Γενεές και γενεές μητέρων ανά τον κόσμο συσχέτιζαν τις εκφράσεις του προσώπου των μωρών τους με το συναίσθημά τους. Ωστόσο, μία νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι δίνοντας σε ένα μωρό μία κουταλιά ζάχαρη πριν από ένεση ή εξέταση αίματος μπορεί να αλλάξει την έκφρασή του χωρίς όμως να μειώσει τον πονο του.
Η ανακάλυψη αυτή γεννά αμφιβολίες στο αν μπορούμε πραγματικά να γνωρίζουμε τί αισθάνεται ένα μωρό παρακολουθώντας τις αντιδράσεις του στην -εδώ και δεκαετίες- πρακτική της χορήγησης ζάχαρης σαν μαλακτικό του πόνου για τα βρέφη.
Μέχρι το 1950, οι γιατροί θεωρούσαν ότι τα μωρά δεν υποφέρουν από πόνους επειδή η συναίσθησή τους δεν ήταν επαρκώς ανεπτυγμένη. Οι κανονικές αντιδράσεις πόνου - με γκριμάτσες και κλάμα- απορρίφθηκαν ως αντανακλαστικά. Στα μωρά που υφίσταντο χειρουργικές επεμβάσεις δίνονταν αναισθητικά για να κοιμηθούν, ωστόσο δεν τους χορηγούσαν αναλγητικά για τους πόνους.
Τη δεκαετία του 1970, μία τελεσίδικη έρευνα είχε αποκαλύψει ότι τα μωρά επωφελούνται από την αναλγησία. Αλλά, καθώς είναι δύσκολο να εξεταστεί αυτό στα μωρά, λίγα φάρμακα ήταν διαθέσιμα.
Δίνονας μία κουταλιά της σούπας ζάχαρη σαν λύση στα μωρά θεωρείτο ότι απαλύνει τον πόνο και βασιζόταν στο γεγονός οτι μείωνε τους μορφασμούς και το κλάμα μετά από τον πόνο.
Ομως οι γιατροί στο University College Hospital του Λονδίνου που μέτρησαν την δραστηριότητα του εγκεφάλου των μωρών, όταν πονούν, ανακάλυψαν ότι ακόμα κι αν δεν κλαίνε ή κάνουν μορφασμούς με το πρόσωπο, δίνουν «απαντήσεις» πόνου στο μυαλό τους.
Οι συντάκτες της έρευνας υποστηρίζουν ότι η λύση της ζάχαρης μπορεί να εμποδίσει το κλάμα ή τη γκριμάτσα πόνου δίνοντας την ευκαιρία στο μωρό να επικεντρώσει την προσοχή του σε κάτι άλλο, ακόμα κι αν η εγκεφαλική δραστηριότητα «δείχνει» πόνο.
Η Judith Meek, σύμβουλος νεογνολόγος, του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείο του Λονδίνου και επικεφαλής της έρευνας, τόνισε: «Οταν δίνεις ζάχαρη στα μωρά δείχνουν σαν να ονειρεύονται. Περισσότερο πρόκειται για εκτροπή της προσοχής, αλλά δεν επηρεάζει τον πόνο. Υπάρχουν άλλοι τρόποι για να αποσπάσεις την προσοχη ενός μωρού, όπως να τα χαϊδέψεις ή να τα αγκαλιάσεις, που μπορεί να είναι και πιο αποτελεσματικό.»
Στην έρευνα συμπεριλήφθησαν 59 μωρά, στα μισά από τα οποία δόθηκε μία κουταλιά ζάχαρη και στα άλλα μισά μία κουταλιά νερό δύο λεπτά πριν τους προκαλέσουν πόνο, τσιμπώντας τους τις φτέρνες.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όλα τα μωρά πόνεσαν, όπως κατέδειξε η εγκεφαλική δραστηριότητά τους, ωστόσο 30 από αυτά που τους δόθηκε ζάχαρη δεν έκαναν γκριμάτσα και δεν άλλαξαν έκφραση προσώπου.
Η ποσότητα της ζάχαρης, αν και μικρή, μπορεί να προσφέρει ικανοποιητική δόση σε μωρά που υποφέρουν καθημερινά. Σύμφωνα με μέτρηση, για ένα πρόωρο βρέφος που υποφέρει 10 επίπονες διαδικασίες την ημέρα, μπορεί να είναι ισοδύναμο με τη χορήγηση ενός κουτιού κόκα κόλα την ημέρα σε ένα παιδί ενός έτους.
Σε άρθρο σχολιασμού της έρευνας, που επίσης δημοσιεύτηκε στο Lancet, δύο αμερικανοί επιστήμονες τόνισαν ότι η έρευνα είναι πολύ μικρή για να αποδείξει, εάν η ζάχαρη είναι ένα δραστικό αναλγητικό ή όχι. Παρ' όλα αυτά δήλωσαν ότι «προσθέτει μία σημαντική και καινοτόμο μέτρηση για να αποτιμήσουν τη διαχείρηση του πόνου στα νεογέννητα.
http://www.ethnos.gr/
