29 Νοε 2013

Η ευτυχία της μελωδίας. Γιατί θέλω να έρθουν τα Χριστούγεννα ΤΩΡΑ

Δεν είναι καλή περίοδος. Δεν έχει αλλάξει κάτι γύρω μας. Ίδια κουρασμένα πρόσωπα με την αγωνία να μην καταρρεύσουν πριν προλάβουν να ζήσουν.

Προσπάθειες γίνονται. Υπάρχουν μέρες που η πόλη δονείται. Μια συναυλία, ένα ουράνιο τόξο, μια πρεμιέρα, ένα opening ή ακόμα και η ανακοίνωση ενός νέου μενού αρκούν πολλές φορές για να προκαλέσουν ένα τεράστιο ενθουσιασμό. Μια υπερβολική εκδήλωση συναισθημάτων. Μια έκρηξη.

Είναι φανερό. Έχουμε ανάγκη από όμορφα πράγματα.

    Γι' αυτό και τα Χριστούγεννα πρέπει να έρθουν πιο γρήγορα.

Και όταν λέω τα Χριστούγεννα δεν εννοώ να ξεχυθούμε όλοι στα μαγαζιά για να ψωνίσουμε με τα λεφτά που δεν έχουμε. Αυτό που προτείνω είναι να προσπαθήσουμε να μπούμε στο πνεύμα της μαγείας και της αγάπης από αύριο κιόλας και να μην περιμένουμε ηλιθιωδώς την προπαραμονή για να θυμηθούμε τα σπίτια μας, τα παιδιά μας, τα παιδιά που έχουν ανάγκη, τους συνανθρώπους μας που κοιμούνται στο δρόμο και όποιον άλλον πονάει ή υποφέρει. Σωματικά ή ψυχικά.  
Και για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να δημιουργήσουμε μόνοι μας το όνειρο. Έχουμε πια εκπαιδευτεί στο να μην περιμένουμε αλλά να πράττουμε.


Αυτό πρέπει να κάνουμε και τώρα:
1. Ας ξεκινήσουμε στολίζοντας το σπίτι μας. Σιγά το πράγμα θα μου πεις. Και, όμως, ένα στολισμένο σπίτι αποπνέει θαλπωρή. Τα πάντα είναι πιο όμορφα όταν φωτίζονται με μικρά, λαμπερά φωτάκια. Δε θα αλλάξει η ζωή σου με μια γιρλάντα. Απλά θα γίνει λίγο πιο όμορφη. Και ανάλαφρη. Και αυτό το έχεις ανάγκη ακόμα και αν δεν το ξέρεις.

2. Ας αρχίσουμε να μαζευόμαστε στα σπίτια φίλων οργανώνοντας όμορφες βραδιές με σπιτικές νοστιμιές, κρασί και αγάπη.
3. Ας κάνουμε περισσότερες βόλτες στην πόλη. Ας σταματήσουμε να σαπίζουμε μπροστά σε μια τηλεόραση που δεν έχει κανένα νέο να πει και ας βγούμε έξω στον αέρα. Ο κρύος αέρα που μπορεί τελικά να είναι ο τρόπος για να αφυπνίσουμε την ψυχή μας.
4. Ας αρχίσουμε να μαγειρεύουμε εκείνες τις λιχουδιές που συνήθως περιμένουμε τις γιορτές για να τα γευτούμε: μπισκότα, καραμελωμένα μήλα, ρύζι με κάστανα, σούπες με κρεμμύδι, μανιτάρια ή κολοκύθα, ζεστές τάρτες και ό,τι άλλο μας κάνει να νιώθουμε ότι ζούμε μια γιορτή. Καταφέρνουμε να επιβιώνουμε κάτω από δύσκολες συνθήκες. Αυτό και μόνο θα έπρεπε να μας κάνει να γιορτάζουμε κάθε μέρα.


5. Ας ψάξουμε να βρούμε ανθρώπους που έχουν ανάγκη και ας οργανώσουμε μικρές ομάδες βοήθειας. Μερικά τρόφιμα, παιχνίδια και ρούχα μπορούν να αλλάξουν τη ζωή κάποιων ανθρώπων. Δεν έχουμε πια καμιά δικαιολογία ότι δεν ξέρουμε ή δεν βλέπουμε. Οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη από την βοήθεια μας είναι δίπλα μας. Και εμείς έχουμε ανάγκη να νιώσουμε και πάλι ανθρωπιά μέσα μας. Παύοντας να είμαστε θεατές, αρχίζουμε να ζούμε πραγματικά.
6. Ας βάλουμε στόχο να φεύγουμε λίγο νωρίτερα από τη δουλειά μας εξασφαλίζοντας παραπάνω χρόνο γι' αυτούς που αγαπάμε και έχουν ανάγκη την παρουσία μας. Και δεν εννοώ μόνο τα παιδιά για όσους έχουν. Και οι σύντροφοι μας έχουν ανάγκη να μας βλέπουν και οι φίλοι μας και οι γονείς ή οι παππούδες μας  που πολλές φορές βιώνουν μεγάλη μοναξιά.
7. Ας γίνουμε λίγο πιο καλοί με τους γύρω μας. Ας έχουμε περισσότερη κατανόηση. Ας ρίχνουμε νερό στο κρασί μας. Ας ελέγχουμε όσα λέμε και ας προσπαθούμε να μη πληγώνουμε τους γύρω μας.
8. Ας ερωτευτούμε χωρίς να υπολογισμό. Ας αφεθούμε στο συναίσθημα μόνο και μόνο για να ζήσουμε το όνειρο. Ας μη κοιτάξουμε να επενδύσουμε στο μέλλον. Ας εργαστούμε μια φορά μόνο για το παρόν μας. Το μόνο σίγουρο που έχουμε.
    Το τώρα μας.


9. Ας φροντίσουμε τον εαυτό μας. Τα ρούχα εκείνα, τα «καλά», που περιμέναμε μεγάλα γεγονότα για να τα φορέσουμε, ας τα βγάλουμε από τη ντουλάπα. Ας γίνουμε όμορφοι για εμάς και τους γύρω μας. Έχουμε ανάγκη από ομορφιά. Μεγάλη ανάγκη.
10. Ας κάνουμε μικρές εκπλήξεις ο ένας στο άλλον. Ένα λουλούδι, μια κάρτα, ένα τηλεφώνημα κάποια στιγμή που ο άλλος δεν το περιμένει, ένα πρωινό στο κρεβάτι, μια βόλτα στη παραλία, ένα νέο βιβλίο στο μαξιλάρι. Υπάρχουν πολλά που μπορείτε να κάνουμε για να δείξουμε την αγάπη μας.
    Και την αγάπη δεν πρέπει να την κρύβουμε.

Ναι, ας φέρουμε τα Χριστούγεννα κοντά και ας μάθουμε να γιορτάζουμε την κάθε μέρα γιατί έχουμε κοπιάσει για ό,τι έχουμε, έχουμε πονέσει για όσα χάσαμε και έχουμε δρόμο μπροστά μας για όσα ονειρευόμαστε. Ας γίνουμε μια ατελείωτη γιορτή ζωής και μοιράσματος. Ας μεταμορφωθούμε σε χαρά.
    Είναι ο καλύτερος τρόπος για να βγάλουμε τη γλώσσα μας στα δύσκολα φεγγάρια που προκαλούν τις αντοχές μας.


Δώρα Μάστορα

http://www.galsnguys.gr/