους 18, αφήνοντας δεύτερο τον Αντρέ Άγκασι (17).
* Το 2008 ισοφάρισε το ρεκόρ συνεχόμενων κατακτήσεων (4) του Μποργκ (1978-81) στο Γαλλικό Όπεν και φέτος τον έπιασε στην κορυφή με πέντε τίτλους.
* Πριν από λίγες ημέρες κατέκτησε το μοναδικό γκραν σλαμ που έλειπε από την τροπαιοθήκη του, το US Open, νικώντας με 3-1 στον τελικό τον Νόβακ Τζόκοβιτς. Έτσι έγινε μόλις ο 7ος τενίστας που συμπληρώνει το γκραν σλαμ καριέρας μετά τους Φέντερερ, Άγκασι, Λέιβερ, Μπατζ, Έμερσον και Πέρι και ο νεαρότερος που το καταφέρνει.
* Μετά τον Ροντ Λέιβερ το 1969, έγινε ο πρώτος τενίστας που κατακτά τρία συνεχόμενα γκραν σλαμ στην ίδια σεζόν.
* Από το 2005 έως το 2007 πέτυχε το εξαιρετικό ρεκόρ των 81 σερί νικών στις χωμάτινες επιφάνειες.
* Είναι ο μοναδικός τενίστας που κατέκτησε όλους τους μεγάλους τίτλους και το χρυσό Ολυμπιακό Μετάλλιο (2008, Πεκίνο).
http://www.sigmalive.com/
