Εργα 2,5 εκ.€ στη Σπιναλόγκα

Σπίναλόγκα. Μακρύ αγκάθι. Σουβλερό, στις ψυχές των ανθρώπων που την κατοίκησαν τον εικοστό αιώνα. «Συσσωρευμένος πόνος και αγωνία θανάτου». Οχυρό, τόπος διοίκησης και κατοικίας, στο τέλος Λεπροκομείο, η νησίδα αυτή στο πλευρό της Κρήτης στοιχειώνει την Ελλάδα. Ενα βιβλίο ήταν αρκετό για να θυμίσει όσα επιμελώς ίσως προσπαθούσε να ξεχάσει το συλλογικό υποσυνείδητο: «Το νησί» της Βικτόρια Χίσλοπ. Πολύ σύντομα, θα το δούμε και σε σίριαλ με τον ίδιο τίτλο, που θα αρχίσει να προβάλλεται τον Οκτώβριο. Το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού διαπίστωσε πως η έτσι κι αλλιώς αυξημένη επισκεψιμότητα της Σπιναλόγκας πολλαπλασιάστηκε. Και αποφάσισε να προσπαθήσει να «ζωντανέψει» ένα τμήμα της.
Η ταβέρνα, το μανάβικο και άλλα κτίρια της εποχής του Λεπροκομείου είναι δυνατόν να λειτουργήσουν και πάλι στο πλαίσιο του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων και του αρχαιολογικού νόμου, σύμφωνα με όσα λέει στο «Εθνος» η γενική γραμματέας Πολιτισμού κ. Λίνα Μενδώνη. Ετσι, όλος ο χώρος θα αποκτήσει ξανά ζωή με τρόπο που θα συνάδει με την ιστορία του, αλλά και με διδακτικό τρόπο. Η πολιτεία θα σημειώνει ότι ο τόπος αυτός λειτουργούσε ως εξορία των λεπρών.Μια σειρά έργα έχουν γίνει στο πλαίσιο των δύο προηγούμενων Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης και αρκετά ακόμη θα γίνουν με ένταξη στο ΕΣΠΑ. Το βασικότερο είναι ο εξηλεκτρισμός, με πόντιση καλωδίου. Σήμερα υπάρχουν μόνο γεννήτριες. Η κ. Μενδώνη αναφέρει πως σύντομα θα ζητηθεί από την ΕΤΑ η παραχώρηση της διαχείρισης στο υπουργείο Πολιτισμού. Ο χώρος θεωρείται σημαντικός από αρχαιολογικής απόψεως. Μέσα στην επόμενη διετία θα γίνουν εκτεταμένα έργα ανάδειξης των μεσαιωνικών οχυρώσεων και των κτισμάτων όπου έζησαν από το 1904 μέχρι το 1957 οι εκτοπισμένοι λεπροί. Με σεβασμό στη μνήμη των ανθρώπων που πέρασαν από τη Σπιναλόγκα στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά και στη μακραίωνη ιστορία ενός νησιού που φέρει ίχνη κατοίκησης από τη Μινωική εποχή. «Υπάρχουν πυρήνες κτισμάτων που σώζονται από τον οικισμό της Βενετοκρατίας, έχουμε κτίσματα της πρώιμης τουρκοκρατίας και ευτελή κτίρια που κατασκευάστηκαν κατά τη λειτουργία του Λεπροκομείου από τους ίδιους τους ασθενείς» λέει ο έφορος της 28ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Μιχαήλ Ανδριανάκης. Ολες οι επεμβάσεις, προϋπολογισμού ύψους 2,5 εκ. ευρώ, θα γίνουν με αυτεπιστασία. Το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων κυκλοφορεί μια εξαιρετική έκδοση για το νησί του μαρτυρίου. Το υπογράφει η αρχαιολόγος Γεωργία Μοσχόβη και παρουσιάζει με θαυμάσιο τρόπο την ιστορία της Σπιναλόγκας. Από τη μινωική κατοίκηση και τους ιστορικούς χρόνους οπότε αναπτύσσεται η πόλη-κράτος Ολούς, που αναφέρεται και στον Ομηρο, μέχρι τις επιδρομές των Αράβων τον 7ο αιώνα, που την ερήμωσαν, την ενετοκρατία, την τουρκοκρατία. Η Κρητική Πολιτεία αποφάσισε, το 1903, να απομονώσει εκεί τους ασθενείς της μεταδοτικής νόσου του Χάνσεν σε μια διαβίωση με σκληρούς κανόνες και σχεδόν χωρίς καμιά επαφή με τον έξω κόσμο. Η λειτουργία του Λεπροκομείου σταμάτησε το 1957, μετά την ανακάλυψη αποτελεσματικής θεραπείας.
http://www.ethnos.gr/