Στα όσα χρόνια εργάζομαι ως αμυντικός αναλυτής, δεν ενθυμούμαι τέτοια πρωτοφανή ενέργεια. Όπως αναμφίβολα και οι άλλοι συνάδελφοι. Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας δηλαδή, να δίνει στη δημοσιότητα πλήρη, όσο και, για ευνόητους λόγους, απόρρητα στοιχεία για τις διαθεσιμότητες των μαχητικών αεροσκαφών και για τον ακριβή αριθμό των χειριστών της Πολεμικής Αεροπορίας. Και όμως, το εισπράξαμε και αυτό, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, όταν το ΥΕΘΑ πριν λίγα 24ωρα γνωστοποίησε (ορθότερα: αποκάλυψε) κρίσιμες για την άμυνα της χώρας πληροφορίες, απαντώντας σε σχετική ερώτηση κάποιου βουλευτή.
Έτσι, το Πανελλήνιο, και μαζί μας και κάποιοι άλλοι ενδιαφερόμενοι, ανατολικά του Αιγαίου, έμαθαν πως ''...στο α΄ εξάμηνο του 2010, οι ιπτάμενοι της Πολεμικής Αεροπορίας ήταν 331, με μέσο όρο ωρών πτήσης ανά εξάμηνο και χειριστή τις 58". Και ακόμη πιό συγκεκριμένα, για να μην ταλαιπωρούνται και βασανίζονται στην Άγκυρα, το ΥΕΘΑ μας (τους) πληροφορεί πως ''...η διαθεσιμότητα των μαχητικών αεροσκαφών βρίσκεται στο 67.4%'', παραθέτοντας μάλιστα και σχετικούς αναλυτικούς πίνακες.
Είναι γνωστό το έργο που επτελείται στην Πολεμική Αερπορία, μέσω αντίξοων συνθηκών για την προμήθεια ανταλλακτικών, προκειμένου να καλυφθούν οι εργασίες συντήρησης του συνόλου των μαχητικών. Επίσης γνωστό είναι πως μεγάλο μέρος των στο έδαφος καθηλωμένων μαχητικών από έλλειψη ανταλλακτικών, είναι πολύ κάτω από το παραδεκτό όριο του 10%, όριο που καθορίζεται από την ίδια την Πολεμική Αεροπορία. Δεκάδες λοιπόν μαχητικά είναι σήμερα καθηλωμένα, μια και δεν υπάρχουν ανταλλακτικά, με αποτέλεσμα να κανιβαλίζονται κάποια εξ' αυτών, για να μπορούν να πετάνε κάποια άλλα.
Η επιχειρησιακή εκπαίδευση των χειριστών της Πολεμικής Αεροπορίας, μειώθηκε στο μεταξύ κατά το ήμισυ, σε ορισμένες δε Μοίρες, η εκπαίδευση έχει κατέλθει στο 25-30% των προβλεπόμενων μηνιαίων πτήσεων.
Τα παραπάνω νούμερα καταδεικνύουν την πραγματική διαθεσιμότητα του στόλου της Πολεμικής Αεροπορία, του μόνου (ακόμα...) πυλώνα στρατηγικής αποτροπής στο Αιγαίο που διατηρεί αξιοπιστία. Μόλις και μετά βίας διατηρείται ένα ήδη χαμηλό μέγεθος για την καθημερινή αντιμετώπιση των τουρκικών παραβάσεων και παραβιάσεων.
Η απαξίωση των ενόπλων δυνάμεων ως εργαλείου αποτροπής από την πολιτική ηγεσία (και αυτήν, και τις προηγούμενες...) οδήγησε σε αυτά τα αδιέξοδα. Και φυσικά, στα επόμενα '' 'Ιμια '', κάποιος νέος ''Σημίτης'' θα ξαναμιλήσει για ''έλλειμμα ισχύος''. Δικαιολογώντας (και) την επόμενη στρατηγική ήττα της πατρίδας μας...
http://www.elkeda.gr/
