Η προσπάθεια του Μισέλ Πλατινί να περάσει από τον επόμενο χρόνο την οικονομική πολιτική του τίμιου παιχνιδιού, όπως έχει χαρακτηριστεί το «financial fair play», έχει βάλει τον ισχυρό άνδρα της Ουέφα στο στόχαστρο των Άγγλων. Οι οποίοι εδώ και κάποια χρόνια έχουν χαρακτηρίσει τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας ως «Αντι-Άγγλο». Και παρά το γεγονός ότι ο Πλατινί έχει πολλές φορές εκφραστεί κολακευτικά για το αγγλικό ποδόσφαιρο και την εκπληκτική ατμόσφαιρα που δημιουργείται σε όλα τα γήπεδα της Premier League, η αναγγελία του να εφαρμόσει πλέον έλεγχο στα οικονομικά των ομάδων, δείχνει ότι θα έχει ισχυρούς πολέμιους. Τουλάχιστον μέχρι να χωνέψουν τις παραμέτρους που θα διέπουν αυτή την πολιτική. Πρώτοι «αντιφρονούντες», όπως αυτό πηγάζει μέσα από τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης, είναι ομάδες όπως η Τσέλσι και η Μάντσεστερ Σίτι. Ομάδες που ξόδεψαν τα τελευταία χρόνια τεράστια ποσά για ν' αποκτήσουν ποδοσφαιριστές και που σαφώς δεν μπορούν με αυτό τον τρόπο να ισοσκελίσουν έσοδα και έξοδα. Οι Άγγλοι, βεβαίως, βλέποντας κάπως κοντόφθαλμα, αντιδρώντας ουσιαστικά σκεπτόμενοι τις δικές τους ομάδες, δεν σκέφτηκαν ότι ο ισοσκελισμός εσόδων - εξόδων δεν θα αγγίξει μόνο αυτούς αλλά και άλλα μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Π.χ. το ιταλικό, με την Ίντερ να εμφανίζεται σύμφωνα με τα στοιχεία ως η πιο πολυέξοδη ομάδα την τελευταία δεκαετία σε ό,τι αφορά στους ισοσκελισμούς της.Βέβαια για να βοηθήσουμε λίγο και όσους δεν γνωρίζουν αρκετά για το financial fair play, να αναφέρουμε ότι ο Πλατινί δεν έχει σκοπό να απαγορεύσει στον Αμπράμοβιτς ή στους δισεκατομμυριούχους Άραβες ιδιοκτήτες της Μάντσεστερ Σίτι να επενδύσουν στις ομάδες τους. Φτάνει αυτές οι επενδύσεις να μην αποσκοπούν σε αγωνιστικά πλεονεκτήματα, όπως, ας πούμε, την απόκτηση και άλλων ποδοσφαιριστών. Στα έσοδα - έξοδα μιας ομάδας πρέπει να υπάρχει ισοσκελισμός. Μπορούν όμως κάλλιστα να ρίξουν όσα λεφτά θέλουν σε προγράμματα ανάπτυξης. Όπως στη βελτίωση των γηπέδων, στην ανάπτυξη των ακαδημιών και όλων των άλλων παραμέτρων που μπορούν να βοηθήσουν μια ομάδα να αναπτυχθεί χωρίς να εκμεταλλεύεται άμεσα την οικονομική ευρωστία των ιδιοκτητών της. Βεβαίως οι ισχυρά οικονομικές ομάδες, όπως οι 2 προαναφερθείσες, μπορούν να βρουν τις λύσεις και να αντεπεξέλθουν. Τώρα αν μέχρι το 2012, που θα εφαρμοστεί η οικονομική πολιτική, ομάδες όπως η Λίβερπουλ, η οποία χρωστά άνω των 500 εκατομμυρίων ευρώ, καταφέρει να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό της και γλιτώσει τις περιπέτειες, είναι κάτι που αυτήν τη στιγμή φαντάζει αδύνατο.
Η προσπάθεια του Μισέλ Πλατινί να περάσει από τον επόμενο χρόνο την οικονομική πολιτική του τίμιου παιχνιδιού, όπως έχει χαρακτηριστεί το «financial fair play», έχει βάλει τον ισχυρό άνδρα της Ουέφα στο στόχαστρο των Άγγλων. Οι οποίοι εδώ και κάποια χρόνια έχουν χαρακτηρίσει τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας ως «Αντι-Άγγλο». Και παρά το γεγονός ότι ο Πλατινί έχει πολλές φορές εκφραστεί κολακευτικά για το αγγλικό ποδόσφαιρο και την εκπληκτική ατμόσφαιρα που δημιουργείται σε όλα τα γήπεδα της Premier League, η αναγγελία του να εφαρμόσει πλέον έλεγχο στα οικονομικά των ομάδων, δείχνει ότι θα έχει ισχυρούς πολέμιους. Τουλάχιστον μέχρι να χωνέψουν τις παραμέτρους που θα διέπουν αυτή την πολιτική. Πρώτοι «αντιφρονούντες», όπως αυτό πηγάζει μέσα από τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης, είναι ομάδες όπως η Τσέλσι και η Μάντσεστερ Σίτι. Ομάδες που ξόδεψαν τα τελευταία χρόνια τεράστια ποσά για ν' αποκτήσουν ποδοσφαιριστές και που σαφώς δεν μπορούν με αυτό τον τρόπο να ισοσκελίσουν έσοδα και έξοδα. Οι Άγγλοι, βεβαίως, βλέποντας κάπως κοντόφθαλμα, αντιδρώντας ουσιαστικά σκεπτόμενοι τις δικές τους ομάδες, δεν σκέφτηκαν ότι ο ισοσκελισμός εσόδων - εξόδων δεν θα αγγίξει μόνο αυτούς αλλά και άλλα μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Π.χ. το ιταλικό, με την Ίντερ να εμφανίζεται σύμφωνα με τα στοιχεία ως η πιο πολυέξοδη ομάδα την τελευταία δεκαετία σε ό,τι αφορά στους ισοσκελισμούς της.Βέβαια για να βοηθήσουμε λίγο και όσους δεν γνωρίζουν αρκετά για το financial fair play, να αναφέρουμε ότι ο Πλατινί δεν έχει σκοπό να απαγορεύσει στον Αμπράμοβιτς ή στους δισεκατομμυριούχους Άραβες ιδιοκτήτες της Μάντσεστερ Σίτι να επενδύσουν στις ομάδες τους. Φτάνει αυτές οι επενδύσεις να μην αποσκοπούν σε αγωνιστικά πλεονεκτήματα, όπως, ας πούμε, την απόκτηση και άλλων ποδοσφαιριστών. Στα έσοδα - έξοδα μιας ομάδας πρέπει να υπάρχει ισοσκελισμός. Μπορούν όμως κάλλιστα να ρίξουν όσα λεφτά θέλουν σε προγράμματα ανάπτυξης. Όπως στη βελτίωση των γηπέδων, στην ανάπτυξη των ακαδημιών και όλων των άλλων παραμέτρων που μπορούν να βοηθήσουν μια ομάδα να αναπτυχθεί χωρίς να εκμεταλλεύεται άμεσα την οικονομική ευρωστία των ιδιοκτητών της. Βεβαίως οι ισχυρά οικονομικές ομάδες, όπως οι 2 προαναφερθείσες, μπορούν να βρουν τις λύσεις και να αντεπεξέλθουν. Τώρα αν μέχρι το 2012, που θα εφαρμοστεί η οικονομική πολιτική, ομάδες όπως η Λίβερπουλ, η οποία χρωστά άνω των 500 εκατομμυρίων ευρώ, καταφέρει να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό της και γλιτώσει τις περιπέτειες, είναι κάτι που αυτήν τη στιγμή φαντάζει αδύνατο.
